WALTER HALLSTEIN: Wybitny nazistowski prawnik i główny architekt Brukselskiej Unii Europejskiej

Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej Rozdział 2 WALTER HALLSTEIN: Wybitny nazistowski prawnik i główny architekt Brukselskiej Unii Europejskiej

Walter Hallstein (1901-1982) Walter Hallstein był wybitnym prawnikiem zaangażowanym w planowanie prawnego i administracyjnego kształtu nazistowskiej Europy po II wojnie światowej. Sojusznikiem nazistów w tych planach był kartel naftowo-farmaceutyczny IG Farben. Hallstein był przedstawicielem nowego pokolenia członków koalicji kartelowo-nazistowskiej. Kształcony pod kierunkiem wykładowców prawa, których podstawowym celem było obalenie porządku ustalonego w Traktacie Wersalskim, narzucającym na Niemcy reparacje wojenne z tytułu przegranej przez nie I wojny światowej. Prawie na początku swojej kariery Hallstein przeszedł specjalne przeszkolenie w mieszczącym się w Berlinie Instytucie Cesarza Wilhelma. Ten prywatny instytut był w dużej mierze finansowany przez kartel IG Farben w celu kształcenia kadry naukowej i prawniczej, która miała uczestniczyć w kolejnej próbie podboju i opanowania Europy i świata. Władza nazistów zakończyła się w roku 1945, tymczasem rządy jej wspólników, kartelu IG Farben oraz spadkobierców, firm BAYER, BASF i HOECHST właśnie się rozpoczęły. Strategicznym punktem planu trzeciej próby podboju Europy było umieszczenie – zaledwie w dziesięć lat po klęsce poprzedniej próby – jednego z przedstawicieli zaborczej koalicji na szczycie nowego kartelu, jakim jest politbiuro w Brukseli, Waltera Hallsteina. W tym rozdziale przedstawiamy dowody na to, że całkowicie niedemokratyczna struktura, jaką jest dzisiejsza Brukselska Unia Europejska, nie powstała przez przypadek. Walter Hallstein – wybitny nazistowski prawnik, a zarazem ekspert kartelu IG Farben został wyznaczony, przez interesy korporacyjne, na pierwszego przewodniczącego Komisji Europejskiej na podstawie specjalnego wyboru po to, aby ukształtować Brukselską Unię Europejską według pierwotnych planów koalicji nazistów i IG Farben, czyli aby kartel mógł rządzić Europą za pośrednictwem nowej głównej siedziby. Celem kartelu naftowo-farmaceutycznego – zarówno wówczas, jak i dziś – było i jest powołanie do życia swej europejskiej siedziby (to znaczy Brukselskiej Unii Europejskiej) z juntą niewybieranych kartelowych urzędników (to znaczy, z Komisją 82 Rozdział 2 Europejską), która ma rządzić ludźmi w Europie w imieniu globalnych interesów korporacji (to znaczy kartelu chemiczno-naftowo-farmaceutycznego). Nikt nie miał większego wpływu na dzisiejszy kształt Brukselskiej Unii Europejskiej, a zatem – w wizji kartelu – na przyszłość całej Europy, niż Hallstein. Fakty dotyczące Waltera Hallsteina, udokumentowane na kartach niniejszej książki, przyczynią się do zakończenia okresu kompletnego braku wiedzy co do „ojca-założyciela” Brukselskiej Unii Europejskiej. Poznając życie tego człowieka, wszyscy w Europie i na świecie będą mogli rozpoznać rzeczywiste interesy i motywy stojące za konstrukcją Brukselskiej Unii Europejskiej.

Główny twórca dzisiejszej Brukselskiej Unii Europejskiej 25 marca 1957 r. Hallstein stał się jednym z dwunastu „ojców-założycieli” – sygnatariuszy traktatów rzymskich – dokumentów powołujących do życia Brukselską Unię Europejską, których był współautorem. 7 stycznia 1958 r. Hallstein został mianowany przez politycznych popleczników kartelu naftowo-farmaceutycznego na pierwszego w historii przewodniczącego tak zwanej „Komisji Europejskiej”, głównego urzędu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej – prekursora Brukselskiej Unii Europejskiej. W roku 1963 Hallstein został mianowany na przewodniczącego Komisji Europejskiej na drugą pięcioletnią kadencję. Aby umocnić własną władzę nad Europą, kartel i jego polityczni poplecznicy obdarowali Hallsteina – pierwszego „króla” współczesnej Europy – odpowiednim „zamkiem” – gigantycznym kolosem nazwanym Berlaymont, znajdującym się w śródmieściu Brukseli (zdjęcie poniżej). Przez całe 10 lat, od roku 1985 do 1967, Hallstein dowodził armią tysięcy urzędników, poza jakąkolwiek demokratyczną kontrolą. Przywódcy polityczni 27 państw europejskich, którzy podpisali Traktat Lizboński, nie potrafili zadać sobie kluczowych pytań: 1. Kto wymyślił niedemokratyczną strukturę Brukselskiej Unii Europejskiej? 2. Skąd wzięła się struktura Brukselskiej Unii Europejskiej Z pomocą tej armii posłusznych sług, w dużej mierze opłacanych przez kartel i ich politycznych popleczników, Hallstein ukształtował Brukselską Unię Europejską według opracowanych przez siebie i swoich wspólników dwadzieścia lat wcześniej planów Europy pod kontrolą nazistów i koncernu IG Farben. 51 lat później, 1 grudnia 2009 r. tak zwany Traktat Lizboński narzucił zasadnicze elementy opracowanej przez Hallsteina struktury Brukselskiej Unii Europejskiej – a zatem główne elementy ogólnego planu koalicji kartelowo-nazistowskiej – mieszkancom Europy. Z tego powodu na początku XXI w. jako bezpośrednia konsekwencja braku wiedzy historycznej: • 27 głów państw, ratyfikując Traktat Lizboński, parafowało również dokument otwierający drogę do władzy kartelu. • Podobnie jak w roku 1933, poświęcono demokrację i otwarto drzwi do władzy nad Europą temu samemu kartelowi korporacyjnych interesów, który nie zdołał tego osiągnąć w czasie II wojny światowej. Opracowany przez kartel nowy plan przejęcia kontroli nad Europą, był bardzo prosty: mianowanie „króla”, obdarowanie go „zamkiem” i tysiącami usłużnych urzędników do sprawowania władzy oraz zwodnicze przedstawienie ludziom tej struktury jako symbolu demokracji. Ale teraz, gdy to oszustwo wyszło już na jaw dzięki niniejszej książce, plan nie może być dalej realizowany. 85 Walter Hallstein: Wybitny nazistowski prawnik i główny architekt Brukselskiej Unii Europejskiej Przed i w czasie II wojny światowej Hallstein był członkiem oficjalnych organizacji nazistowskich W ramach budowania dyktatury i przygotowań do II wojny światowej koalicja nazistów i korporacji IG Farben zadbała o odpowiednią linię ideologiczną wszystkich grup społecznych, którymi władała. Jedną z najważniejszych grup społecznych była palestra, z której usług korzystano w celu ukrycia dyktatury pod płaszczykiem prawa. W roku 1993, zaraz po przejęciu władzy przez nazistów, powstał BNSDJ (niem. Bund Nationalsozialistischer Deutscher Juristen – Związek Narodowosocjalistycznych Prawników Niemieckich). W roku 1936 organizacja ta przekształciła się w osławione Narodowosocjalistyczne Stowarzyszenie Obrońców Prawa (niem. Rechtswahrer). Obrońca prawa oznaczał w nazistowskiej nomenklaturze 86 Rozdział 2 Prof. dr nauk prawnych Walter Hallstein Rostok, 30 września 1935 r Stephan Str. 15 Do przedstawiciela nazistowskich władz Uniwersytetu Rostok W związku z moim zaprzysiężeniem niniejszym oświadczam, że: w okresie powojennym [tzn. po I wojnie światowej, od roku 1918] byłem członkiem następujących organizacji: w okresie pracy jako asystent prawnika [referendarz] należałem do Stowarzyszenia Referendarzy Nazistowskiej Rzeszy, a jako profesor należałem do Stowarzyszenia Niemieckich Uniwersytetów Nazistowskiej Rzeszy. Obecnie jestem członkiem Związku Narodowosocjalistycznych Prawników Niemieckich (BNSDJ – niem. Bund Nationalsozialistischer Deutscher Juristen), Narodowosocjalistycznego Związku Nauczycieli (NSLB – niem. Nationalsozialistischer Lehrerbund), do którego należeli również wykładowcy na wyższych uczelniach. osobę podejmującą systematyczne działania na rzecz obalenia demokratycznego ustroju prawnego i zastąpienia go prawem nazistowskim opartym na doktrynie faszystowskiej. Hallstein był zarówno członkiem BNSDJ, jak i osławionej nazistowskiej organizacji „obrońców prawa”. Członkostwo w tej organizacji ograniczone było do osób, które odznaczały się bezkompromisowym oddaniem ideologii nazistowskiej i planami podboju świata przez koalicję nazistów i koncernu IG Farben oraz aktywnym uczestnictwem w służących temu działaniach. 87 Oficjalny emblemat organizacji nazistowskich „obrońców prawa”, na środku widoczna jest nazistowska swastyka. Walter Hallstein: Wybitny nazistowski prawnik i główny architekt Brukselskiej Unii Europejskiej Oświadczenie Hallsteina o szczerym poparciu dla ideologii nazistowskiej oraz wyznaczanych przez nią celów, złożone pod przysięgą, przyczyniło się do szybkiego rozwoju jego kariery naukowej. 18 maja 1936 r., zaledwie w osiem miesięcy po ślubowaniu wierności wobec ideologii nazistowskiej, Hallstein został mianowany dziekanem Wydziału Prawa i Gospodarki Uniwersytetu w Rostoku w nazistowskich Niemczech. 88 Narodowosocjalistyczny Związek Obrońców Prawa Narodowosocjalistyczny Związek Obrońców Prawa (NSRB) ponosi odpowiedzialność za ukształtowanie podstaw prawnych niemieckiego [nazistowskiego] zawodu prawnika. Kierował nim dr Frank1 , szef (niem. Reichsleiter) Biura Prawnego Rzeszy (niem. Reichsrechtsamt), które przygotowywało solidny grunt pod nazistowskie prawodawstwo, legalizujące terror Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (NSDAP) – oficjalnej partii nazistowskiej. ... Dzięki czołowej pozycji, NSRB była połączona z najważniejszymi urzędami podlegającymi Biura Prawnemu Rzeszy, kontrolowanemu przez NSDAP. W ten sposób dopilnowano, aby kierownictwo polityczne zawodowych prawników postępowało zgodnie z wolą partii nazistowskiej NSDAP, a w konsekwencji z wolą przywódców nazistowskiego państwa. Z tego powodu związek NSRB z partią nazistowską miał solidne podstawy. 1 Frank, najważniejszy nazistowski prawnik, 17 października 1946 r. został skazany na śmierć za zbrodnie wojenne oraz zbrodnie przeciwko ludzkości przez Norymberski Trybunał do spraw Osądzania Zbrodni Wojennych. Hallstein – obrońca nazistowskiego prawa Związek nazistowskich „obrońców prawa” był jednym z filarów terroru nazistowskiego reżimu. Działania i odpowiedzialność członków nazistowskich „obrońców prawa” zostały zawarte w oficjalnych „Protokołach Narodowosocjalistycznego Związku Obrońców Prawa” (niem. „Schriftenreihe des NS Rechtswahrerbunds”, tom 5, 1938, jak to zostało udokumentowane poniżej: Rozdział 2 Rektor Uniwersytetu w Rostoku Rostok, 18 maja 1936 Na podstawie władzy udzielonej mi przez Ministerstwo Edukacji Rzeszy niniejszym mianuję Pana na stanowisko dziekana Wydziału Prawa i Gospodarki. Proszę o powiadomienie mnie, kogo wyznaczył Pan na swego zastępce. Heil Hitler! Rektor do pana prof. dra Hallsteina tu [w Rostoku] 89 Walter Hallstein: Wybitny nazistowski prawnik i główny architekt Brukselskiej Unii Europejskiej Po klęsce próby zdobycia świata przez koalicję nazistów i IG Farben, jednym z pierwszych zadań wobec ludzkości było dopilnowanie, aby zbrodniarze odpowiedzialni za tę próbę zostali ukarani i nigdy już nie mogli dopuścić się takich zbrodni przeciwko ludzkości. Alianci przesłuchiwali również szefów niemieckich urzędów, a wśród nich kadrę uniwersytecką, pytając o ich nazistowską przeszłość. Poniżej znajduje się facsimile z oficjalnego protokołu z przesłuchania Waltera Hallsteina (fragmenty) z 1945 roku. Po klęsce nazistów w 1945 r. Hallstein zapadł na ostry zanik pamięci 90 Rozdział 2 Dokument ten, zatytułowany „Kwestionariusz osobowy dla pracowników uniwersytetów”, został wypełniony przez Hallsteina osobiście, pismem odręcznym. W tym oficjalnym kwestionariuszu najzwyczajniej w świecie zaprzeczał, że był w jakikolwiek sposób związany z nazistowskim reżimem – poza rolą widza. W sprzeczności z informacjami dostępnymi publicznie – w tym także ze ślubowaniem wierności wobec nazistów z 1936 r. – zaprzeczał nawet, jakoby był członkiem jakiejkolwiek organizacji nazistowskiej lub propagatorem nazizmu. Kłamstwa dotyczące nazistowskiej przeszłości w oficjalnych dokumentach spreparowane przez Hallsteina to po prostu krzywoprzysięstwo. Wydaje się, że na kilkadziesiąt lat udało mu się z tą przeszłością uporać. W roku 1957 nazistowski żołnierz na froncie prawnym (takim mianem określił Hallstein sam siebie w roku 1939) zostanie mianowany odpowiedzialnym za kolejną próbę podboju Europy, tym razem przy pomocy nowej kwatery głównej kartelu czyli Brukselskiej Unii Europejskiej. Dzisiaj, w pół wieku później, bajka o Hallsteinie jako o ojcu – założycielu demokratycznej Europy się rozwiewa, a wraz z nią rozpada się kamień węgielny całej Brukselskiej Unii Europejskiej. Tłumaczenie protokołu z przesłuchania złożonego w 1945 r. pod przysięgą, w ramach realizowanego przez Aliantów programu denazyfikacji Nazwisko Hallstein Wiek 44 Zawód Prawnik Czy po roku 1933 był/a Pan/Pani członkiem/członkinią: .... d). organizacji politycznej na wyższej uczelni? Nie (jeżeli tak proszę podać szczegóły) .... 12. Czy po roku 1933 przemawiał/a Pan/Pani, czy to publicznie, czy to poza pracą naukową (np. w radiu, w armii, nazistowskich instytucjach edukacyjnych)? Nie 13. Czy, według Pana/Pani najlepszej wiedzy, uczestniczył/a Pan/i w: a) szerzeniu ideologii nazistowskiej lub rasistowskiej (rasistowskiego nauczania lub nienawiści rasowej)? Nie b) szerzeniu ideologii faszystowskiej lub nazistowskiej? Nie c) wrogim lub pogardliwym traktowaniu narodów zjednoczonych? Nie d) szerzeniu idei militarystycznych, w tym Wielkich Niemiec i Imperium Niemieckiego? Nie 91 Walter Hallstein: Wybitny nazistowski prawnik i główny architekt Brukselskiej Unii Europejskiej W maju 1938 r., kiedy władza nazistów w Niemczech była już mocno ugruntowana, Hitler złożył oficjalną wizytę we Włoszech, drugim faszystowskim kraju w Europie. Nieco ponad rok zanim koalicja nazistów i koncernu IG Farben miała rozpocząć II wojnę światową, Hitler i Mussolini rozpoczęli snucie planów co do kształtu Europy pod ich kontrolą. Ta oficjalna wizyta wodza nazistowskiego państwa wyznacza początek ścisłych wspólnych przygotowań rządów faszystowskich Niemiec i Włoch do rozpoczęcia II wojny światowej w najważniejszych obszarach. Obejmowały one wdrożenie dyktatorskiego prawa w całej Europie. W tym celu powołano pod nazwą „Grupa Robocza do spraw Niemiecko-Włoskich Stosunków Prawnych” (niem. Arbeitsgemeinschaft für deutsch-Italienische Rechst beziehungen) wspólną komisję obydwu państw. Podstawowym zadaniem tej grupy było stworzenie podstaw prawnych dla rządów koalicji nazistów i koncernu IG Farben w Europie, które miały wejść w życie po przejęciu przez Niemcy i Włochy militarnej kontroli nad kontynentem. Do najważniejszych kwestii omawianych przez to gremium należały: ochrona własności intelektualnej (tzn. rozszerzenie ochrony patentowej, a zwłaszcza patentów należących do kartelu IG Farben, na całą Europę, oraz ochrona rasy (hasło mające uzasadnić supremację rasy aryjskiej jako władców świata). Zaledwie w kilka tygodni po wizycie Hitlera, w Rzymie odbyło się pierwsze spotkanie nazistowsko-faszystowskiej grupy roboczej prawników. Jednym z ekspertów prawnych, reprezentujących nazistowskie Niemcy w oficjalnych negocjacjach dotyczących podziału władzy w podbitej Europie między nazistów i faszystów, był Walter Hallstein. Prawnicy Kartelu i nazistów – planują przyszłość Europy Po drugim spotkaniu, odbytym w ramach negocjacji, wiosną 1939 r., niektóre ustalenia ujrzały światło dzienne: W związku z powyższym widzimy, że latem 1938 r. Walter Hallstein stał się nie tylko funkcjonariuszem nazistowskiego reżimu, uczestniczącym w prowadzonych na wysokim szczeblu negocjacjach między dwoma faszystowskimi państwami – Niemcami i Włochami, ale faktycznym również głównym prawnym i politycznym strategiem koalicji kartelowo-nazistowskiej na rzecz dyktatorskich ram Europy pod panowaniem kartelu. Dodano wyróżnienia i objaśnienia w nawiasach kwadratowych 93 Walter Hallstein: Wybitny nazistowski prawnik i główny architekt Brukselskiej Unii Europejskiej Grupa Robocza ds Niemiecko-Włoskich Stosunków Prawnych na spotkaniu, odbywającym się od 6 do 11 marca 1939 r. w Wiedniu, przyjęła następujące zasady (niem. Thesen): • Każdy naród [niem. Volk] jako żyjąca wspólnota musi rozwiązać kwestię rasową [niem. Rassenfrage] zgodnie z duchową i rasową naturą [niem. geistig und rassischen Eigenart]. Na tej podstawie narodowy socjalizm i faszyzm wspólnie domagają się prawa do obrony i udoskonalania europejskiej kultury. • Porządek prawny dyktatorskiego państwa [niem. Führerstaat] ma za zadanie ochraniać integralność, zdrowie i czystość rasową [niem. Erb - gesundheit] narodu (…). Zadaniem, stojącym zarówno przed narodowym socjalizmem, jak i faszyzmem, jest nieustanne umacnianie świadomości rasowej poprzez dogłębną edukację duchowo-moralną [niem. geistige und sittliche Erziehung]. • [Naczelną] rasę należy szczególnie chronić przed rasą żydowską [niem. Judentum] poprzez wyeliminowanie jej na zawsze ze społeczeństwa [niem. Volksgemeinschaft], aby zapobiec jakiemukolwiek oddziaływaniu rasy żydowskiej na na życie obydwu narodów [Niemiec i Włoch]. • Uniwersalistycznym, kosmopolitycznym ideom panowania nad światem [niem. Weltherrschaftsplänen] wyznawanym przez rasę żydowską zostały przeciwstawione nieomylne prawa Narodu Niemieckiego i Włoskiego, tak jak to ustalono w Ustawach Norymberskich z 15 września 1935 r. [w Niemczech] oraz w decyzji Wielkiej Rady Faszystowskiej z 6 października 1938 r. [Włochy]. 94 Hallstein – twórca nowej Europy Rzym pełnił wyjątkową rolę w historii dwudziestowiecznej Europy. W czerwcu 1938 r. stolica Włoch była gospodarzem międzynarodowej konferencji prawnych i politycznych popleczników kartelu. Pod przykrywką prawnej grupy roboczej poplecznicy ci spotkali się po to, aby położyć fundamenty pod ogólnoeuropejską dyktaturę pod panowaniem kartelu. Znaczenie owej „grupy roboczej” zostało dodatkowo wzmocnione przyjęciem odpowiedniej uchwały oraz listą prominentnych uczestników. Do kierowanej przez Hallsteina grupy kartelowych technokratów dołączyli najwyżsi przedstawiciele władz państwowych, a wśród nich minister nazistowskiego rządu niemieckiego, Hans Frank (skazany na śmierć za zbrodnie wojenne w roku 1947). Zebranym przekazano również pozdrowienia od Hitlera i Mussoliniego. W roku 1945 władze kartelu, który planował podbój Europy, zorientowały się, że jego nazistowsko-faszystowskie wojskowe marionetki przegrały wojnę. Ale z punktu widzenia interesów kartelu ta klęska wcale nie była gorzką pigułką. W Trybunale do spraw Osądzenia Zbrodni Wojennych wojskowe marionetki kartelu przedstawiono światu jako jedynych sprawców. Natomiast Hallstein, wraz z pozostałymi ekspertami prawnymi i politycznymi odpowiedzialnymi za plany kartelu, został zwodniczo przedstawiony niedoinformowanej opinii publicznej jako demokratyczny ojciec-założyciel nowej Europy z siedzibą w Brukseli. Kiedy Hallstein, po zakończeniu konferencji w sprawie podboju Europy, 25 czerwca 1938 r. opuścił Rzym, nie mógł wiedzieć, że powróci do niego zaledwie w dziewiętnaście lat później, obarczony tą samą misją. 25 maja 1957 r. Hallstein podpisał traktaty rzymskie, których był głównym autorem. Składając podpis pod traktatami rzymskimi wypełnił zadanie, jakie otrzymał w roku 1938, zadanie podporządkowania Europy kartelowi naftowo-farmaceutycznemu za pośrednictwem Brukselskiej Unii Europejskiej. Ale powróćmy do roku 1938. Pod koniec tego roku stało się coś, co miało umożliwić koalicji kartelowo-nazistowskiej osiągnięcie ostatecznego celu, jakim jest nie tylko zdobycie kontroli nad Europą, ale także nad całym światem. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 95 Pod kontrolą koalicji kartelowo-nazistowskiej IG FARBEN (BAYER, BASF, HOECHST) Opracowane przez kartel naftowo-farmaceutyczny plany podboju i opanowania Europy z 1938 r. Plany podboju zbrojnego Plany podboju politycznego Od planu do okrutnej realizacji 1936 1940 1938 1938 1939 1940 1940 1940 1941 1941 1940 1941 1941 1941 1941 Podbój Europy przez koalicję kartelowo-nazistowską (kraje, które znalazły się pod okupacją natychmiast po zakończeniu konferencji w Rzymie) Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 96 

