Pamietnik Xiążąt y Krolow Polskich Sebastyana Fabiana Klonowica

 Czytelniku,

 

Poniżej przepisany w normalnej czcionce jeden z pamiętników szlachcica Sebastiana Fabiana Klonowica

https://pl.wikipedia.org/wiki/Sebastian_Fabian_Klonowic

Link do orginału: https://sbc.org.pl/dlibra/publication/12609/edition/11279/pamietnik-xiazat-y-krolow-polskich-sebastyana-fabiana-klonowica-klonowic-sebastian-fabian-1545-1602

Warto przynajmniej zwrócić uwagę na jedną rzecz, a mianowicie, że swój pamiętnik zaczyna się w roku 550. Sfałszowana jest Cała Kronika Długosza. Osłom, bo inaczej delikatnie ich nazywając z Uniwersytetu Jagiellońskiego  wstawiono fałszywkę i wymyślono im dzieje bajeczne. Dla przypomnienia edukację mamy z Londynu. Potem poprzekręcano resztę naszej historii. Do zmiany jest praktycznie wszystko od godła, przez hymn i święta narodowe.

Mamy sfałszowaną całą historię. CAŁĄ. Za to dziwnym trafem właśnie z tego uniwersytetu praktycznie cały czas wychodzi  narracja podpuszczająca do awantury z Rosją. Ciekawe prawda?

Xiążąt y Krolow Polskich

Sebastyana Fabiana Klonowica

Vita hominum breuis. Principium breuior. Tyrannorum  verò, vt omnibus inuifa, ita omnium breuilsima.

Jaśnie Wielmożnemu Jego miłości

PanuPanu Janowi Firlejowi z Dąbrowicy. Pod Hrabiemu  Komornemu Lubiskiemu zć.

Staroście.

Oddawam ci mój Panie tego pamiętnika

Staruszka Lechowego i też rówieśnika.

Który za małego leżał między lasy

Hercyńskiemi nie widział słońca długie czasy.

Lecz go wskrzesił Radlubek a Długosz mu oczy

Prawdomówny otworzył: za nimi też kroczy

Miechowczyk torem swoim ci go swymi pióry

Choć niedworna Łacina wywiedzie z tej chmury.

Janicki Wierszo twórca dosyć poczestnymi

Wyciągał go na światło końmi poszęsnymi.

Rzym tego Juliusza Troja ma Homera

Greczyn Tucydydesa Polak ma Kromera.

Tym swoje żywot przeczyta pamiętnik niniejszy

Bo od tych wszystko mają pisarze późniejszy.

Przynieś tedy ode mnie proszę Siwca tego

Aż się człowiek pozbędzie na co zacniejszego.

550

Lech I.

Lech Słowianin z ojczyzny się tu przeprowadził

i swym ludem pustynie Sarmackie osadził

Naprzód Gniezno założył, wróżbę wziąwszy od gniazd

orlich stąd imię Polskie wzrosło aż do gwiazd

Potomstwo Lechowe II.

Patrz jaka tam ciemność tędy swojej ceny

Między niedbałym gminem nie mają Camoeny.

Iż nikt pisać nie umiał więc Lechowe plemię

wyszło z pamięci ludzkiej zagrzebane w ziemię

Dwanaście Wojewód pierwsza III.

Wojewodom dwanaście ojczyznę zlecili

Polacy jako zodiak świecili.

Lecz wzięli miasto polnych wodzów i Hetmanów

Miasto jednego Pana dwanaście tyranów

Krak IIII.

Wzięli Kraka Polanie Książe krwi czeskiej

Ten francuzy wypędził aż … niebieskiej

Stołeczne miasto Kraków założył pod górą

Wawelem Smoka siarką truł i owczą skórą

Lech wtóry V.

Lech wtóry a ostatni syn Kraka onego

polując zamordował brata rodzonego

Państwo sobie przywłaszczył, ale potem z niego

złożono list bratobójca od Senatu cnego.

730

Wanda dziewoja VI.