Początek ery nuklearnej 

Przełom roku 1938/39 stanowił przełomowy moment w historii ludzkości. Już od jakiegoś czasu trwał wyścig naukowców o zrozumienie struktury atomów i o wydobycie tkwiącej w nich olbrzymiej energii. Laboratoria we Francji, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Niemczech i w innych krajach od wielu lat uczestniczyły w tym wyścigu, mając nadzieję na zwycięstwo i na wykorzystanie tej energii w celach komercyjnych i wojskowych. 10 grudnia 1938 r. włoski uczony, Enrico Fermi otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w uznaniu za pionierskie prace w tej tak istotnej, a zarazem nowej dyscyplinie naukowej, co jeszcze bardziej nasiliło badania w dziedzinach fizyki jądrowej i chemii. Zaledwie w tydzień później, 17 września 1939 r. w berlińskim Instytucie Cesarza Wilhelma niemiecki chemik, Otto Hahn, który prowadził eksperymenty ze swym asystentem, Fritzem Strassmannem, odkrył, że bombardowanie atomów uranu niewielkimi cząstkami (neutronami) powoduje rozszczepienie ciężkiego atomu uranu na dwa mniejsze atomy oraz że proces ten uwalnia olbrzymią ilość energii. W ten sposób odkryto fuzję jądrową. Trzecia uczona – Lise Meitner, od wielu lat bez reszty oddana tym badaniom, akurat tego dnia nie mogła być w instytucie. Sześć miesięcy później w ramach realizacji nazistowskiej polityki „krwi i honoru” zmuszono ją do opuszczenia Niemiec ze względu na żydowskie pochodzenie. Udała się do Sztokholmu. 22 grudnia 1939 r. Hahn i Strassmann powiadomili o swoim przełomowym odkryciu czołowe niemieckie czasopismo naukowe „Naturwissenschaften” („Nauki przyrodnicze”), a wyniki ich badań zostały wkrótce – 6 stycznia 1939 r. – opublikowane. W ciągu pierwszych dni stycznia 1939 r. niemiecką, europejską, a także światową społeczność naukową obiegła wiadomość, że świat już nigdy nie będzie taki sam. Odkrycie fuzji jądrowej, możliwość uwolnienia niespotykanej wcześniej ilości energii oraz jej wykorzystania w celach militarnych, miało na nowo ukształtować geopolityczne oblicze ziemi. Kraje, które opanowały fuzję jądrową, miały przejąć kontrolę nad światem. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 97 8 tygodni, które zmieniły dzieje świata Powyżej: Otto Hahn, Lise Meitner w laboratorium Instytutu Cesarza Wilhelma. Po prawej: Publikacja naukowa z 6 stycznia 1939 r., w której donoszono o odkryciu fuzji jądrowej. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 98 Na początku stycznia 1939 r. świat naukowy dowiedział się o nadejściu ery nuklearnej. Ale, co z politykami, ustawodawcami, mediami i całą opinią publiczną? Czy oni zdawali sobie sprawę z dramatycznych skutków, jakie niesie ze sobą dla świata umiejętność rozszczepienia atomu? Oczywiście, że tak. Nic nie ilustruje tego lepiej, niż szczegółowy artykuł na ten temat opublikowany 30 stycznia 1939 r. w „New York Times”. Już wtedy, w niespełna 4 tygodnie po opublikowaniu wyników badań w czasopiśmie naukowym, wyniki eksperymentów zespołu Hahna zostały potwierdzone przez Uniwersytet Columbia w Nowym Jorku oraz inne instytuty naukowe. „New York Times” – którego raczej nikt nie podejrzewał o nadmierną skłonność do sensacji – opisywał odkrycie jako „kształtowanie się nowej epoki”. Doniesienie nie pozostawia wątpliwości co do potencjalnego militarnego znaczenia odkrycia: „Rozszczepienie atomu uranu na dwie części, z których każda stanowi gigantyczną atomową kulę armatnią o przerażającej energii 100 milionów elektronowoltów [to] największy jak dotąd przypadek uwolnienia energii atomowej przez człowieka na ziemi”. Szczegółowy opis procesu powstawania dwóch neutronowych „kul armatnich” z każdego rozszczepionego atomu uranu natychmiast nawet przeciętnemu czytelnikowi „New York Times” przywodził na myśl mechanizm reakcji łańcuchowej. Artykuł prawidłowo opisywał najważniejsze kroki, jakie wykonali Otto Hahn i Lise Meitner z Instytutu Cesarza Wilhelma w Berlinie. W artykule nie pojawiła się jednak informacja o tym, że badania w tym prywatnym instytucie były w dużej mierze finansowane przez kartel IG Farben, ten sam kartel korporacji, który finansował dojście do władzy nazistów i w sposób czynny przygotowywał koalicję kartelowo-nazistowską do zbrojnego podboju świata. Ale w walce o panowanie nad światem kartel IG Farben nie inwestował jedynie w rozwój najważniejszych technologii zbrojeniowych. Narodziny ery nuklearnej odbiły się echem na całym świecie Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 99 The New York Times 31 stycznia 1939 r. Fragmenty artykułu opublikowanego w „New York Timesie” 31 stycznia 1939 r. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 100 W roku 1918 pierwsza próba zdobycia władzy nad światem podjęta przez kartel, jaką była I wojna światowa, zakończyła się klęską, a cesarz Wilhelm II, jego zbrojna marionetka, został zmuszony do abdykacji. Klęska ta nie dotknęła jednak koncernów wspierających I wojnę światową, a mianowicie firm BAYER, BASF i HOECHST, których oferta – materiały wybuchowe i gaz trujący – były podstawą tej niszczycielskiej wojny. Po 1925 roku te siły korporacyjne działałały pod nazwą IG Farben, koncentrując swoją uwagę na kolejnej próbie podboju świata. Kartel przekształcił prywatną uczelnię wyższą – która, o dziwo, przyjęła imię zmuszonego do abdykacji cesarza Wilhelma – w ośrodek kształcenia własnej kadry, mającej uczestniczyć w przyszłych próbach podboju świata. Koncern IG Farben finansował nie tylko badania Otto Hahna w tym instytucie, ale także tworzenie elity uczonych w prawie technokratów na Wydziale Prawa Międzynarodowego i Korporacyjnego. Pod tą przykrywką kartel finansował strategiczny rozwój ram prawnych, potrzebny do panowania i sprawowania kontroli nad podbitym światem. Jednym z tych technokratów był Walter Hallstein , który przeszedł specjalne kształcenie w instytucie w latach 1927-1929. Strategiczne przygotowania ojskowe i polityczne kartelu do panowania nad światem Wyżej: Instytut Chemii im. Cesarza Wilhelma w Berlinie, w którym odkryto fuzję jądrową. Po prawej dyrektor koncernu IG Farben, Carl Bosch, który w roku 1937 został przewodniczącym Towarzystwa Naukowego im. Cesarza Wilhelma. Koncern IG Farben, w ramach przygotowań do kolejnej próby podboju świata, wspierał Instytut Chemii i Prawa Międzynarodowego im. Cesarza Wilhelma. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 101 Instytut Cesarza Wilhelma (KWI) BAYER, BASF, HOECHST – after 1925 operating as the IG Farben Cartel – finance this institution as a training site for their academic cadres, ready for the next two attempts at world conquest. Otto Hahn, Wydział Chemii KWI Światowa Rzesza Kartel panuje nad Europą i światem za pomocą: •Państwa ponadnarodowego •Centralnej siedziby kartelu •Dyktatury korporacyjnej •Zagrożenia jądrowego Walter Hallstein, Wydział Prawa Międzynarodowego KWI I wojna światowa (1914-1917) Niemieckiemu cesarzowi Wilhelmowi i jego armii zostało powierzone zadanie urzeczywistnienia planów podboju świata. Firmy BAYER i BASF produkują materiały wybuchowe oraz broń chemiczną. Plan się nie powiódł. Cesarz zostaje zmuszony do abdykacji, ale kartel działa nadal. Technologia wytwarzania broni jądrowej do podboju świata Kształcenie elit w ramach przygotowań do kolejnej próby podboju świata Niemiecki kartel chemiczny BAYER, BASF, HOECHST Niemiecki kartel, zbudowany na największej liczbie patentów wśród korporacji na całym świecie, planuje opanowanie światowych rynków w sektorze chemicznym, petrochemicznym i farmaceutycznym. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 102 23 stycznia 1939 r. Hallstein, wówczas dziekan Wydziału Prawa i Gospodarki na Uniwersytecie w Rostoku wygłosił propagandowe przemówienie ma temat prawnego przekształcenia Europy. Wygłoszona mowa, którą można by najlepiej określić mianem „Przemówienia mobilizacyjnego”, stanowiła element mobilizacji wojennej nazistowskiego reżimu i jego korporacyjnych popleczników, kartelu naftowo-farmaceutycznego IG Farben. Czas wygłoszenia przemówienia miał bardzo duże znaczenie. Zaledwie dziesięć miesięcy wcześniej, 12 marca 1938 r. naziści zaanektowali Austrię. 10 października 1938 r. – zaledwie trzy miesiące przed przemówieniem Hallsteina – zajęli też Czechy i Morawy, tworząc Kraj Sudecki (niem. Sudetenland), strasząc wojną w przypadku, gdyby ich roszczenie nie zostało spełnione. Na międzynarodowej konferencji w Monachium, odbywającej się 29-30 września 1938 r., Hitler zapewniał społeczność międzynarodową, że po zajęciu przez niego Czech, jego roszczenia terytorialne będą spełnione. Nic bardziej błędnego. Co najważniejsze, początek ery nuklearnej i widoczny monopol na tę technologię zachęciły nazistów do przyspieszenia realizacji planu podboju świata. Wygłoszone przez Hallsteina przemówienie mobilizacyjne nie pozostawia wątpliwości, że znał i w pełni popierał plany podboju Europy, a następnie całego świata, który miał znaleźć się pod całkowitym politycznym, ekonomicznym i prawnym panowaniem koalicji nazistów i kartelu IG Farben. W swym przemówieniu Hallstein opisuje zwłaszcza plany podboju Europy przez Wehrmacht oraz jej podporządkowanie jako „wydarzenie gospodarcze, które będzie miało po prostu niewyobrażalne konsekwencje”. Przemówienie to w oczywisty sposób ukazywało dylemat, przed jakim naziści stanęli w styczniu 1939 roku, zaledwie na siedem miesięcy przed wybuchem II wojny światowej. Chociaż Hallstein, wraz z innymi nazistowskimi propagandystami musiał przygotować i zachęcić niemiecką elitę do wojny światowej w pełnym tego słowa znaczeniu, nie mógł jeszcze otwarcie mówić o wojennych planach.

O tym, że wystąpienie Hallsteina nie było jedynie wykładem uniwersyteckim, lecz oficjalnym wydarzeniem zorganizowanym przez nazistowskie władze, świadczy chociażby obecność nazistowskiego ministra stanu, doktora Scharfa – przedstawiciela Hitlera we władzach Meklemburgii, której stolicą był Rostok – a także całej elity nazistowskich władz tego landu. Powyższy artykuł, który ukazał się nazajutrz, 24 stycznia 1939 r. w oficjalnej nazistowskiej gazecie „Niederdeutscher Beobachter” (Obserwator Dolnoniemiecki), świadczy o tym, że wykład Hallsteina miał miejsce i że towarzyszyła temu obecność oficjalnych przedstawicieli władz nazistowskich. Tłumaczenie tego artykułu znajduje się na następnej stronie. Objaśnienia w nawiasach kwadratowych i podkreślenia zostały dodane. Facsimile oryginalnego artykułu prasowego opisującego przemówienie Hallsteina, zatytułowanego „Wielkie Niemcy jako podmiot prawny”. Ten naoczny przekaz z nazistowskiego spotkania propagandowego ukazał się nazajutrz, 24 stycznia 1939 r. na łamach „Niederdeutscher Beobachter” (Obserwatora Dolnoniemieckiego). 104 Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. Wielkie Niemcy jako podmiot prawny Wieczór wykładów zorganizowany przez Uniwersytet w Rostoku Przemawia profesor Hallstein Rostok, 24 stycznia Wczoraj wieczorem w piwnicy hali spotkań browaru Mahn und Ohlerich odbył się wieczór wykładowy. Na wieczór zaprosił profesor doktor Ruickholdt, dziekan uniwersytetu. W swoim przemówieniu na otwarcie wieczoru powitał ministra [nazistowskiego] stanu, doktora Scharfa, przedstawicieli partii [nazistowskiej] oraz związanych z nią organizacji, Wehrmachtu [nazistowskich sił zbrojnych], Służb Pracy Rzeszy [niem. Reichsarbeitsdiens][nazistowskich związków zawodowych], naszego miasta [Rostoku], a także przedstawicieli biznesu i grona studentów. Ruickholdt w imieniu uniwersytetu wyraził nadzieję, że wieczór przyczyni się do wzrostu zaufania i świadomości opinii publicznej, i powiedział, że choć uniwersytet jest starą instytucją spoglądającą na długie dzieje i dawną tradycję, to jednak nie jest on oderwany od codzienności. Docenienie przez Führera [Hitlera] uniwersytetów niemieckich jako wsparcia zakorzenionego w wartościowej tradycji widoczne jest chociażby w tym, że w czasie konferencji dotyczącej kultury [niem. Kulturtagung] władze wyższych uczelni mogły uczestniczyć w zjeździe w Norymberdze w 1938 r. w tradycyjnych strojach. Głównym mówcą wieczoru był dr Hallstein, profesor prawa, który zdobył dużą wiedzę na temat europejskich systemów prawnych, prowadząc badania porównawcze. Omawiał temat prawnego przyłączenia Marchii Wschodniej [niem. Ostmark] i Kraju Sudeckiego [to znaczy aneksji Austrii i większej części ówczesnej Czechosłowacji]. Dobitne oświadczenia prof. dra Hallsteina zostały przyjęte gromkimi brawami. Wczoraj wieczorem zebrali się przedstawiciele całego społeczeństwa. Poza ministrem stanu, honorowymi gośćmi byli również między innymi, major Wolgmann – dowódca [nazistowskiego] garnizonu, pułkownik Lieb [niem. Generalarbeitsführer – trzeci co do rangi przedstawiciel nazistowskiej Służby Pracy]. Schröder, szef organizacji powiatowej [niem. Kreisorganisationsleiter], Degner – oberführer SA [brygadier Brązowych Koszul], Behtnert – naczelnik [nazistowskiej] policji, doktor Zommer – dyrektor w [nazistowskim] ministerstwie, doktor Bergholter – porucznik [nazistowskiego Wehrmachtu] oraz pułkownik von Bleffingh z Warnemünde, rostockiego powiatu. 105 Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 106 Hallstein i nazistowska nowomowa W całym rozdziale będziemy stosować termin koalicja kartelowonazistowska na opisanie przerażającego mariażu, jaki został zawarty między kartelem naftowo-farmaceutycznym IG Farben i ich nazistowskimi poplecznikami, którzy – wspólnie – postanowili podbić i podporządkować sobie cały świat. Określeń „koalicja”, a także „mariaż” używano również podczas posiedzeń Norymberskiego Trybunału do spraw Osądzenia Zbrodni Wojennych dla opisani stosunków między kartelem naftowo-farmaceutycznym a nazistami w trakcie przygotowań do rozpoczęcia II wojny światowej. Przemówienie mobilizacyjne wygłoszone przez Waltera Hallsteina 23 stycznia 1939 r. było jednym z elementów większej kampanii mobilizacyjnej na rzecz rozpoczęcia II wojny światowej, zorganizowanej przez koalicję kartelowo-nazistowską. Aby ukryć agresywne plany wojenne – a także, aby zachować element zaskoczenia – koalicja kartelowo-nazistowska doprowadziła do perfekcji strategię kamuflażu. Walter Hallstein był jednym z mistrzów kamuflażu podczas kampanii propagandowej kartelu i nazistów mającej doprowadzić do wybuchu II wojny światowej. Teraz, gdy to wszystko ujrzało światło dzienne, przemówienie Hallsteina stanie się klasycznym przykładem tego, w jaki sposób propagandyści kartelowo-nazistowscy zwodzili cały świat co do własnych intencji. Wygłoszone przez Hallsteina przemówienie mobilizacyjne stanie się przedmiotem studiów dla wielu pokoleń studentów historii, polityki, prawa, a także innych dyscyplin naukowych. Opublikowanie przez nas tego przemówienia służy nie tylko temu, aby wydobyć na światło dzienne interesy, jakim służył Hallstein jako główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej, ale posłuży także przyszłym pokoleniom jako ostrzeżenie, aby pozostać czujnym wobec działań własnych przedstawicieli politycznych, i aby nie paść ofiarą ich zwodniczej mowy. W ramach tej zakamuflowanej mobilizacji do II wojny światowej Hallstein i inni propagandyści koalicji kartelowo-nazistowskiej systematycznie zmieniali znaczenie niektórych słów. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 107 Okólnik nr 1/39 Zapraszam wszystkich profesorów i wykładowców naszego uniwersytetu [niem. Herren Kollegen] w poniedziałek, 23 stycznia 1939 r. na godzinę 20:30 do piwnicy Mahn & Ohlerichs, przy Doberaner Str. 21 na wykład naszego szanownego kolegi, prof. dra Hallsteina na temat: „Wielkie Niemcy jako podmiot prawny” z prośbą o pozostanie na późniejszym „wieczorze piwnym”. Oczekuję, że na wieczorze obecni będą wszyscy koledzy, i będę wdzięczny, jeżeli przyjdą Państwo najpóźniej o godzinie 20:15, aby powitać gości [nazistowską elitę]. Rostok, 10 stycznia 1939 r. Ruickholdt, rektor [Prosimy o wzięcie] czarnego garnituru lub munduru Prosimy o potwierdzenie nawet w przypadku nieobecności Na dołączonej karteczce do 14 stycznia 1939 r. Czarny garnitur albo [nazistowski] mundur Również kilka tygodni przed wykładem Hallsteina rektor uniwersytetu w Rostoku nie pozostawił wątpliwości, że prelekcja ma być wydarzeniem publicznym, organizowanym przez uczelnię dla nazistowskich władz. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 108 Poniżej znajduje się kilka przykładów terminologii propagandy kartelowo-nazistowskiej, jaką posługiwał się Hallstein, mistrz kamuflażu w całym swoim przemówieniu. • Wielkie Niemcy (niem. Großdeutschland) – określenie, za którym kryje się wizja Europy pod kontrolą koalicji kartelowo-nazistowskiej. Nawet w tytule przemówienia, „Wielkie Niemcy jako podmiot prawny”, Hallstein stara się wytworzyć mylne wrażenie, że opisuje po prostu zmiany prawne na terytorium Niemiec. Określeniem „Wielkie Niemcy” posługiwała się koalicja kartelowo-nazistowska na opisanie całej Europy, a następnie całego świata, pod własną kontrolą. • Marchia Wschodnia (niem. Ostmark) to stosowana przez koalicję kartelowo-nazistowską nazwa okupowanej Austrii. Hallstein stosuje na określenie okupowanej Austrii wymyśloną przez koalicję kartelowo-nazistowską nazwę Marchia Wschodnia, chcąc wywołać wrażenie, że okupacja narodu austriackiego przez nazistów była jedynie naturalnym rozszerzeniem Rzeszy Niemieckiej na wschód. • Anschluss (dołączenie) to nazistowski termin, określający podporządkowanie sobie innego państwa dowolnymi metodami. Na określenie aneksji Austrii i terytorium Czech i Moraw (nazywanego odtąd przez nazistów Krajem Sudeckim) koalicja kartelowo-nazistowska wymyśliła termin „Anschluss”, oznaczający tyle co włączenie, co miało sugerować, że aneksja tych terytoriów jest jedynie zabiegiem administracyjnym. Hallstein w swoim przemówieniu obficie czerpał z opracowanej przez koalicję kartelowo-nazistowską nowomowy, rozmyślnie ukrywając realizowany przez nią plan militarnego podboju i aneksji całej Europy, a następnie reszty świata. • Obrońcy prawa (niem. Rechtswahrer), to stosowane przez koalicję kartelowo-nazistowską określenie „grupy uderzeniowej prawników”, zaangażowanej w budowę totalitarnego świata pod jej kontrolą. W roku 1936 – trzy lata po przejęciu władzy w Niemczech – uchwalono rasistowskie Ustawy Norymberskie. W tym samym roku Hallstein objął funkcję dziekana Wydziału Prawa i Gospodarki na Uniwersytecie w Rostoku. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 109 W tym oficjalnym liście do rektora uniwersytetu Hallstein opisuje siebie jako specjalistę od europejskiego porządku prawnego, szczególnie obeznanego z celami Trzeciej Rzeszy. Prof. dr prawa Walter Hallstein Rostok, 23 stycznia 1939 r. Stephan Str. 15 Wasza Magnificencjo, [Hallstein mówi o sobie w trzeciej osobie niczym średniowieczny król] Dziś wieczorem w dyspucie na temat „Jedności prawnej Wielkich Niemiec” zabierze głos uczony, którego praca naukowa – z jednej strony – polegała na porównawczym badaniu ustrojów prawnych Europy, a który – z drugiej strony – ze względu na wielkie zaangażowanie w pracę Akademii Prawa Niemieckiego [nazistowskiej instytucji mającej zapewnić dyktatorską władzę nazistów nad podbitą Europą za pomocą barbarzyńskich ustaw i dekretów], jest szczególnie obeznany z celami prawno-politycznymi Trzeciej Rzeszy. Z tego powodu [Hallstein nadal pisząc w trzeciej osobie ma na myśli siebie] został on wezwany, aby wygłosić oświadczenie z pozycji nauk prawnych [czyli z perspektywy ram dyktatorskich, nazistowskich ustaw] o rozpuszczeniu nowych terytoriów niemieckich w „dawnych Niemczech” [niem. Altreich – Niemcy istniejące dotychczas]. Heil Hitler! Szczerze oddany Jego Magnificencji Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 110 Rok 1936 to również rok, w którym koalicja kartelowo-nazistowska rozpoczęła czteroletni plan przygotowań do II wojny światowej i zbrojnego podboju świata. Niemieccy prawnicy byli ważnym ogniwem tych przygotowań. Związek Narodowosocjalistycznych Prawników Niemieckich, BNSDJ (niem. Bund Nationalsozialistischer Deutscher Juristen) przekształcił się w Narodowosocjalistyczny Związek Obrońców Prawa, NSRB (niem. Rechtswahrer Bund) – państwową organizację „obrońców prawa”. Decyzja, aby zorganizować palestrę w nazistowskich Niemczech w związek „obrońców prawa”, dobrze oddaje wagę, jaką koalicja nazistów i kartelu IG Farben przywiązywała do tego zawodu. Ta „prawna grupa uderzeniowa” była kluczowym elementem umocnienia dyktatury w Niemczech, a później jej rozszerzenia na resztę Europy. Poprzez zgrupowanie wszystkich prawników pod nazwą obrońców kartelowo-nazistowskiego prawa, naziści stworzyli jeden z najbardziej zadziwiających przykładów ich zwodniczej propagandy. Owi „obrońcy (kartelowo-nazistowskiego) prawa” nie mieli oczywiście chronić praw demokratycznych. Wręcz przeciwnie, mieli je systematycznie zwalczać. Owi „obrońcy (kartelowo-nazistowskiego) prawa” byli fanatycznymi budowniczymi świata pod panowaniem koalicji nazistów i kartelu IG Farben. Jedynymi prawami, jakie poprzysięgli „chronić”, były prawa dyktatury, umacniające władzę koalicji kartelowo-nazistowskiej nad światem w ramach „Tysiącletniej Rzeszy”. A Walter Hallstein był członkiem osławionej organizacji „obrońców praw” nazistów i kartelu. Powyższe przykłady to tylko niewielki wycinek z długiej listy zwodniczych terminów, jakimi posługiwał się Hallstein, a także inni propagandyści koalicji kartelowo-nazistowskiej w ramach zadania opanowania Europy i całego świata. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 111 Facsimile rękopisu nazistowskiego przemówienia propagandowego Hallsteina, wygłoszonego dnia 23 stycznia 1939 r. w Rostoku Całość rękopisu można obejrzeć na naszej stronie internetowej. Dalsze informacje: GB2HS241 Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 112 Stosowana przez koalicję kartelowo-nazistowską technika propagandowa polegająca na przeinaczaniu faktów i użyciu kłamliwego języka w celach agitacyjnych, której doskonałym przykładem jest przemówienie mobilizacyjne Hallsteina – zostanie 15 lat później nazwane przez Georges Orwella w powieści „Rok 1984” nowomową. Poniższe tłumaczenie mowy mobilizacyjnej Hallsteina opiera się na rękopisie. Biorąc pod uwagę fanatyczny charakter mowy Hallsteina, niektórzy czytelnicy niniejszej książki mogą, bez wątpienia, poddać w wątpliwość autentyczność tego tekstu. Aby temu zapobiec i rozwiać wszelkie wątpliwości, zdecydowaliśmy się zamieścić przemówienie mobilizacyjne Hallsteina w całości na stronie internetowej (w wersji oryginalnej – w języku niemieckim). Co więcej, udało nam się również uzyskać kopię rękopisu mowy Hallsteina, której próbkę mógł czytelnik zobaczyć na poprzedniej stronie. Objaśnienia do propagandowej terminologii koalicji kartelowo-nazistowskiej, jaką posługuje się Hallstein w całym tym ekstremistycznym przemówieniu, zostały podane w nawiasach kwadratowych w samym tekście oraz w przypisach. Pewne fragmenty tekstu Hallsteina, służące zamaskowaniu jego militarystycznego charakteru, nie zostały zamieszczone w niniejszej książce. Ale można zbadać je online, zapoznając się z oryginalnym rękopisem w języku niemieckim. Aby uzmysłowić czytelnikowi, jakie znaczenie ma mowa mobilizacyjna wygłoszona przez Hallsteina na zamówienie koalicji kartelowo-nazistowskiej w 1939 roku dla dzisiejszej Europy, w tekście umieściliśmy czerwone ramki. Ramki te wskazują na kluczowe elementy przemówienia, które po podpisaniu Traktatu Lizbońskiego w roku 2009 są również obecne w oficjalnych dokumentach Brukselskiej Unii Europejskiej, dokładnie 70 lat po tym, jak Hallstein wygłosił swoje przemówienie na krótko przed rozpętaniem II wojny światowej. Mowa mobilizacyjna Hallsteina jest doskonałym przykładem tego, jak kartel naftowo-farmaceutyczny zmienia swoich politycznych popleczników i wciąż – na przestrzeni wielu dekad – stara się osiągnąć swoje długofalowe cele polityczne i gospodarcze. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 113 Naziści odeszli dawno temu, a Hallstein umarł, ale ten sam kartel naftowo-farmaceutyczny, który odpowiada za dwie wojny światowe w XX w., w XXI w. wciąż znajduje nowych wspólników. Te polityczne marionetki – przede wszystkim z opanowanych przez kartel imperiów eksportowych Niemiec i Francji – są nastawione na to, aby poświęcić ludzi na naszej planecie dla organizowanej przez kartel trzeciej próby podboju świata. Większość przedstawianych dokumentów może zdobyć każdy, kto jest zainteresowany poznaniem prawdy o korzeniach Brukselskiej Unii Europejskiej oraz o roli, jaką odegrali jej samozwańczy „ojcowie-założyciele”. To, że przemówienie mobilizacyjne Hallsteina nie było znane, aż do czasu opublikowania niniejszej książki, jest po prostu niewybaczalne. To podstawowe zaniedbanie mówi Tobie, drogi czytelniku, o tym, że albo Twoi przywódcy polityczni nie zatroszczyli się o zasięgnięcie informacji na temat tego, kim był Hallstein, i na temat mrocznych korzeni Brukselskiej Unii Europejskiej związanych z nazistami i kartelem IG Farben, albo – jeżeli je znali – nie odważyli się poinformować Cię o tych faktach. Po ukazaniu się tej książki przywódcy polityczni Europy nie mogą już dłużej zasłaniać się niewiedzą. Teraz wszystko będzie zależało od Ciebie, czytelniku, od tego, czy skonfrontujesz swoich politycznych przedstawicieli – czy to mniejszej, czy większej rangi – z faktami historycznymi. Musimy uczyć się na błędach przeszłości, zapobiegać powtórkom z historii i pomóc w budowaniu demokratycznej Europy. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej Wielkie Niemcy jako podmiot prawny* Poniżej przedstawiamy tekst przemówienia mobilizacyjnego wygłoszonego przez Hallsteina Obrońca [kartelowo-nazistowskiego] prawa1 ma trzy zadania: musi znać prawo, aby je stosować i rozwijać je dalej. Najważniejszym spośród tych zadań jest zadanie trzecie, ponieważ wszystko, co robimy, jest podporządkowane prawu [totalitarnego] rozwoju2. Musimy nie tylko przywiązywać wagę do obowiązującego prawa, ale także do prawodawstwa służącego [kartelowo-nazistowskiej] przyszłości. Stojące przed nami zadanie w dziedzinie polityki prawnej nie ogranicza się jedynie do utrzymania dotychczasowego porządku, ale dotyczy również stworzenia lepszego [!]3. Powinienem wyjaśnić, dlaczego to właśnie obrońca [kartelowo-nazistowskiego] prawa1 jest w sposób szczególny wezwany do podjęcia tego zadania. Przywództwo (europejskiego) państwa [kartelowo-nazistowskiego] 4 posiada bezwarunkową i ostateczną władzę we wszystkich decyzjach co do kształtu wspólnoty narodowej 5. * Wielkie Niemcy – analogicznie do Wielkiej Brytanii i jej ówczesnej kontroli nad sporą częścią świata za pośrednictwem Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Koalicja kartelowonazistowska posługiwała się terminem „Wielkie Niemcy”, aby wysuwać roszczenia panowania nad światem. 1 „Obrońcy prawa” (niem. Rechtswahrer) – w nazistowskiej nowomowie ci właśnie fanatyczni prawnicy koalicji kartelowo-nazistowskiej, którzy byli nastawieni na niszczenie demokratycznego ustroju prawnego i zastąpienie go totalitarnymi ramami prawnymi, stanowiącymi podstawę dyktatury kartelowo-nazistowskiej. 2 Niem. Gesetz des Werdens – w nowomowie Hallsteina określa potrzebę rozszerzenia totalitarnego, kartelowo-nazistowskiego ustroju prawnego na całą Europę i na cały świat. 3 „Lepszy porządek” (niem. eine bessere Ordnung) – mianem lepszego porządku Hallstein określał podstawy prawne dyktatorskiej kontroli reżimu kartelowo-nazistowskiego nad Europą i nad światem. 114 1939 Dzisiaj Komisja Europejska osiągnęła to przywództwo europejskiego państwa, dysponując bezwarunkową i ostateczną władzą we wszystkich decyzjach. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 115 4 „Przywództwo kraju” (niem. Führung des Staates) – w terminologii nazistowskiej oznacza władzę Führera, całkowite podporządkowanie celom koalicji kartelowo-nazistowskiej. 5 „Wspólnota narodowa” (niem. Volksgemeinschaft) – termin nazistowski nacechowany rasistowsko, oznaczający „wyższy naród (aryjski) jako rasę dominującą i jedyny naród „godny” określenia „wspólnota narodowa”. W roku 1957 (wyżej), zaledwie w 18 lat po wygłoszonym przez siebie przemówieniu mobilizacyjnym, Hallstein włącza tę zasadę przywództwa do traktatów rzymskich, dokumentu założycielskiego Brukselskiej Unii Europejskiej. Komisja Europejska – biurokratyczni urzędnicy wyznaczeni, aby rządzić w imieniu kartelu – stała się nowym dyktatorskim przywództwem podporządkowanego kartelowi europejskiego państwa, dysponującego bezwarunkową i ostateczną władzą we wszystkich decyzjach co do kształtu tej europejskiej wspólnoty!. W roku 2009 (niżej) 27 europejskich przywódców politycznych przyjęło dokument Traktat Lizboński, doprowadzając – w 70 lat po przemówieniu Hallsteina – do końca opracowany przez niego plan podboju i wspierając podjętą przez kartel trzecią próbę zdobycia Europy. 1957 2009 Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 116 Czy Przywództwo [kartelowo-nazistowskiego] Państwa potrzebuje prawników do wypełnienia swojego politycznego zadania? Poszczególni prawnicy mogą chcieć patrzeć w taki sposób zarówno ze względów zawodowych, jak i psychologicznych, co jest rzeczą zrozumiałą. Prawnicy z reguły przez całe życie są zajęci, regulując i nadzorując poruszanie się Wspólnoty Narodowej w gąszczu tysięcy ściśle ograniczających paragrafów, zajętej troskami codzienności takimi jak naprawianie płotu czy czyszczenie rowów. Z tego powodu prawnicy odczuwają bardzo silną pokusę, wynikającą z wolnościowej ustawy [kartelowo-nazistowskiego] aktu prawnego6. Chodzi tu o poczucie męskiego [!] wyzwania, jakie zawsze wiąże się z wkraczaniem na nieznany ląd. Z radością godzą się na to, aby albo stać się elementem oszałamiającego i ogromnego [kartelowo-nazistowskiego] wysiłku planistycznego7, albo po prostu uprawiać skromny [prawny] ogródek, który powierzono ich opiece. Jednakże uzasadnienie roli, jaką przyjmują na siebie [kartelowo-nazistowskiego] obrońcy prawa1 w kształtowaniu odpowiednich struktur8, opiera się na potrzebach i wymaganiach Aryjskiej Wspólnoty9. Stworzenie nowej polityki prawnej wymaga wsparcia ze strony tych prawników, którzy decydują o dziedzinie [kartelowo-nazistowskiego] prawa, którzy znają [kartelowo-nazistowskie] prawodawstwo oraz zasady stanowienia prawa [kartelowo-nazistowskiego], ponieważ jest rzeczą oczywistą, że każdy musi znać to, co dobre, aby móc znaleźć to, co lepsze [!]10. Jestem jednak przekonany, że wyjaśnienie tego wezwania do tworzenia nowego [kartelowo-nazistowskiego] prawa powinno rodzić się jeszcze głębiej. Sądzę, że powinno ono pochodzić z najgłębszego charakteru rozkazu wydanego przez Naród Aryjski11 obrońcy [kartelowo-nazistowskiego] prawa1.