Wanda mężna rządziła Polakami cnotliwie

Poradziła Niemce nam z dawna nie chętliwe

Oddała się Bogom swą dziewoją czystą

Gdy z mostu w rzekę mężnie skoczyła ojczysta

Dwanaście wojewód znowu VII.

Prędko Polak zapomniał niedawne przygody

Na pierwsze stolce wsadził wojewody

Więc każdy wsuwa za tym też Węgrzy, Morawianie

Wyrywając się czynili częste plądrowanie

750

Leszko pierwszy VIII.

Przeważny Leszek zgromił Harde Morawszczyki

Obrawszy las we zbroje pomylił im szyki

Oni huczą godują, lecz z Bożej pomocy

Leszko je w troki zabrał najechawszy w nocy.

800

Leszko wtóry XI.

W zawód puszczając przez swą wartość i też męstwo  Choć z rodzaju chłopowic zyskał Polskie Księstwo  Leszek wtóry. Więc po tym by się nie podnosił  W pychę pierwszego stanu podłą szatę nosił.

801

Leszko trzeci X.

Leszko trzeci, iż w domu nie ścierpiał pokoju

Więc Węgrom na Rzymiany i na grekiboju

Pomagał, ale iż się rad nierządem bawił

Dwadzieścia z rożnych matek przybyszów zostawił.

815

Popiel pierwszy XI.

Popiel tylko Leszków syn z małżeństwa spłodzony  Do pokładzin a nie do wojny urodzony

Polski Sardanapale i chwoszyscze prawe

Wbita w nim godność była włosy kędzierzawe.

830

Popiel wtóry marnotrawny XII.

Dwanaście stryjów oraz otruł wtóry Popiel

I to Gople je jezierze przyległym potopił.

Wyszły myszy z onych ciał Popiela opadły

Z dziećmi z żoną bezbożną do szczętu go zjadły.

842

Piast mieszczanin XIII.

Prostego mieszczanina na księstwo osadzono

I na Państwo Sarmackie piasta wprowadzono.  Nie uległa w chałupce podłej świetna cnota

Prostaczkowi do szczęścia otworzyła wrota.

895

Ziemowit XIIII.

Ziemowit cztery tylko lata rządził Księstwo

Zagnał Węgry za Bieszczad otrzymał zwycięstwo  Zhołdował Pomorskie i rozprzestrzenił państwo

Podbił brzegi bałtyckie pod swe posłuszeństwo.

902

Leszko czwarty XV.

Leszko więcej niżeli bez potrzeby boju

Szanował nabytego od ojca pokoju.

Nie dał mu nikt przyczyny a on też nikomu

Przez to bez krwi bez wiści państwo rządził w domu.

921

Ziemowit XVI.

Ziemowit na ostatku zasiadł one pany

Co miasto Boga nieme chwalili bałwany.

Którego syn, gdy przejrzał ślepo narodzony

Dał znać, iż lud Pogański miał przejrzeć znamiony.

962

Mieszko pierwszy XVII.

Za Mieszka tu do Polski zawitał Syn Boży

Do onej cnej Dąbrówki wiara się tu mnoży

Powszechna i Biskupstwo tamże dziewięcioro

Nadano i kościoły budowano sporo.

999

Bolesław pierwszy Chrobry XVIII.

Czechy Morawce Sasi Kaszuby i Pruska

Ziemie Chrobry Bolesław posiadał i też Kusta.

Żelaznymi słupami graniczył korona

Dana mu Królewska od Cesarza Debona.

1025

Mieszko wtóry XIX.

Mieszko wtóry nie był tak jako mężny przodek

Lecz godownik niewieściuch i gnuśny wyrodek.  Niemkini słuchał niczymnie przyjaznej żony

Która po śmierci jego wygnana z korony.

1041

Kazimierz pierwszy XX.

Kazimierz niewinny syn z matką był wygnany

Wszakże zaś na Królestwo Lachów wezwany.  Z klasztora Cluniaku gdy się nawrócił

Uspokoił koronę i Masława stracił.

 

1068

Bolesław wtóry Śmiały XXI.