 6 „Wolnościowy akt prawny” (niem. Befreienden rechtsschöpferischen Tat) – oznacza narzucenie praw kartelowo-nazistowskich ludności podbitych europejskich krajów. 7 „Ogromny wysiłek planistyczny” (niem. Großartigen Gesamtplanung) – w kartelowo-nazistowskiej terminologii oznacza podbój i przekształcenie kontynentu europejskiego. 8 Niem. „Mitgestalter” – termin, jakim posługuje się Hallstein wzywając prawników do pomocy w budowaniu Europy kontrolowanej przez koalicję kartelowo-nazistowską. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 117 Pytanie: Jak Hallstein uniknął prowadzonej przez aliantów denazyfikacji i dlaczego nie został oskarżony przed Norymberskim Trybunałem do spraw Osądzenia Zbrodni Wojennych, tak jak inni prawnicy koalicji kartelowo-nazistowskiej*? Odpowiedź: Hallstein skłamał aliantom w sprawie udziału w nazistowskich organizacjach. Celowo pominął mowę mobilizacyjną i inne świadczące przeciw niemu dokumenty w oficjalnej deklaracji, którą złożył na ręce aliantów. Aby ich zmylić, przedstawił się jako widz, czy nawet ofiara, nazistowskiego reżimu. Palące pytania dotyczące Waltera Hallsteina Norymberski Trybunał do spraw Osądzenia Zbrodni Wojennych (1945). Pierwszy rząd, od lewej do prawej: Göring (który wraz z dyrektorem kartelu IG Farben Krauchem odpowiadał za czteroletni plan podboju Europy przez koalicję kartelowo-nazistowską), Hess (zastępca Hitlera), Ribbentrop (minister spraw zagranicznych koalicji kartelowo-nazistowskej), Keitel (dowódca Wehrmachtu) i inni zbrodniarze wojenni. 9 „Wspólnota” (niem. Gemeinschaft) – termin oznaczający oparty na rasie aryjskiej trzon społeczeństwa Europy kontrolowanej przez koalicję kartelowo-nazistowską, patrz wyżej. 10 Hallstein bez wątpienia propaguje reżim kartelowo-nazistowski jako „lepszy” od demokracji. 11 „Naród” (niem. Volk) – nazistowskie określenie rasy aryjskiej. * Dalsze informacje o procesach wytoczonym przez Międzynarodowy Trybunał w Norymberdze prawnikom koalicji kartelowo-nazistowskiej (Akta procesowe nr III) można znaleźć pod adresem WWW: http://www.mazal.org/archive/nmt/03/NMT03-C001.htm. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 118 Postępując zgodnie z prawem natury, wpisanym w zawód obrońcy [kartelowo-nazistowskiego] prawa, musi on w końcu stać się odpowiedzialnym architektem [kartelowo-nazistowskiego] porządku prawnego12. Stosunek obrońcy [kartelowo-nazistowskiego] prawa do dzisiejszego [kartelowo-nazistowskiego] prawa jest daleki od legalistycznego pozytywizmu z końca XIX w., które to podejście przeważało do początku wieku XX. Tworzenie nowego [kartelowo-nazistowskiego] prawa jest jedynym zadaniem [dyktatorskiego, kartelowo-nazistowskiego] prawodawcy, a rola sędziego ściśle wiąże się z integracją – podporządkowaniem – faktów codziennych faktom ustanowionym przez [kartelowo-nazistowskie] prawo. Próbuje wyzwolić prawo z brzemienia przypadkowości i wydobywa na światło dzienne umacniające podstawy prawa, które splatają konsekwencje prawne z zaistniałymi sytuacjami. Wszystkie obszary działalności prawniczej stanowią element oczyszczenia [!]13. Naukowa teoria [kartelowo-nazistowskiego] prawa, której wyniki zostają zawarte w doradztwie prawniczym co do prak12 czyli nazistowskie ramy prawne podporządkowujące narody Europy. 13 „Oczyszczenie” (niem. Läuterungsarbeit) – kartelowo-nazistowski termin oznaczający usuwanie wszystkich demokratycznych elementów z nowego kartelowo-nazistowskiego porządku Europy i świata. W roku 1957 Hallstein wpisał w traktaty rzymskie dokładnie tę samą zasadę: wyłączne prawo do „tworzenia nowego [kartelowego] prawa” – gruntującą monopol „nowych [kartelowych] prawodawców” – Komisji Europejskiej. W 2009 r. 27 europejskich polityków ratyfikowało „Traktat Lizboński”, a tym samym dokument otwierający drogę do dyktatorskiej władzy interesów kartelu nad Europą. Swymi podpisami politycy ci – celowo lub lekkomyślnie – zakpili z wiekowej tradycji europejskich demokracji. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 119 Wewnętrzny komitet poparcia Hallsteina w planie podboju Europy za pośrednictwem Brukselskiej Unii Europejskiej Konrad Adenauer, kanclerz Republiki Federalnej Niemiec (po lewej) i Hermannn Jozef Abs, dyrektor generaln Deutschehe Banku, wobec którego toczyło się śledztwo o popełnienie zbrodni wojennych Hans Globke, szef kancelarii Adenauera, 101. na sporządzonej przez Aliantów liście najbardziej poszukiwanych zbrodniarzy wojennych Fritz Ter Meer, dyrektor koncernu BAYER/IG Farben, skazany w Norymberdze na karę więzienia za zbrodnie wojenne, w 1956 r. ponownie zajął stanowisko prezesa firmy BAYER. Dalsze informacje: GB2WW351 Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 120 14 „Oficerowie frontowi na polu [kartelowo-nazistowskiego] prawa” (niem. Frontoffiziere des Rechts) – określenie odzwierciedlające postulowane przez Hallsteina poddanie zawodu prawnika ogólnej mobilizacji do wojny. Hallstein przeszczepił to pojęcie z dziedziny wojskowości na grunt prawa na siedem miesięcy przed rozpętaniem przez koalicję kartelowo-nazistowską II wojny światowej. 15 „Świadomość prawna” (niem. Rechtsbewusstsein) – kartelowo-nazistowskie pojęcie wskazujące na „obrazę”, jaką ustrój prawny krajów demokratycznych jest w odczuciu Hallsteina i innych fanatycznych wyznawców ideologii kartelowo-nazistowskiej. 16 „Świadomość prawna w narodach” (niem. Völkisches Rechtsbewusstsein) – kartelowo-nazistowski termin oznaczający podporządkowanie prawa dyktaturze nazistów i ich rasistowskiej ideologii wyższego (aryjskiego) narodu. tyki prawnej, oraz codzienny wysiłek oficerów frontowych [!] z dziedziny [kartelowo-nazistowskiego] prawa14, którzy stali się adwokatami znieważanej świadomości [!] [kartelowo-nazistowskiego] prawa15 oraz sędziami, którzy wydawanymi przez siebie wyrokami zaświadczają o ostatecznej prawomocności jego przepisów. Wszystkie te elementy budują [kartelowo-nazistowskie] prawo dzięki skrupulatnym i nieustannym wysiłkom, które wymagają codziennej znajomości świadomości [kartelowo-nazistowskiego] prawa w poszczególnych narodach16. Prawdziwy charakter Konstytucji prawnej Narodu11 mogą rozpoznać tylko ci, którzy nie patrzą jedynie na same przepisy, ale biorą pod uwagę żywe współdziałanie tych wszystkich sił16a. Ze sztuki tej należy z mocą korzystać, gdy wymagana jest ogólna odnowa ustrojów prawnych17, która wykracza poza możliwości bieżących poprawek. Jest to tym bardziej prawdziwe, gdy konieczność całkowitej zmiany ustroju prawnego18, mającej charakter rewolucyjny [!], wzywa do zastosowania wszelkich dostępnych środków. W 1957 r. Hallstein dołączył do traktatów rzymskich, dokumentu założycielskiego Brukselskiej Unii Europejskiej, strategiczne narzędzia prawne, służące „całkowitej zmianie ustroju prawnego i mające charakter rewolucyjny” dla całej Europy. W roku 2009 europejscy przywódcy polityczni w imieniu kartelu wprowadzili tę „całkowitą zmianę ustrojów prawnych” narodów Europy w życie, podpisując Traktat Lizboński. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 121 16a „Współdziałanie sił” (niem. Zusammenwirken der Kräfte) – nazistowski termin oznaczający proces podporządkowywania (niem. Gleichschaltung) wszelkich grup społecznych dyktatorskiej władzy führera oraz ideologii supremacji i dominacji nad światem wyznawanej przez koalicję nazistów i kartelu IG Farben 17 „Ogólna odnowa ustrojów prawnych” (niem. Generalüberholung ganzer Rechtsgebiete) – oznacza narzucenie nazistowskiego prawa wszystkim narodom okupowanej Europy. 18 „Całkowita zmiana ustroju prawnego” (niem. Rechtsumwälzung) – oznacza całkowite zastąpienie demokratycznego prawa prawem nazistowskiej dyktatury. Wewnętrzny komitet poparcia Hallsteina w planie podboju Europy za pośrednictwem Brukselskiej Unii Europejskiej POMOCNICY HALLSTEINA Z NIEMIECKIEGO MINISTERSTWA SPRAW ZAGRANICZNYCH Wielu ambasadorów i urzędników ministerstwa spraw zagranicznych powojennych Niemiec Zachodnich było pracownikami nazistowskiego ministerstwa spraw zagranicznych kierowanego przez Ribbentropa. Byli to farbowani agenci koalicji kartelowo-nazistowskiej, próbującej w czasie II wojny światowej podbić Europę. W latach 50. – kiedy kształtowała się Brukselska Unia Europejska – ci prawniczy i polityczni kreci zostali agentami operacyjnymi kartelu w krajach Europy. Ich zadaniem było opracowanie kolejnego planu przejęcia władzy przez kartel, jakim stała się Brukselska Unia Europejska. Carl F. Ophüls, jeden z czołowych ekspertów patentowych partii nazistowskiej w latach 1933-45, do której należały tysiące pracowników IG Farben. Nr legitymacji członkowskiej: 2399061. W czasie II wojny światowej prawa ręka Hallsteina, po wojnie Ophüls został przez niego mianowany ambasadorem Niemiec przy Brukselskiej Unii Europejskiej. PRAWA RĘKA HALLSTEINA W BRUKSELI Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 122 Dziś dostrzegamy całość zadań stojących przed obrońcami [kartelowo-nazistowskiego prawa1, przed całym środowiskiem prawniczym, jeśli Państwo tak wolą – uczestnictwo w ogromnym wyzwanie, jakim jest całkowita odnowa prawa całej ludzkości [!]19. . . . . . Prawdą jest, że żadne prawo nie może objąć w całości wielkości życia oraz że każde sformułowanie faktów prawnych może być jedynie próbą wyznaczenia typowych elementów decyzji. Z tego powodu – zgodnie z wiedzą pochodzącą z najdawniejszych czasów – analogiczna musi być logika prawnika. Najwspanialszą cechą charakterystyczną współczesnego stanu prawa na zawsze [!] pozostanie całościowa [dyktatorska] polityka [kartelowo-nazistowskiego] prawna20. Oznacza to niewidzianą dotąd, rozległą i głęboką rewolucję przestarzałego [demokratycznego] ustroju prawnego, która sięgnie jego najgłębszej warstwy. Skutki tej [kartelowo-nazistowskiej] odnowy [!]21 staną się charakterystyczną cechą kulturowego oblicza nowej ery21a [pod panowaniem koalicji kartelowo-nazistowskiej]. 19 „Całkowita odnowa prawna ludzkości” (niem. Völkische Rechtserneuerung) – oznacza przejęcie przez nazistów całkowitej kontroli nad system prawnym. 20 „Całościowa polityka prawna” (niem. Totale Rechtspolitik) – naziści posługują się przymiotnikiem „całościowy”, aby zaznaczyć stałe odniesienie do stworzonego przez nich ustroju politycznego – państwa totalitarnego. 21 „Odnowa” (niem. Erneuerung) – termin wymyślony przez nazistów na wprowadzenie nazistowskiej ideologii we wszystkich obszarach życia społecznego. 21a „Nowa era” – nazistowski termin na opisanie władzy koalicji nazistów i koncernu IG Farben nad całą ziemią w ramach „Tysiącletniej Rzeszy”. W 1957 r. Hallstein dołączył do traktatów rzymskich, dokumentu założycielskiego Brukselskiej Unii Europejskiej, strategiczne narzędzia prawne, służące „całkowitej zmianie ustroju prawnego i mające charakter rewolucyjny” dla całej Europy. W roku 2009 europejscy przywódcy polityczni w imieniu kartelu wprowadzili tę „całkowitą zmianę ustrojów prawnych” narodów Europy w życie, podpisując Traktat Lizboński. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 123 Europejska Wspólnota Węgla i Stali: Budowanie dyktatury kartelu metodą małych kroków 18 kwietnia 1951 r. podpisano pierwszy, „prekursorski” traktat Brukselskiej Unii Europejskiej. Na papierze na mocy traktatu utworzono wspólny rynek węgla i stali w Europie Zachodniej. Jednak w rzeczywistości był to pierwszy krok kartelu na drodze do kolejnej próby przejęcia kontroli nad Europą. Mimo że ceremonia podpisania traktatu odbyła się na terytorium Francji, to duży wpływ na kształt traktatu miał Hallstein i jego zespół prawników, a w samym traktacie widoczne były sformułowania charakterystyczne dla kartelu. Na mocy artykułu 9 (niżej) traktatu powołującego Wspólnotę Węgla i Stali utworzono zalążek Komisji Europejskiej, posiadający wszystkie jej dyktatorskie cechy. Utworzone gremium miało działać „ponadnarodowo” i w wyraźny sposób „niezależnie” od demokratycznie wybranych rządów, a więc posiadać wszelkie znamiona przepisów właściwych dla dyktatury. Artykuł 9 (c.d.) Członkowie najwyższych władz będą – w ogólnie pojętym interesie Wspólnoty – całkowicie niezależni w swoich działaniach. W ramach pełnienia obowiązków nie powinni ani szukać, ani korzystać z instrukcji jakichkolwiek władz, ani jakichkolwiek innych gremiów. Powinni rezygnować z jakichkolwiek działań niezgodnych z ponadnarodowym charakterem pełnionych przez nich funkcji. Wszystkie państwa członkowskie zobowiązują się przestrzegać tego ponadnarodowego charakteru i nie próbować wpływać na zadania pełnione przez członków najwyższych władz. 18 kwietnia 1951 r., dzięki podpisaniu Traktatu Paryskiego Hallstein zostaje wysłannikiem Adenauera na rzecz utworzenia Wspólnoty Węgla i Stali. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 124 W przeszłości proces ten odbywał się w określonych granicach – był wewnętrzną sprawą Małych Niemiec. Jednakże epokowe wydarzenia22 stawiają ten proces w zupełnie innym świetle. Wszelkie wewnętrzne problemy, wszelkie wewnętrzne zadania pozostają w cieniu wielkiego impulsu, jakim było włączenie [innych narodów do Nazistowskiej Rzeszy]23, zostały zmiażdżone przez ogromną zachętę do wysiłków polityki prawnej, jaką stanowi powrót Austrii i Kraju Sudeckiego do ojczyzny [!]24. 22 „Epokowe wydarzenia” (niem. Welthistorischen Ereignisse) – przejęcie władzy politycznej w Niemczech przez koalicję nazistów i kartelu IG Farben, aneksja Austrii i Czech oraz przygotowania do II wojny światowej. 23 „Przyłączenie” (niem. Anschluss) – w nazistowskiej nowomowie aneksja. 24 „Powrót do ojczyzny Marchii Wschodniej i Kraju Sudeckiego” (niem. Heimkehr der Ostmark und des Sudentenlandes) – w nazistowskiej nowomowie oznaczało to aneksję Austrii i większej części terytorium Czech. W 1957 r., 18 lat po publicznym ogłoszeniu przez Hallsteina opracowanego przez koalicję kartelowo-nazistowską planu rozpętania II wojny światowej, polityczni poplecznicy kartelu otrzymali drugą szansę „odnowienia” Europy, które ma odmienić „kulturowe oblicze” kontynentu. Dzięki ratyfikacji traktatów rzymskich Hallstein zdołał położyć fundamenty pod Brukselską Unię Europejską pod panowaniem kartelu. W roku 2009, siedemdziesiąt lat po przemówieniu mobilizacyjnym Hall - steina, 27 europejskich polityków, ratyfikując Traktat, rozpoczęło tę „nową erę” panowania kartelu naftowo-farmaceutycznego dla milionów Europejczyków. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 125 Hallstein – główny twórca Wspólnoty Obronnej Europy Zachodniej Na mocy Traktatu Lizbońskiego, ratyfikowanego w 2009 r., Brukselska Unia Europejska ma prawo tworzyć europejską armię pod kontrolą kartelu. 55 lat po tym, jak francuski parlament odrzucił taki plan, kartel osiągnął cel, jakim było powołanie armii pod jego dowództwem. Hallstein odegrał również dużą rolę w tym kolejnym „zamachu stanu” zorganizowanym przez kartel. 7 lat po zakończeniu II wojny światowej i klęsce militarnej nazistowskiego Wehrmachtu, kartel snuł plany powołania kolejnych podległych mu oddziałów zbrojnych, tym razem ukrywających się pod nazwą Europejskiej Wspólnoty Obronnej (EWO). Hallstein był głównym autorem traktatu tworzącego Europejską Wspólnotę Obronną, powołującą armię europejską, podległą nowo utworzonym władzom najwyższym, a w konsekwencji kartelowi. Traktat podpisano 27 maja 1952 r. Został on wówczas ratyfikowany przez Włochy i Kraje Beneluksu. 30 sierpnia 1954 r. parlament francuski przeszkodził w realizacji tego planu, odrzucając traktat powołujący EWO. Ważnym powodem tej decyzji było to, że do najwyższych rangą doradców wojskowych z powojennych Niemiec należeli również nazistowscy generałowie, a wśród nich generał Hans Speidel (wyżej, na zdjęciu z Hitlerem w Paryżu, 1940 r., po lewej: promocja na generała nowo utworzonej armii zachodnioniemieckiej, 1955 r.). Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 126 Powstanie Wielkiej Rzeszy Niemieckiej [czyli Europejskiej Rzeszy pod kontrolą koalicji kartelowo-nazistowskiej]25 stało się • faktem politycznym, za sprawą epokowego aktu prawnego [kartelowo-nazistowskiego] Führera26; • jeden z tych [epokowych] aktów, które zmieniają krajobraz historii i wypełniają odwieczne pragnienie Narodu Aryjskiego27; • wydarzenie gospodarcze o wprost niewyobrażalnych konsekwencjach28; 25 „Wielka Rzesza Niemiecka” (niem. Grossdeutsches Reich) – w nazistowskiej nowomowie cała Europa pod kontrolą nazistów. 26 „Epokowy akt prawny najwyższej rangi” (niem. Eine Führertat von weltgeschichtlichem Rang’) – akt hołdu Hallsteina wobec Hitlera jako boskiego sprawcy historii. 27 „Wypełnić odwieczne pragnienie Narodu” (niem. Eine alte völkische Sehnsucht erfüllen) – Hallstein opisuje w ten sposób trwałe marzenie nazistów o militarnym podboju Europy oraz II wojnę światową jako usprawiedliwiony względami rasowymi akt dziejowy. 28 „Wydarzenie gospodarcze o wprost niewyobrażalnych konsekwencjach” (niem. Wirt - schaftliches Geschehnis von kaum noch absehbaren Folgen) – Hallstein określa w ten sposób gospodarczą kontrolę kartelu naftowo-farmaceutycznego IG Farben oraz innych międzynarodowych korporacji pod kontrolą Niemiec nad Europą. W roku 1957, dzięki ratyfikacji traktatów rzymskich, Hallstein położył fundamenty pod Brukselską Unię Europejską, a zarazem pod „powstanie Wielkiej Rzeszy” kontrolowanej przez kartel. W 2009 r. 27 polityków europejskich dopełniło akt „powstania Wielkiej Rzeszy”, ratyfikując Traktat Lizboński i poświęcając przy tym zdrowie i żywotne interesy milionów ludzi na rzecz interesów finansowych kartelu chemiczno-naftowo-farmaceutycznego. W roku 1957 Hallstein stał się głównym autorem traktatów rzymskich – a przez to Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG). Przemówienie mobilizacyjne, jakie wygłosił w 1939 r., nie pozostawia wątpliwości, że zarówno przed II wojną światową, jak i po niej służył tym samym interesom kartelu. W roku 2009, ratyfikując Traktat Lizboński, 27 europejskich polityków podjęło decyzję „o wprost niewyobrażalnych konsekwencjach gospodarczych” i przekazało cały kontynent europejski grupie wielonarodowych kartelowych korporacji. Do tej grupy należą: BAYER, BASF i HOECHST (dzisiaj Sanofi), które wcześniej zgodziły się na zniszczenie całej Europy przez wywołanie II wojny światowej. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 127 Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Narodziny traktatów rzymskich Od 1 do 3 czerwca 1955 r. w Mesynie na Sycylii odbyło się decydujące spotkanie przygotowujące traktaty rzymskie, powołujące do życia Europejską Wspólnotę Gospodarczą. W spotkaniu uczestniczyły delegacje z Francji, Włoch, Niemiec i krajów Beneluksu. Hallstein z trzydziestoletnim doświadczeniem w dziedzinie porównywania prawa międzynarodowego i ekonomii, a zarazem jako oddany sługa kartelu, stał się głównym organizatorem spotkania, na którym miały zostać opracowane traktaty rzymskie. Gaetano Martino Włochy Johan Willem Beyen Holandia Joseph Bech Luksemburg Antoine Pinay Francja Paul-Henri Spaak Belgia Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 128 • wydarzenie o wyjątkowym znaczeniu z perspektywy historii prawa29; Zadanie to nie polega już wyłącznie na odremontowaniu sypiącego się, starego domu30, ale na zbudowaniu nowego domu dla powiększonej rodziny i to na większym terenie [należącym do podbitych krajów]31. Należy jednak postawić pytanie, czy naprawdę trzeba wznieść tylko jeden dom? To doprowadza nas prosto do pierwszego problemu polityki prawnej, powstającego w wyniku przyłączeń terytorialnych. Dlaczego jeden jedyny ustrój prawny, którego podstawą mają stanowić Wielkie Niemcy [obejmujące całą Europę pod kontrolą koalicji kartelowo-nazistowskiej]32? . . .

29 „Wydarzenie o wyjątkowym znaczeniu z perspektywy historii prawa” (niem. Ein rechtsgeschichtliches Ereignis von außerordentlicher Bedeutung) – Hallstein opisuje w ten sposób własną rolę w przyszłej Europie pod panowaniem koalicji nazistów i kartelu IG Farben jako prawnika. 30 „Sypiący się, stary domu” (niem. Das baufällig gewordene alte Haus) – sposób patrzenia Hallsteina i innych nazistów na demokratyczną Europę. 31 „Zbudowanie nowego domu dla powiększonej rodziny i to na większym terenie” (niem. Auf erweitertem Grunde ein neues Gebäude für die größer gewordene Familie zuerrichten) – Hallstein w niezwykły sposób opisuje planowaną zagładę 60 milionów ludzi, zniszczenie Europy podczas II wojny światowej, a także przyszłą Europę pod panowaniem koalicji nazistów i kartelu IG Farben. 32 „Dlaczego jeden jedyny ustrój prawny, którego podstawą mają stanowić Wielkie Niemcy?” (niem. Warum soll ein Recht in Großdeutschland gelten) – Hallstein stawia to retoryczne pytanie, aby dokonać legitymizacji rozciągnięcia niemieckiego, nazistowskiego prawa na wszystkie państwa zajęte w przyszłości przez Wehrmacht. W roku 1957, dzięki ratyfikacji traktatów rzymskich, Hallstein stał się głównym budowniczym „nowego domu” – to znaczy głównej siedziby kartelu czyli Brukselskiej Unii Europejskiej – dla poszerzonej rodziny milionów Europejczyków żyjących dziś i w przyszłości na „większym terenie”, to znaczy terytorium prawie trzydziestu krajów europejskich. W roku 2009, ratyfikując Traktat Lizboński, 27 europejskich polityków padło ofiarą zwodniczej retoryki popleczników kartelu o tym, że ludzie powinni opuścić swoje „rozsypujące się, stare domy”, ponieważ zostały one zbudowane na fundamentach demokracji, i przenieść się do „nowego domu” – Brukselskiej Unii Europejskiej, pod scentralizowane, dyktatorskie jarzmo kartelu naftowo-farmaceutycznego. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 129 Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Powsta 130 Dzisiaj nie ma już chyba wątpliwości co do konieczności istnienia jednolitego ustroju prawnego33. Brak wprowadzenia w życie tego prawa to jedno z niedokończonych zadań i niepowodzeń Drugiej Rzeszy Niemieckiej34. Stwierdzenie to nie wyrosło jedynie z błahej wygody. Wielkie Niemcy [to znaczy cała Europa] w coraz większym stopniu staje się jednym podmiotem gospodarczym35. 33 „Jednolity ustrój prawny” (niem. Notwendigkeit der Rechtseinheit) – znaczy to, że niemieckie, nazistowskie prawa muszą obowiązywać we wszystkich podbitych krajach Europy i świata. 34 określenie „Druga Rzesza” (niem. Zweites Reich) – w odróżnieniu od nazistowskiej Trzeciej Rzeszy (niem. Drittes Reich) – opisuje Niemcy za czasów cesarza Wilhelma I, Fryderyka III i Wilhelma II (lata 1871–1918), których owocem była I wojna światowa – pierwsza niemiecka próba podboju Europy i reszty świata. Hallstein przekonuje, że naziści oraz reprezentowane przez nich korporacyjne interesy powinny w ramach II wojny światowej dokończyć to, czego nie udało im się osiągnąć w czasie I wojnie światowej! 35 Jako że Niemcy były już podmiotem gospodarczym, to zdanie raz jeszcze odsłania ohydny charakter mowy propagandowej Hallsteina. Pojęcie „Wielkie Niemcy” (niem. Grossdeutschland) to w nazistowskiej terminologii określenie całości Europy, a w dalszej perspektywie całego świata pod panowaniem nazistów i kartelu naftowo-farmaceutycznego. W roku 1957, dzięki ratyfikacji traktatów rzymskich, Hallstein położył fundamenty pod ów „Zjednoczony Ustrój Prawny” – Brukselską Unię Europejską, oraz jej polityczną egzekutywę – tak zwaną Komisję Europejską, działającą poza i ponad wszelką demokratyczną kontrolą. W roku 2009, ratyfikując Traktat Lizboński, 27 europejskich polityków złożyło podpisy pod projektem, który wywodzi się z gremiów planistycznych koalicji kartelowo-nazistowskiej. Przemówienie wygłoszone przez Hallsteina w 1939 r., które tu przedstawiamy, nie pozostawia co do tego żadnych wątpliwości, i stanowi otrzeźwiające świadectwo, że tak właśnie jest. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. W roku 1956 zwołano konferencję międzyrządową mającą opracować traktaty rzymskie. W tym samym roku były dyrektor koncernu BAYER/IG Farben, Fritz Ter Meer, skazany w Norymberdze na dziewięć lat więzienia za zmuszanie ludności Europy do pracy niewolniczej i grabieży ich mienia, znów został prezesem firmy BAYER. 131 Twórcy Auschwitz popierają Brukselską Unię Europejską Zbrodniarz wojenny prezesem BAYER Przyczyny ogromnego poparcia, jakim cieszyła się Brukselska Unia Europejska ze strony koncernu BAYER i innych firm kartelu IG Farben, były oczywiste. Jako grupa posiadająca największą liczbę patentów z dziedziny chemii i farmacji, chciała po prostu kontrolować Europę za pośrednictwem nowego politbiura – Brukselskiej Unii Europejskiej. 17 lat po wygłoszeniu przez Hallsteina przemówienia mobilizacyjnego w imieniu kartelu oraz 8 lat po tym, jak jego szef w kartelu – Fritz Ter Meer znalazł się w więzieniu za zbrodnie wojenne, zespół Hallstein-Ter Meer znów mógł pracować razem nad kolejną próbą podporządkowania Europy interesom kartelu. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 132 Dlatego oczywiście jest nie do zaakceptowania to, aby [dyktatorski, kartelowo-nazistowski] ustrój prawny – stanowiący krwiobieg państwa36 – był w wielu dziedzinach dławiony [!] przez systemy zróżnicowane [demokratyczne]. (...) Naród11 kształtują nie tylko warunki naturalne, czyli czynniki odziedziczone lub zewnętrzne. Nie kształtuje ich również wyłącznie zwyczajne przeznaczenie dziejowe. Naród kształtują przede wszystkim wspólne przekonania i wartości. Dlatego [kartelowo-nazistowskie] Przywództwo państwa narodów aryjskich37, a w szczególności narodowy socjalizm, nie może funkcjonować bez narzędzi prawnych, służących zapewnieniu tych wspólnych podstaw.