Czechy Morawce Węgry Bolesław zuchwały

Gromił nieprzyjacielskie wojska przed nim drżały.  Ten Biskupa rozsiekał a jako go męstwo

Zdobiło tak go nierostyd lżył w okrucieństwo.

1082

Władysław pierwszy Herman XXII.  Władysław srogie prawa bratnie podniósł i stan

Z rodu Królewski prowadził jako cnotliwy Pan.

Lecz nań walczył niezbędny syn bękart, którego

Ojciec zgromił pojmał w Gopla szumnego.

1103

Bolesław trzeci krzywousty XXIII.

Bolesław Krzywousty waleczny i mściwy

Pięćdziesiąt bitew wygrał zwycięstwa szczęśliwy.  Iż go raz nieprzyjaciel i to zdradą pożył

Oto się Król serdecznie aż do śmierci trwożył.

1140

Władysław wtóry XXIIII.

Rozdzielił Ojciec synom państwo za żywota

Władysławowi Królowi dał chcąc bez kłopota

Każdego z nich zostawić. Li ten gdy posiadał

Czesi bratnie na koniec i swego postradał.

1146

Bolesław czwarty Kędzierzawy XXV.  Gdy chce Prusy do wiary przywieść Chrześcijańskiej

Porażon jest zdradliwie od ręki Pogańskiej.

Gdy zbieg nieszczęsny przywiódł lub na trzęsawiska

Stała się w następnych wojsku żałościwa klista.

1174

Mieszko trzeci Stary XXVI.

Z początku sprawiedliwy zdał się Mieszko stary

Lecz się po tym zepsował i spyszniał bez miary.

Gdy miał synów i Zięciów i bogactw dostatek

Stał się tyranem srogim wygnan na ostatek.

1194

Kazimierz wtóry Sprawiedliwy XXVII.  Ledwo z płaczem uproszon by królestwo przyjął

Które po tym z niewoli i z nierządu wyjął.

Prawa wszystkim zachował i wniósł do Ojczyzny

Floriana świętego, sam zmarł od trucizny.

1204

Leszko piąty Biały XXIII.

Leszko Biały wiódł z Stryjem wojnę o Mozgawy

O ojczyznę jako syn Kazimierza prawy.

Po tym od Swiatopolka zdrada zabity w łaźni

Trzeba tedy Królom być zawsze przy bojaźni.

1243

Bolesław piąty Wstydliwy XXIX.

Za wstydliwego Pelike Tatarzy psowali

Aż po Odrę mieczem i ogniem plądrowali

Sol się w Bochni zjawiła. Jest kanonizowan

Stanisław święty: z żoną Król wiódł w czystości stan.

1279

Leszko szósty Czarny XXX.

Leszko Czarny pyszna Kus Choć to Lew szykował

Poradził garścią ludzi Konrata wojował.

Litwe gromił Jacwisze do Niemnu wygładził

Tylko ćmie niespodzianych Tatarów nie radził.

1290

Henryk pierwszy Dobry XXXI.

Henryk Książe Wrocławski puszczon do Krakowa

Od mieszczan potajemnie, gdzie wszystkich miast głowa.  Wziął państwo pod dziedzicem nie długo był na nim  Bo go struli Służący szła Boża kaśń za nim.

1295

Przemysław XXXII.

Przemysław nam przywrócił Królewską koronę

Starał się w Polsce o rząd i też o obronę

W zapustne dni wrogoźnie marnie zamordowan

Do Margrabiów: w Poznaniu z Przodkami pochowan.

1300

Wacław Czech XXXIII.

Wacław Królem jest obrany za niego ustala

Skórzana myńca w Polsce a srebrna nastała.  Dostojeństwa tu u nas posiedli Czechowie

W niewole u nich byli wzgardzeni Lechowie.

1306

Władysław trzeci Łokietek XXXIIII.

Łokietek acz to lichym ciałku, ale był w dzielności

Olbrzymem: chwalne Czechy wygnał z Polskiej włości.  Dał się ten znać Krzyżakom, bo jeśli nie więcey

Położył ich u Płowki czterdzieści tysięcy

 

1333

Kazimierz trzeci Wielki XXXV.