36 Europa pod panowaniem nazistów. 37 „Państwo narodowe” (niem. Völkischer Staat) – stosowane przez Hallsteina rasistowskie określenie na wyższość państwa aryjskiego. W roku 1957, dzięki ratyfikacji traktatów rzymskich, Hallstein położył fundamenty pod likwidację tych „dławiących skutków” demokratycznych ustrojów prawnych w Europie, które przeszkadzały kartelowi w planach opanowania Europy i świata. Projektując dyktatorski ustrój prawny – bez rzeczywistego oddzielenia władzy ustawodawczej – Hallstein dopilnował, aby „prawny krwiobieg” władzy kartelu nad Europą nie był już dłużej hamowany demokratyczną wolą ludu. W roku 2009, ratyfikując Traktat Lizboński, 27 europejskich polityków usunęło ostatnie przeszkody, hamujące „krwiobieg” kartelu w dążeniu do dyktatury nad Europą. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Ratyfikacja traktatów rzymskich w 1957 r. 133 25 marca 1957 r. Hallsteinowi udało się dokończyć pierwszy etap zadania wyznaczonego przez kartel. Były orędownik zbrojnego podboju Europy przez koalicję kartelowo-nazistowską znalazł się wśród zaledwie dwunastu sygnatariuszy traktatów rzymskich, którzy utworzyli Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Euratom. Dzięki ratyfikacji traktatów Hallstein (wraz z kanclerzem Niemiec Adenauerem, zdjęcie po lewej) – za pomocą presji politycznej, przekupstwa gospodarczego i za pośrednictwem Euratomu – zdołał zbudować platformę pod kolejną próbę podboju Europy organizowaną przez kartel. Od samego początku kartel planował utworzenie politycznej, a w dłuższej perspektywie również militarnej bazy umożliwiającej panowanie nad światem w XXI wieku. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 134 Prawo jest najwspanialszym środkiem wychowania38 dla poświęcenia na rzecz społeczeństwa, ponieważ mało jest rzeczy, których imperatywny charakter tkwi tak głęboko w sercu człowieka, jak wiara w prawo i prawdę [!]39. Ponieważ zdołaliśmy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jest potrzebny jednolity ustrój prawny, możemy przejść do pytania, jak ten ustrój powinien wyglądać, pytania, na które odpowiedź jest jeszcze trudniejsza. Przyłączenie23 [aneksja Austrii] jest przede wszystkim procesem prawnym przeprowadzanym przez [kartelowo-nazistowskie] państwo. Proces ten integruje terytorium i naród nowo połączonego państwa [„połączenie” to odbyło się poprzez aneksję Austrii], tworząc nową tożsamość narodową [!] jego ludu. 38 „Wychowanie” (niem. Erziehungsmittel) – w języku niemieckim termin „edukacja” obejmuje również wychowanie, dyscyplinę. Dlatego Hallstein celowo dobiera to słowo, aby ukryć dyscyplinującą funkcję prawa w totalitarnym państwie nazistowskim. 39 „Wiara w prawo i prawdę” (niem. Glaube an Recht und Wahrheit) – Hallstein ponownie posługuje się terminologią nazistowskiej propagandy, rozmyślnie ukrywając okrutną rzeczywistość. Prawo i prawda to pierwsze wartości poświęcone na ołtarzu nazistowskiego reżimu. W roku 1957, dzięki ratyfikacji traktatów rzymskich, Hallstein położył fundamenty pod kolejną próbę opanowania Europy przez kartel. W 1939 r. w wygłoszonym przez siebie przemówieniu Hallstein przedstawiał mechanizmy totalitarnej aneksji Austrii przez koalicję kartelowonazistowską. Na mocy traktatów rzymskich aneksja Austrii nie była już tylko lekcją historii. Na mocy traktatów całkowite kontrolowanie społeczeństw nie miało już być wyjątkiem, lecz regułą w państwach Europy. Ludność Europy będzie zmuszona przyjąć „nową tożsamość narodową” – tożsamość usłużnych poddanych władzy kartelu nad Europą. W roku 2009, ratyfikując Traktat Lizboński, 27 europejskich polityków narzuciło „nową tożsamość narodową” setkom milinów ludzi zamieszkujących kierowane przez nich państwa – nie pozwalając nawet na referendum, aby zapytać ich o zgodę. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 135 Po przygotowaniu traktatów rzymskich, kolejnym zadaniem, jakie kartel postawił przed Hallsteinem jako szefem nowej głównej siedziby kartelu, było wprowadzenie ich w życie. 30 września 1957 r. Hallstein – przebywając na wakacjach w Alpach Tyrolskich – napisał trzystronicowe dossier do kanclerza Niemiec, Adenauera. W liście, który powinien być raczej znany pod nazwą „Ostateczne rozwiązanie brukselskie”, szczegółowo opisuje plany, jak końskim targiem zapewnić samemu Hallsteinowi najwyższy urząd w nowej Europie – rolę pierwszego w historii przewodniczącego Komisji Europejskiej albo raczej szefa politbiura kartelu. Do głównych punktów listu zawierającego ostateczne rozwiązanie brukselskie należą takie sformułowania, jak: • „Musimy nalegać, aby to Bruksela była rozwiązaniem kwestii [należy zwrócić uwagę na widoczną u Hallsteina analogię do ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej, które to sformułowanie wywodzi się z języka nazistowskiej propagandy].” • „Włochom należy zrekompensować [to, że siedziba nie będzie znajdować się w Rzymie]. W jaki sposób, to jeszcze zobaczymy.” • „Pojawił się pomysł, że siedziba mogłaby znajdować się w Paryżu, jednak został on porzucony dzięki naszej [Hallsteina] ostrej interwencji.” • Wyznaczone nam [jako szefowi Komisji Europejskiej] zadanie zostało skrojone na Niemca [!]”. • „Po siedmiu latach oczekiwania [przywódca z Niemiec] jest aż nazbyt potrzebny.” Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Wybór Brukseli na siedzibę politbiura kartelu Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 136 Co więcej, częścią tego procesu jest podporządkowanie innych narodów i terytoriów [podbitego lub anektowanego państwa] zwierzchniej władzy kraju macierzystego [kartelowo-nazistowskiego] oraz jego konstytucyjnym władzom ustawodawczym i wykonawczym40. W innych obszarach prawa przyłączenie23 nie narusza dotychczasowego porządku prawnego. Na wszystkich połączonych [europejskich] terytoriach41 nadal obowiązuje stary ustrój prawny, oczywiście poza przypadkami, gdy jest on sprzeczny z Konstytucją zjednoczonego [europejskiego] państwa42. (…) 40 Niem. Gesetzgebende wie vollziehende Gewalt (die) sich aus dessen Verfassung ergibt – Hallstein roztacza iluzję, że nazistowskie państwo posiada demokratyczną konstytucję, w której oddzielono władzę wykonawczą i ustawodawczą. Tutaj również rzeczywistość jest zupełnie inna. Ustawy nazistowskie z 1933 r. oraz sześć kolejnych lat systematycznego budowania totalitarnego ustroju prawnego celowo odeszły od jakiegokolwiek podziału władzy ustawodawczej i wykonawczej. Hallstein był jednym z twórców totalitarnego ustroju prawnego. Demaskuje to widoczny u niego bezwzględny charakter nazistowskiego propagandysty, ponieważ w swoim przemówieniu Hallstein mówi o podziale właW przemówieniu z 1939 r. Hallstein posługuje się tym samym zwodniczym językiem, dzięki któremu politycznym poplecznikom kartelu w Brukseli i jego marionetkom w krajach Europy udało się kupić większość europejskich krajów i zmusić je do przyłączenia się do Brukselskiej Unii Europejskiej. Fałszywą obietnicą, że Brukselska Unia Europejska będzie po prostu luźnym związkiem europejskich państw, który będzie promował wzrost gospodarczy, demokrację i pokój. W ten sposób ośmiornica Brukselskiej Unii Europejskiej pochłaniała państwo za państwem w całej Europie. Narastające podejrzenia milionów ludzi w całej Europie w stosunku do Brukselskiej Unii Europejskie właśnie znalazły potwierdzenie. Fakty udokumentowane w niniejszej książce pomogą im wyzwolić się z brukselskiej ośmiornicy w imię obrony wolności i zachowania jej dla przyszłych pokoleń. W roku 2009, w związku z ratyfikacją Traktatu Lizbońskiego „narody i terytoria” 27 europejskich państw zostały podporządkowane „zwierzchniej władzy kraju macierzystego” – Brukselskiej Unii Europejskiej oraz „jej konstytucyjnym władzom ustawodawczym i wykonawczym”, utworzonym przez Hallsteina w 1957 r. na mocy traktatów rzymskich, a fakt ten został publicznie odtrąbiony przez kartelowo-nazistowską prawniczą klikę już w omawianym tu przemówieniu z 1939 r. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 137 dzy na wykonawczą i ustawodawczą, a nawet o konstytucyjnych prawach w nazistowskiej macierzy, mimo że doskonale wie, że one po prostu nie istnieją. 41 „Zjednoczone terytorium” (niem. Vereinigte Gebiete) – za pomocą tego znamiennego terminu Hallstein opisuje świat pod panowaniem nazistów jako zjednoczone terytorium – świat zjednoczony nazistowskimi czołgami i nazistowskimi prawami. 42 Niem. Soweit sie der Verfassung des Gesamtstaates – kolejny przykład ilustrujący zwodniczy charakter przemówienia Hallsteina. Ta zbitka słów jest dowodem na to, że Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Mianowanie pierwszego w historii przewodniczącego Komisji Europejskiej Zaledwie w osiem dni po przekonującej autopromocji Hallsteina dobito końskiego targu. 7 stycznia 1958 r. Hallstein został mianowany pierwszym w historii przewodniczącym Komisji Europejskiej i znalazł się w ścisłym gronie przywódczym, złożonym z sześciu ministrów z różnych krajów. Tego dnia Hallstein wypełnił drugie zadanie powierzone mu przez kartel. Chodzi o koordynację kolejnej próby podboju Europy z pozycji szefa jego nowo utworzonego politbiura. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 138 Z tego powodu, dla Wielkiej Rzeszy Niemieckiej25 wprowadzenie ogólnego ustroju prawnego nie będzie wydarzeniem, które nastąpi automatycznie w wyniku utworzenia przyszłej Rzeszy 43, lecz będzie to proces długofalowy.

Postronny obserwator może myśleć, że realizacja tego zadania jest bardzo łatwa. Ktoś mógłby przecież sądzić, że potrzebne jest tylko jedno polecenie [niem. Vorschrift], mówiące że wszystkie prawa dawnej Rzeszy [nazistowskich Niemiec] powinny obowiązywać w Marchii Wschodniej [Austria] i Kraju Sudeckim44. Ale stojące przed nami zadanie nie jest takie proste. (…) Nie jest możliwe narzucenie na tym terenie od razu całości naszego [kartelowo-nazistoskiego] prawa pisanego. Takie podejście by się nie powiodło ze względu na typowe ograniczenia zdolności pojmowania45 u ludzi, którzy mieli by te prawa stosować. ustrój prawny zajętego terytorium będzie nadal funkcjonował, chyba że będzie on sprzeczny z ustrojem prawnym nazistowskich Niemiec. Hallstein wiedział, że po wkroczeniu nazistów w żadnym ustroju prawnym na świecie nie będzie żadnych elementów demokratycznego ustawodawstwa, ponieważ wszystkie prawa zostaną podporządkowane totalitarnej władzy. W tym zdaniu Hallstein użył jeszcze jednego terminu, który zdradza nazistowskie plany podboju Europy i plan wprowadzenia nowego ładu na świecie. Niem. Gesamtstaat oznacza zjednoczone państwo europejskie, jakim jest dzisiejsza Brukselska Unia Europejska, a także późniejszy nowy światowy ład pod panowaniem tych samych interesów. Hallstein odwołuje się tutaj do pewnych aspektów strategicznego oszustwa w dążeniu do realizacji celów kartelu związanych z podbojem Europy i świata. Głównym powodem jego ostrożności nie są „ograniczenia zdolności pojmowania” [zwróćmy uwagę na arogancki język] zawodowych prawników w anektowanych krajach. Prawdziwe zagrożenie dla powodzenia strategii kartelu tkwi w osobowości ludzi podporządkowanych krajów, to znaczy ich braku uległości wobec dyktatorskich rządów kartelu. To, że poplecznicy Brukselskiej Unii Europejskiej w XXI w. musieli odmówić prawa głosu w sprawie tak zwanego Traktatu Lizbońskiego ponad 99% ludziom w Europie, mówi samo za siebie. Pokazuje, że strach przed inteligencją i demokratyczną osobowością ludzi również i dziś ma duże znaczenie. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 139 43 „Utworzenie tej Rzeszy” (niem. Schaffung dieses Reiches) – utworzenie jednej nazistowskiej rzeszy obejmującej całą Europę. 44 Hallstein skrzętnie pomija tu fakt, że trzeba będzie jeszcze podbić inne państwa. 45 „Ograniczenia zdolności pojmowania” (niem. Grenzen der Geisteskraft) – za pomocą tego dwuznacznego sformułowania Hallstein sugeruje, że prawnicy okupowanych krajów mają ograniczone zdolności umysłowe w porównaniu do prawników aryjskich, takich jak on. To sformułowanie w tekście Hallsteina świadczy o jego poparciu dla Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Brukselskie Atomium – żądanie globalnego panowania W czasie stosownym do nadejścia nowej politycznej struktury – Brukselskiej Unii Europejskiej, odbyły się w Brukseli światowe targi. Symbolem światowych targów, a od tego czasu również symbolem Brukseli stał się budynek Atomium. Konstrukcja tego gigantycznego modelu atomu miała symbolizować dumę ludzkości z opanowania energii jądrowej do zastosowań pokojowych, a także roszczenie sobie praw do panowania nad światem. Traktat Lizboński wzywa do powołania armii europejskiej, wyposażonej także w broń jądrową, pozostającej pod kontrolą politbiura kartelu, jakim jest Komisja Europejska. Dzięki ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego dokumentu w 2009 r. symbol Atomium zyskał również inne wyraźne znaczenie – roszczenia sobie prawa Brukselskiej Unii Europejskiej do panowania nad światem. W związku z obecnymi planami budowy nowych gmachów Komisji Europejskiej w pobliżu budynku Atomium, nie ma żadnych wątpliwości co do intencji kartelu. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej Taka próba nie powiodłaby się również ze względu na złożoną strukturę [niem. Verwickeltheit des Gefüges] nowoczesnego porządku społecznego46. Nie da się po prostu zmienić ustroju prawnego jak niemodnego ubrania, ponieważ wszelkie fundamentalne zmiany dotykają również, by tak rzecz, osobowości [niem. Persönlichkeit] ludzi. Przejdę teraz do konkretnych kwestii dostosowania [kartelowo-nazistowskiego] prawa47. Należy jednak wyróżnić pewne normy, z wprowadzeniem których nie wolno czekać. Normy te tworzą swego rodzaju program ratunkowy [niem. Sofortprogramm] w ramach procesu ujednolicania prawa48. W roku 1957 w traktatach rzymskich Hallstein uświęcił te „programy ratunkowe w ramach procesu ujednolicania prawa” jako podstawę Brukselskiej Unii Europejskiej, przede wszystkim powołując Komisję Europejską jako organ wykonawczy Brukselskiej Unii Europejskiej, Komisja Europejska jako struktura jedyna w swoim rodzaju, która – jak twierdzi Hallstein – nie miała precedensu w dziejach konstytucji demokratycznych, jest kalką projektów koalicji kartelowo-nazistowskiej, mającej w planach rządzenie Europą po II wojnie światowej za pośrednictwem głównej siedziby kartelowej dyktatury. W 2009 r. 27 europejskich polityków, nie pytając o zgodę własnych wyborców, ratyfikowało Traktat Lizboński i wyraziło zgodę na forsowane przez kartel „programy ratunkowe w ramach procesu ujednolicania prawa”, w tym także na nieobieralną główną siedzibę kartelu, która, jak w feudalnych ustrojach Średniowiecza, ma monopol na inicjatywę ustawodawczą dla Europy, pozostając poza jakąkolwiek demokratyczną kontrolą. 140 fanatycznej nazistowskiej idei aryjskich nadludzi (niem. Übermenschen) oraz podludzi (niem. Untermenschen), zamieszkujących kraje okupowane. 46 „Nowoczesny porządek społeczny” (niem. Moderne soziale Ordnung) – Hallstein nie waha się przedstawiać totalitarny nazistowski reżim jako „nowoczesny porządek społeczny”. 47 „Dostosowanie prawa” (niem. Rechtsangleichung) – W nazistowskiej nowomowie obalenie istniejącego ustroju prawnego i narzucenie totalitarnych, nazistowskich praw. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Niemiecki kartel zyskuje dostęp do technologii jądrowej 1 stycznia 1959 r. Komisja Europejska za pośrednictwem Euratomu utworzyła wspólny rynek obrotu materiałami radioaktywnymi. A zatem zaledwie w rok po tym, jak kartelowo-nazistowski fanatyk – Hallstein, został szefem politbiura kartelu, a 14 lat po roku 1945 wypełnił on trzecie zadanie – uzyskanie przez niemiecki kartel dostępu do technologii (broni) jądrowej. 141 48 „Proces ujednolicania prawa” (niem. Rechtsvereinheitlichung) – kolejny nazistowski termin na narzucenie totalitarnego nazistowskiego prawa. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 142 Z drugiej strony, istnieją takie prawa, które należy najpierw obmyślić, ponieważ na polu prawa nie ma wynalazków, są tylko odkrycia. Prawa te na terytoriach wschodnich49 muszą być obmyślone przy udziale obrońców [kartelowo-nazistowskiego] prawa, którzy mogliby wnieść pewien [!] wkład ku oczyszczeniu [niem. läutern] naszego ustroju prawnego i uczynieniu z niego prawdziwego [kartelowo-nazistowskiego] prawa Narodu Niemieckiego. Prawny program ratunkowy oraz postulaty do natychmiastowego wdrożenia stanowią właściwie wprowadzenie praw stosowanych już dziś w starej Rzeszy50.

Proces prawny służący wprowadzeniu tych [kartelowo-nazistowskich] praw ma charakter dyrektywny51. Kompetencje do wydania takich dyrektyw posiadają oficjalni urzędnicy [kartelowo-nazistowskiej, europejskiej] Rzeszy [niem. Reichsminister] oraz [nazistowskie] Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. 49 „Terytoria wschodnie” (niem. Ostmarken) – Hallstein stosuje tutaj liczbę mnogą słowa Ostmark, co wskazuje, że po aneksji Austrii przewiduje zdobycie na wschodzie jeszcze wielu terytoriów. Za sprawą ataku na Polskę i całą Europę wschodnią w nieco ponad pól roku później plan Hallsteina okaże się krwawą rzeczywistością. 50 „Stara Rzesza” (niem. Altreich) – nazistowskie Niemcy. 51 „Dyrektywa” (niem. Verordnung) – dyktatorskie wprowadzenie w życie nazistowskiego prawodawstwa w okupowanych krajach. Dziwną ironią historii jest to, że w niespełna Hallstein włączył wszystkie te elementy w traktaty rzymskie jako podstawowe zasady przyświecające rządom Brukselskiej Unii Europejskiej nad dzisiejszą Europą: • Oficjalni urzędnicy [należącej do kartelu, europejskiej] Rzeszy z przemówienia Hallsteina stali się komisarzami Unii Europejskiej, którzy władają Europą w imieniu kartelu poza jakąkolwiek demokratyczną kontrolą. • „Dyrektywy” z planu koalicji kartelowo-nazistowskiej dzisiaj stają się „dyrektywami” Unii Europejskiej. Te „dyrektywy” Unii Europejskiej wraz z tak zwanymi przepisami Unii Europejskiej stały się dyktatorskimi instrukcjami, za pomocą których politbiuro kartelu, którym jest Komisja Europejska, decyduje o kształcie prawa dla 500 milionów Europejczyków właściwie bez żadnego demokratycznego nadzoru. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 143 Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Tradycja symboli Hallstein – szef politbiura, w nagrodę za realizację zadań wyznaczonych przez kartel w czasie swojej pięcioletniej kadencji, jako „nowy król Europy” dostał w darze od wspólników kartelu godny „zamek” i „królewską świtę”, składającą się z wielu tysięcy usłużnych urzędników. Komisja Europejska rozpoczęła działalność w roku 1963, a swoje rządy zainaugurowała wyznaczeniem Hallsteina na własnego szefa na kolejną pięcioletnią kadencję. Przyglądając się planom swego przyszłego zamku, Hallstein musiał odczuwać dużą satysfakcję, ponieważ kształt głównej siedziby Komisji Europejskiej, Berlaymontu uderzająco przypomina emblemat na symbolu, który zaledwie 20 lat wcześniej nosił z taką dumą. dwadzieścia lat po tym, jak – jako nazistowski propagandysta – Hallstein przedstawił te niedemokratyczne mechanizmy jako narzędzie panowania nad Europą przez koalicję nazistów i kartelu IG Farben, będzie – jako przewodniczący Komisji Europejskiej – wprowadzał bardzo podobne „dyrektywy” i „regulacje” jako narzędzia, za pośrednictwem których spadkobiercy kartelu IG Farben będą mogli rządzić Europą pod szyldem Brukselskiej Unii Europejskiej. Traktat Lizboński, który wszedł w życie 1 grudnia 2009 r., urzeczywistnił największe marzenia Hallsteina. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 144 Wśród kwestii wymagających szybkiego dostosowania [kartelowonazistowskiego] prawa możemy wyróżnić dwie grupy. Pierwsza to dyrektywy związane z prawem konstytucyjnym, które tworzą nasze narodowosocjalistyczne Państwo i określają jego kształt i rzeczywistość. Dyrektywy te udało się wprowadzić w Austrii już kilka dni po wejściu w życie [kartelowo-nazistowskiego] aktu ujednolicającego52. Znalazły się w niej między innymi takie zapisy: - Państwowe dekrety konstytucyjne zakazujące zakładania partii politycznych [w Europie pod kontrolą koalicji kartelowo-nazistowskiej]53. - Państwowe dekrety konstytucyjne zapewniające jedność [ogólnoeuropejskiego] państwa [kartelowo-nazistowskiego] i jedną [kartelowo-nazistowską] partię54. - Państwowe dekrety konstytucyjne powołujące nową [europejską, kartelowo-nazistowską] Rzeszę55. - Państwowe dekrety konstytucyjne o naczelnikach [europejskiej, kartelowo-nazistowskiej] Rzeszy56. • Pewne kompleksy prawne związane z tymi dekretami konstytucyjnymi, łącznie z Ustawą o Obywatelstwie Rzeszy (niem. Reichsbürgergesetz), Ustawa o fladze Rzeszy (niem. Reichsflaggengesetz), dyrektywy o barwach narodowych (niem. Hoheitszeichen), o pieczęci (niem. Reichssiegel) i symbolach narodowych [to znaczy o nazistowskiej swastyce]. 52 „Ujednolicenie prawa” (niem. Vereinigungsgesetz) – naziści narzucili prawo, które miało nadać aneksji Austrii pozory legalności. 53 „Państwowe dekrety konstytucyjne zakazujące zakładaniu partii politycznych” (niem. Staatsgrundgesetze gegen die Neubildung von Parteien) zostały wprowadzone jako jeden z pierwszych aktów prawnych po przejęciu władzy w Niemczech. Naziści zabraniali zakładania partii politycznych. Akt ten wydawał się Hallsteinowi tak ważny, że powinien był zostać wprowadzony jak najszybciej w każdym kraju podbitym przez nazistów. I mówi to ten sam człowiek, który później kształtował Brukselską Unię Europejską. ! ! Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 145 W roku 1939 Hallstein publicznie wspierał kształtowanie się kartelowo-nazistowskiej dyktatury obejmującej całą Europę, w tym prawo zakazujące działalności partii politycznych, i wszystkie inne cechy totalitarnego reżimu. Niespełna dwadzieścia lat później ów zwolennik obejmującej cała Europę dyktatury korporacyjnej stal się głównym twórcą Brukselskiej Unii Europejskiej. W roku 1957 ten sam człowiek został mianowany przez kartel pierwszym w historii przewodniczącym jego politbiura – Komisji Europejskiej. Chcąc zwieść opinię publiczną, wojskowych popleczników kartelu po 1945 r. wymieniono, ale kartel naftowo-farmaceutyczny umieścił najważniejszych prawnych i politycznych technokratów na pozycjach wyjściowych do kolejnej próby podboju Europy. Od roku 1933 do 1945 w imieniu koalicji kartelowonazistowskiej Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Tradycja promowania dyktatury kartelu Od roku 1958 do 1967 przewodniczący Komisji Europejskiej mianowany przez kartel. 54 Kluczowy akt prawny ustanawiający w każdym kraju nazistowską dyktaturę. 55 Niem. Neuaufbau – przekształcenie demokracji w dyktaturę. 56 Niem. Reichstatthaltergesetz – pierwszy artykuł tego aktu prawnego mówi: „Naczelnik Rzeszy jest przedstawicielem Rządu Rzeszy na jej terytorium. Jego zadaniem jest dopilnowanie, żeby rozkazy polityczne wydane przez Führera i Kanclerza Rzeszy (Hitlera) weszły w życie (niem. Er hat die Aufgabe, für die Beobachtung der vom Führer und Reichskanzler aufgestellten Richtlinien der Politik zu sorgen). Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 146 - Pewne kompleksy prawne związane z tymi dekretami konstytucyjnymi, łącznie z Ustawą o Obywatelstwie Rzeszy (niem. Reichsbürgergesetz), Ustawa o fladze Rzeszy (niem. Reichsflaggengesetz), dyrektywy o barwach narodowych (niem. Hoheitszeichen), o pieczęci (niem. Reichssiegel) i symbolach narodowych [to znaczy o nazistowskiej swastyce]. Kolejną grupę praw, które należało wprowadzić niezwłocznie – grupa ta wciąż się poszerza – stanowią dyrektywy dotyczące tworzenia [kartelowo-nazistowskich] organizacji państwowych, prawa rzeczowe i procedury postępowania, o których narodowosocjalistyczni twórcy prawa57 wydali już sąd [należy zwrócić uwagę na rasistowski język!] – albo zachowując dotychczasowe [kartelowo-nazistowskie] warunki prawne, albo tworząc nowe. Dyrektywy te to causa iudicata [sprawa przesądzona], ponieważ przebyły one drogę z polityki prawnej państwa [niem. Rechtspolitik] do obowiązującego w [kartelowo-nazistowskim państwie] porządku [niem. geltenden Ordnung]. Te prawa nie wymagają dalszego roztrząsania [!]. W roku 1957 Hallstein przygotował te „państwowe dekrety konstytucyjne powołujące nową [europejską, kartelowo-nazistowską] rzeszę” w traktatach rzymskich. Ponad pół wieku później 27 politycznych przywódców europejskich – nie wyjaśniając przeraźliwych europejskich źródeł Brukselskiej Unii Europejskiej własnym wyborcom – ratyfikowało Traktat Lizboński, a w konsekwencji „państwowy dekret konstytucyjny powołujący nową [eu ro pejską, kartelowo-nazistowską] rzeszę”. ! ! 57 ‘Niem. Nationalsozialistische Gesetzgeber – to znaczy rząd Hitlera. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 147 W czasie lektury zamieszczonego obok tekstu rodzi się pytanie: • Jak przywódcy polityczni 27 europejskich państw mogli ratyfikować Traktat Lizboński i zgodzić się na instytucję polityczną, której główny twórca – według informacji dostępnych w publicznych archiwach – był jawnym zwolennikiem politycznej i korporacyjnej dyktatury? • Jak miliony inteligentnych ludzi z całej Europy – kontynentu, który szczyci się, że jest kolebką demokracji – mogły oddać los własnego kontynentu w ręce kasty polityków, którzy nie potrafili albo nie chcieli bronić wiekowych zdobyczy demokracji, dla których tak wielu ludzi poświęciło życie? WSPÓŁCZESNA dyktatura korporacyjna Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Twórca dwudziestopierwszowiecznej dyktatury kartelu Wspierające dyktaturę przemówienie mobilizacyjne z 1939 r. Wprowadzające dyktaturę traktaty rzymskie z 1957 r. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 148 Najważniejsze [kartelowo-nazistowskie] akty prawne mieszczące się w tej kategorii, które zostały niezwłocznie wprowadzone [w anektowanej Austrii i innych okupowanych krajach] to: - Ustawa o ochronie krwi niemieckiej i niemieckiego honoru58; - powołanie instytucji administracyjnych [europejskiej, kartelowo-nazistowskiej] Rzeszy [niem. reichseigene Verwaltungen]; a) Administracji finansowej [niem. Finanzverwaltung] jako jednego z pierwszych środków administracyjnych; b) Administracji prawnej [niem. Justizverwaltung]; c) Administracji usług pocztowych i kolejowych [niem. Eisenbahn- und Postverwaltung]; d) Administracji ruchu lotniczego [niem. Luft - fahrtverwaltung]; e) Biura Ministerstwa Propagandy [niem. die Behörden des Propaganda Ministeriums]; - Prawa z dziedziny wojskowości [niem. Wehrrecht] i służby pracy [europejskiej, kartelowo-nazistowskiej] Rzeszy 59, a także prawo o obronie powietrznej; ! ! 58 Niem. Gesetz zum Schutze des deutschen Blutes) – to nie jest pomyłka w druku. Hallstein, który później stał się ojcem-założycielem Brukselskiej Unii Europejskiej, uważał za kwestię priorytetową narzucenie w okupowanych krajach rasistowskich ustaw norymberskich. 59 „Służby pracy rzeszy” (niem. Reichsarbeitsdienst) – naziści w roku 1935 wprowadzili przymusową, sześciomiesięczną służbę odbywaną przed służbą wojskową, która służyła ideologicznemu i fizycznemu przygotowaniu każdego Niemca-mężczyzny do wojny. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 149 W roku 1957 aryjskiemu rasiście, Walterowi Hallsteinowi, lojalnemu orędownikowi podporządkowania Europy dyktaturze [kartelowo-nazistowskiej] koalicji umożliwiono zostanie głównym twórcą i pierwszym w historii „prezydentem” Europy. Ludności Europy odmówiono później dostępu do wiedzy, kim był ów główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej. Po ukazaniu się niniejszej książki, żaden z polityków, którzy podpisali Traktat Lizboński, żadna partia polityczna zasiadająca w tak zwanym „Parlamencie Europejskim” – listku figowym korporacyjnej dyktatury, jaką jest Brukselska Unia Europejska – nikt w całej Europie nie będzie mógł już mówić: „Nie wiedzieliśmy”. Z tego wszystkiego da się wyciągnąć tylko jeden wniosek. Miliony ludzi powinny usunąć europejskich polityków i partie polityczne, które nadal – wbrew miażdżącym obawom historycznym – będą wspierać dyktatorską strukturę, jaką jest Brukselska Unia Europejska, i zastąpić ich przedstawicielami, którzy są zdeterminowani, aby bronić demokracji. Dyktatura korporacyjna 1939 Dyktatura korporacyjna 1957 Hallstein – główny twórca Brukselskiej Unii Europejskiej Twórca dyktatury kartelu w XXI wieku Polityczni zwolennicy Traktatu Lizbońskiego działający na rzecz dyktatury korporacyjnej, jaką jest Brukselska Unia Europejska Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 150 - jeśli chodzi o przepisy administracyjne [niem. Verwaltungsrecht]: Prawo Administracyjne Rzeszy [niem. Reichsgemeindeordnung], Ustawa o Zgromadzeniach60, część prawa o służbie publicznej 61, część przepisów dotyczących wynagradzania funkcjonariuszy publicznych [niem. Besoldungsrecht]; - ważne podatki; - jeśli chodzi o przepisy dotyczące organizacji zawodowych [niem. ständisches Recht]: przepisy regulujące działalność Izby Kultury [niem. Kulturkammergesetzgebung], Prawo Weterynaryjne [niem. Tierärzte Ordnung]; - jeśli chodzi o prawo rolne [niem. Bauernrecht]: Ustawa o dziedziczeniu gospodarstw rolnych [niem. Erbhofgesetz], Ustawa o dostarczaniu żywności [niem. Nährstandsgesetz], przepisy regulujące sprzedaż produktów rolnych [niem. landwirtschaftliche Marktordnung]; - jeśli chodzi o politykę społeczną [niem. Sozialrecht]: przepisy ubezpieczeniowe [kartelowo-nazistowskiej] Rzeszy [niem. Reichsversicherungs-Ordnung] oraz przepisy związane z opieką społeczną [niem. fürsorgerechtliche Vorschriften]; - jeśli chodzi o politykę zatrudnienia [niem. Arbeitsrecht]: stopniowe uregulowanie Narodowych Służb Pracy [niem. Gesetz zur Ordnung der nationalen Arbeit].

60 ‘ Niem. Sammlungsgesetz – wprowadzona przez nazistów już w 1934 r. ustawa, która właściwie wykluczała jakiekolwiek prawo do organizowania niezależnych zgromadzeń publicznych, nakładając obowiązek otrzymania oficjalnej zgody nazistowskich władz, aby móc zorganizować jakiekolwiek zgromadzenie. 61 Niem. Beamtengesetz – jedna z pierwszych nazistowskich ustaw, wprowadzona 7 kwietnia 19333, zaledwie w dwa tygodnie po uchwaleniu przez nazistów haniebnej ustawy o pełnomocnictwach (niem. Ermächtigungsgesetz), wykluczająca z służby publicznej wszystkie osoby pochodzenia żydowskiego, wszystkie osoby sprzeciwiające się nazistowskiemu reżimowi oraz wszystkie te osoby, „które nie zawsze i niechętnie bronią państwa narodowego (niem. Personen, die nicht jederzeit rückhaltlos für den nationalen Staat eintreten) Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. Całkowita kontrola społeczeństw we wszystkich europejskich krajach 151 Już przed przyjęciem Traktatu Lizbońskiego Brukselska Unia Europejska określała kształt około 80% prawodawstwa w krajach członkowskich. Monopol inicjatywy ustawodawczej posiada politbiuro kartelu czyli Komisja Europejska, a nie Parlament Europejski. Wynika to z tak zwanych „traktatów rzymskich”, przygotowanych w imieniu kartelu pół wieku temu przez zespól Hallsteina. Po przyjęciu Traktatu Lizbońskiego odsetek ten wkrótce wyniesie prawie 100%, a zatem kartel przejmie całkowitą kontrolę nad narodami, społeczeństwami i ludnością Europy. Większość aktów prawnych, wyliczonych przez Hallsteina w przemówieniu mobilizacyjnym z 1939 r (strona obok), zostanie wprowadzona prace Brukselską Unię Europejską w całej Europie. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. nie jest jedynie unikalnym dokumentem historycznym, ale także jest bardzo na czasie. Daje czytelnikowi niniejszej książki dogłębne spojrzenie na przyszłość tego kontynentu pod władzą Brukselskiej Unii Europejskiej. Gospodarka Społeczeństwo Prawo Policja Inne obszary Hallstein – główny t 152 - jeśli chodzi o gospodarkę: dyrektywa wprowadzająca plan czteroletni 62; - dalej, przepisy gospodarcze dotyczące produkcji [niem. gewerblichen Wirtschaft], karteli [niem. Kartellrecht], o reklamowaniu się przedsiębiorstw [niem. Wirtschafts-Werbung], o kształtowaniu polityki cenowej [niem. Preisbildung], a w szczególności rządowe mechanizmy regulacji cen [niem. Preisstopverordnung]; - jeśli chodzi o prawo cywilne [niem. Zivilprozessrecht]: ustawa zapobiegająca nadużywaniu władzy wykonawczej [niem. 'Verhütung missbräuchlicher Ausnutzung von Vollstreckungsmöglichkeiten]; - jeśli chodzi o prawo karne, w szczególności lokalne i państwowe prawo skarbowe [niem. 'Hoch- und Landesverrat]; 62 „Dyrektywa wprowadzająca plan czteroletni” (niem. Verordnung zur Durchführung des Vierjahresplans) – Urząd do spraw Planu Czteroletniego był centralnym organem koordynującym wspólne zbrodnicze działania kartelu naftowo-farmaceutycznego IG Farben i nazistowskiego rządu, których celem było doprowadzenie do II wojny światowej. Głównymi osobistościami tego kartelu byli: doktor Carl Krauch – dyrektor kartelu IG Farben (firm BAYER, BASF, HOECHST i innych przedsiębiorstw chemicznych), i Hermann Göring. Jak zostało to później udokumentowane przez norymberski trybunał do spraw osądzenia zbrodni wojennych, Urząd do spraw Planu Czteroletniego spełniał kilka kluczowych zadań, wśród których było: Plan czteroletni kartelowo-nazistowskiej koalicji był głównym planem gospodarczym dyktatury, mającym umożliwić podbój Europy. „Przepisy gospodarcze dotyczące produkcji” stanowiły element scentralizowanego, totalitarnego zarządzania gospodarką kartelowo-nazistowskiej dyktatury, a jego celem było zapewnienie kartelowi kontroli gospodarczej nad Europą. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 153 a) Techniczne i logistyczne przygotowanie nazistowskich Niemiec do wojny; b) Koordynacja realizowanych na ogromną skalę produkcji i dostaw materiałów wybuchowych i innych artykułów niezbędnych do prowadzenia wojny dla Wehrmachtu; c) Koordynacja wywiadu z wielu krajów gromadzonego przez BAYER, BASF i inne podmioty zależne kartelu IG Farben i wykorzystanie zdobytej w ten sposób wiedzy do planowanych działań wojennych; Urząd koalicji nazistów i kartelu IG Farben do spraw Planu Czteroletniego Urząd koalicji nazistów i kartelu IG Farben do spraw Planu Czteroletniego – znany również jako biuro Kraucha (trybunał w Norymberdze): • To tu naziści przygotowywali się do II wojny światowej pod względem technicznym i logistycznym. • To tu koordynowano grabież podbitej Europy. • Prowadził je Carl Krauch, który miał pod sobą tysiące urzędników. • Rządziło gospodarką podbitej Europy. • Posłużyło kartelowi i Hallsteinowi za pierwowzór Komisji Europejskiej. Głowna siedziba kartelu IG Farben we Frankfurcie (Niemcy) Biuro planowania gospodarczego NW7 kartelu IG Farben w Berlinie Carl Krauch, skazany na 6 lat więzienia za zmuszanie do niewolniczej pracy, tortury, morderstwa i inne zbrodnie wojenne. Hermann Göring uniknął wyroku śmierci, popełniając samobójstwo. Dalsze informacje: GB2FY461 Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 154 Rząd gospodarczy kartelu w latach 1936-45 Urząd do spraw Planu Czteroletniego Urząd do spraw Planu Czteroletniego – rząd gospodarczy kartelu sprawujący władzę nad podbitą Europą wydawał miesięcznik zatytułowany „Plan Czteroletni – Magazyn narodowosocjalistycznej Polityki gospodarczej” (niem. Der Vierjahresplan, Zeitschrift für Nationalsozialistische Wirtschaftspolitik). Pierwszy numer „Planu czteroletniego” ukazał się w roku 1936, a jego tematem przewodnim było przygotowanie Niemiec do II wojny światowej pod przewodnictwem technicznym i logistycznym kartelu IG Farben, Wiele egzemplarzy „Planu czteroletniego” przetrwało do naszych czasów. Na górze: Strona tytułowa numeru ze stycznia 1937 r. z Hitlerem i Göringiem na okładce. Po lewej: strona tytułowa wojennego wydania czasopisma, która wskazuje, że faktycznym celem II wojny światowej był podbój gospodarczy. Rozbudowany dział ogłoszeń tego organu prasowego rządu gospodarczego koalicji kartelowo-nazistowskiej można czytać jako „kto jest kim” w niemieckim biznesie. Ten magazyn wyjaśni lepiej niż najlepsze podręczniki historii, w czyim imieniu rozpętano II wojnę światową. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 155 Dzisiejszy rząd gospodarczy kartelu – Brukselska Unia Europejska 85 lat po ukazaniu się ostatniego numeru wydawanej przez rząd gospodarczy koalicji kartelowo-nazistowskiej gazety „Plan czteroletni”, kartel próbuje ożywić tę samą totalitarną strukturę. Za pośrednictwem współczesnych politycznych popleczników – głów państw czołowych eksporterów – związana z kartelem grupa interesów promuje dyktatorski rząd gospodarczy działający pod kontrolą Brukselskiej Unii Europejskiej. Ludzkość nie może bezczynnie czekać na kolejną katastrofę i kolejny trybunał w Norymberdze dla powstrzymania tych planów! Dalsze informacje: GB2EG298 Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 156 - jeśli chodzi o prawo prywatne [niem. Privatrecht], nowa ustawa o spółkach [niem. Aktienrecht], przepisy dotyczące weksli i czeków [niem. Wechsel- und Scheckrecht], ustawa o kolejnictwie [niem. Eisenbahnverkehrsordnung], a także inne63; Nie da się wprowadzić tych, tak bardzo potrzebnych przepisów po prostu, za pomocą samej tylko litery, która nakazuje wejście tych regulacji w życie na nowych [okupowanych przez koalicję kartelowonazistowską] terytoriach. Przy okazji, tych przepisów nie wprowadzono w Kraju Sudeckim [część dzisiejszych Czech] w tym samym tempie [jak w Austrii], ze względu na niewystarczającą ilość czasu64 ale [w przypadku „Kraju Sudeckiego”] również ze względu na na to, że nie udało nam się przejąć [!] całego państwa z całością jego ustroju prawnego. (…) Porządek administracyjny Austrii i Kraju Sudeckiego, jaki się obecnie kształtuje, posłuży za model dla przyszłej administracji całej Rzeszy65. Podkreślał to, przemawiając kilka dni temu w Akademii Administracji w Hamburgu [Niemcy] minister spraw wewnętrznych Rzeszy, Frick. - Na niższym szczeblu [owego porządku administracyjnego w podbitych krajach] będą znajdować się miasta i okręgi [niem. Stadt- und Landkreise]; okręgi będą połączeniem dystryktów administracyjnych państwa [niem. staatliche Verwaltungsbezirke] i jednostek samorządowych [niem. Selbstverwaltungsd) Nadzorowanie grabieży kluczowych przedsiębiorstw przemysłowych przez kartel IG Farben w krajach podbitych przez nazistowski Wehrmacht. Była to przyczyna skazania niektórych dyrektorów koncernu przez Trybunał do spraw Osądzenia Zbrodni Wojennych w Norymberdze nie tylko za ludobójstwo i zmuszanie do niewolniczej pracy, ale także za rabunek. Jeżeli Traktat Lizboński wejdzie w życie, kartel przejmie nie tylko całe państwo, ale także całkowitą kontrolę nad wszystkimi krajami Europy, w tym nad ich gospodarkami, społeczeństwami i życiem przyszłych pokoleń wszystkich ich obywateli. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 157 63 Wymienienie przez Hallsteina w tym miejscu w sposób tak wyraźny właśnie tych przepisów nie jest kwestią przypadku. Te z pozoru nie związane ze sobą przepisy, regulacje i dekrety, służyły jednemu wspólnemu celowi – wewnętrznej i zewnętrznej mobilizacji do wojny. 64 Od aneksji Austrii w październiku 1938 r. i przemówienia Hallsteina ze stycznia 1939 r. 65 Niem. künftigen Reichsverwaltung – czyli będzie narzucony we wszystkich podbitych przez koalicję nazistów i kartelu IG Farben krajach w Europie i na świecie. Wizja Hallsteina dziś staje się rzeczywistością Uzyskując patenty na żywność, którą jemy, kartel nie tylko próbuje znaleźć dla siebie rynek zbytu wartości bilionów dolarów; jest też pewien aspekt polityczny tego przedsięwzięcia. Ostateczne uzależnienie milionów ludzi od żywności modyfikowanej genetycznie zda całe populacje na laskę i niełaskę przedsiębiorstw, będących właścicielami patentów. To nie przypadek, że BASF – część zbrodniczego kartelu IG Farben, jest głównym propagatorem tego brzemiennego w skutkach wynalazku. Pojawiły się protesty, że wprowadzenie w Europie ziemniaka modyfikowanego genetycznie powoduje zagrożenie w postaci rozwoju chorób atakujących człowieka, które nie poddają się działaniu antybiotyków. W tym tygodniu niemiecki gigant chemiczny, BASF uzyskał od Komisji Europejskiej zgodę na uprawianie w celach komercyjnych ziemniaków zawierających gen odporny na antybiotyki, pomocne w zwalczaniu chorób takich jak gruźlica. Na farmach w Niemczech, Szwecji, Holandii i w Czechach można uprawiać ten ziemniak w celach przemysłowych. Według firmy BASF, która stoczyła trzynastoletnią wojnę o zgodę na Aminora, część upraw może posłużyć do karmienia bydła. Tymczasem pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej, w tym Włochy i Austria, oraz członkowie kampanii przeciw żywności modyfikowanej genetycznie ostro sprzeciwiają się tej decyzji, twierdząc, że może ona doprowadzić do katastrofy epidemiologicznej. Autor: Martin Hickmnan i Genevieve Roberts Środa, 4 marca 2010 r. Gniew po tym, jak Unia Europejska zgodziła się na genetycznie modyfikowane ziemniaki Krytycy alarmują, że rośliny te mogą przenosić choroby odporne na antybiotyki na ludzi. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 158 Körperschaften], którymi będą kierować rady administracyjne [niem. Landrat]; • na średnim szczeblu [owego porządku administracyjnego w podbitych krajach] będą znajdować się regiony Rzeszy [niem. Reichsgaue]; one równierz będą połączeniem dystryktów administracyjnych państwa i jednostek samorządowych; będą nimi rządzić gubernatorzy Rzeszy66. Tych kilka przykładów może dać Państwu pewne pojęcie o tym, jak wiele trzeba jeszcze zrobić po germanizacji politycznej, a także germanizacji prawnej nowych terytoriów67. W zasięgu ręki obrońcy [kartelowo-nazistowskiego] prawa leży aż nazbyt wielka obfitość ogromnych szans. Będzie on zatem musiał chwytać je z głęboką wiarą w przyszłość naszego [aryjskiego] Narodu [niem. Volk] i ze świadomością, że niezwykłym zaszczytem jest dla niego skromny udział w ukończeniu dziejowego zadania, jakim jest budowa Niemiec68, którego częścią się staliśmy. Wejście w życie Traktatu Lizbońskiego w 2009 r. miało przemienić końcowe akapity przemówienia mobilizacyjnego Hallsteina w twardą rzeczywistość współczesnej Europy i świata. ! ! 66 Niem. Reichsstatthalter – byli to fanatyczni członkowie SS, nazistowscy żołnierze i urzędnicy, którzy przysięgli wypełniać wszelkie nieludzkie rozkazy kartelu naftowo-farmaceutycznego i ich politycznych marionetek (patrz wyżej). 67 „Po germanizacji politycznej i prawnej” (niem. Nach der politischen auch die rechtliche Eindeutschung) – czyli [wojskowy i] polityczny podbój Europy ma zostać utwierdzony na zawsze poprzez utworzenie nowego niemieckiego kartelowo-nazistowskiego ustroju prawnego w całej Europie i na całym świecie. 68 ,„Wielkie dziejowe zadanie, jakim jest budowa Niemiec” (niem. Grosse geschichtliche Aufgabe Deutschlands) – czyli wielka dziejowa misja podboju i opanowania Europy i świata, jaką ma niemiecki kartel chemiczno-naftowo-farmaceutyczny. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1938 r. 159 Wizja Hallsteina dziś staje się rzeczywistością Polityczni spadkobiercy budowniczych Auschwitz forsują realizację kolejnej próby kontrolowania Europy, a w konsekwencji życia milionów ludzi. Angela Merkel (BAYER, BASF) i Nicolas Sarkozy (HOECHST/dziś SANOFI) są politycznymi poplecznikami trzech siostrzanych spółek kartelu ponoszących ostateczną odpowiedzialność za II wojnę światową. Ujawnienie zbrodniczej przeszłości spółek tego kartelu przyszło w samą porę. Rozprzestrzenienie się na cały świat informacji zawartych w niniejszej książce pozwoli ludzkości nauczyć się ważnej lekcji historii i nie paść po raz trzeci ofiarą interesów tego kartelu. Ogólny plan koalicji kartelowo-nazistowskiej – projekt Brukselskiej Unii Europejskiej 160 Nikt nie może mówić: „Nie wiedziałem”! Hallstein całe życie pozostał znanym sługusem kartelu. Jak obsesyjny przestępca popełnia zbrodnię za zbrodnią, tak Hallstein nigdy nie zaprzestał prób dokończenia powierzonej mu misji – złożenia Europy w ręce kartelu. Chociaż Hallstein bez wątpienia nie mógł otwarcie wyjawić, jakim korporacyjnym interesom służy, to jednak tworząc Brukselską Unię Europejską, w sposób uderzająco jasny pisał o swoich intencjach. W liczącej 500 stron książce pod tytułem „Wspólnota Europejska” (niem. Die Europäische Gemeinschaft), która w roku 1979 miała już pięć wydań, z dumą wspomina o oryginalności głównych założeń wymyślonej przez siebie Komisji Europejskiej. Twierdzi, że „nie ma ona żadnych pierwowzorów w dziejach”. Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r. 161 Organy konstytucyjne • Komisja Wszelkie działania inicjuje Komisja [Europejska]. Komisja [Europejska] jest najbardziej oryginalnym ogniwem w organizacji Wspólnoty [Europejskiej], które nie ma żadnych pierwowzorów w dziejach. Funkcja reprezentowania Wspólnoty [Europejskiej] wewnątrz i na zewnątrz. (…) Komisja [Europejska] jest organem niezależnym w stosunku do rządów państw członkowskich. Państwa członkowskie nie mogą wydawać Komisji [Europejskiej] żadnych wytycznych, a Komisja [Europejska] nie może ich przyjmować. (…) Komisja ma monopol na inicjatywę ustawodawczą (…) Walter Hallstein „Wspólnota Europejska” Wydanie piąte Econ. Verlag, Düsseldorf, 1979 Propagowanie dyktatury kartelu To oczywiste, że niewielu politycznych przywódców, którzy podpisali Traktat Lizboński, czytało książkę Hallsteina, a jeszcze mniej potraktowało poważnie to, co napisał. Kartel, ośmielony tym samozadowoleniem, zrobił kolejny krok. Jest już najwyższy czas dla demokratycznych polityków i tak samo dla milionów ludzi, aby upomnieć się o podstawowe prawa wolności i demokracji. Jeżeli nie zaczniemy działać teraz, możemy nie mieć kolejnej szansy, aby to uczynić dla przyszłych pokoleń.

Przemówienie mobilizacyjne Hallsteina z 1939 r.

Siedemdziesiąt lat po tym, jak Hallstein przedstawił swoją wizję Europy w wygłoszonym przez siebie przemówieniu, jest ona bliska urzeczywistnienia. Sarkozy, Merkel, Berlusconi i inni politycy bezwzględnie słuchają rozkazów kartelu naftowo-farmaceutycznego To nie przypadek, że dokładnie ci sami politycy przymuszali innych przywódców politycznych do złożenia podpisu pod tak zwanym Traktatem Lizbońskim, który umożliwia kartelowi przejęcie władzy nad Europą. Ponieważ tym politykom nie starczyło odwagi, aby oprzeć się przymusowi popleczników kartelu, narody Europy muszą same podjąć decyzję, czy zgodzić się na korporacyjną dyktaturę w Europie, czy bronić naszych podstawowych praw do demokracji, zarówno w tym pokoleniu Europejczyków, jak i we wszystkich, jakie nadejdą.

pobrano z http://www.relay-of-life.org/wp-content/uploads/2017/09/relay-pl-chapter02.pdf