Ile praw murów widzisz to Kazimierzowi

Przypisz mało nie wszystko Wielkiemu Królowi

Dał za Karła Czwartego wnuczkę miał u siebie

Trzech królów czworo Książąt na królewskim chlebie.

1370

Ludwik Węgrzyn XXXVI.

Ludwik się w Węgrzech bawi a tu w Polszczę nierząd

Bo kiedy Pan odjedzie rad w domu bywa błąd.

Wdową była ojczyzna poręczona wdowie

Lecz ją nie mniej szarpali Gubernatorowie.

1384

Jagieło albo Władysław czwarty XXXVII.  Z Jagiełem nam Litwinem przyszło wielkie Księstwo

Litewskie Zmodz Podlasze i częste zwycięstwo

Nad Prusy i Tatary. Nadał nam Kościoły

Litwę pochrzcił. Krakowskiej nie wspominam szkoły.

1434

Władysław piąty XXXVIII.

Władysława Polacy i Węgrzy za Pana

Wzięli obu narodów Korona mu dana.

Za namową Papieska, gdy przymierze zrzucił

Turkom poległ w Marny: lud wszystek zasmucił.

1447

Kazimierz czwarty XXXIX.

Na jego potem miejsce nastąpił Kazimierz

Który się bał znać Księży i Prusom tuż mi wierz.  Wziął im Malbork i Choinicz choć z kosztem i z szkodą   Jednak to naszym było uczciwa nagroda.

1492

Jan Olbracht XL.

Jan Olbracht, gdy chce śmierci wetować Stryjowskiej   Wyprawił się z wojskiem swym do ziemie Wołoskiej  Źle srodze porażon jest na Bukowinie

Który trwogi pamiątka nie lada jak zginie.

1501

Alexander XLI.

Alexander prawami królestwo ozdobił

Zócnisze bił i Moskwie niesłownej dorobił.

Pracowity i czujny sprawiedliwy k temu

Jakowym przystoi być królowi każdemu.

1507

Zygmunt pierwszy Wielki XLII.

Wzięty na Polskie królestwo z Księstwa Błogowskiego   Bo nie miał w cnocie nie miał w godności równego  Zygmunt Wielki był mężny był i sprawiedliwy

Ku swym łaskawy Turkom I Niemcom straszliwy.

1548

Zygmunt August XLIII.

Zygmunt August spokojny nieskwapny cierpliwy.

Do jutra rad odkładał jednak sprawiedliwy.

Iflanej i Kurlandy zhołdował zjednoczył

Litwę z Polską koroną i unią stoczył.

1574

Henryk wtóry Francuz XLIII.

Żaden tak do Krakowa ogromnie i strojnie

Król Sarmacki nie wjechał żaden się tak hojnie  Nie stawił jako Henryk wtóry. Lecz zaś po tym

Żaden ciszej nie zjechał i z większym kłopotem.

1576

Stephan Batory Węgrzyn XLV.

Stefan Węgrzyn Iwana Moskiewskiego stracił

Gdy go szukał w Starzycy: Iflanty przywrócił.  Mężny mądry pobożny sprawiedliwie zgodnie

Rządził i sądził Polskę umarł po tym w Grodnie.

MONOSTICA IN VITAS

Regum Polonorum, Autoris eiusdem.

550. Lechvsadest, a quo deducta colonia nostra est.  Vicisti, terra Cimbros Visimire marique.

Multos Lechiadas scribendi in curia perdit.

Creditur haec tellus bis fex dominata tyrannis.

Cracus metropolim condit perimitq; moueris.

730. Vanda fugat sponsum, Istuleis se deuouet undis.  Eniterum bis fex Lachia est vexata tyrannis.

750. Lesco fugat Morauos dum sykuas induit armis.  780. Lesco Secundus equo victor fest premia regnum.  801. Tercius en comitatus adeft grege Lesco nothorum.  815. Manicipium vxoris primus fuit ille Popelus.  830. Ecce Popelus adest, quem mus depascituir alter.  842. Piastus agni cultor, regni fastigia scandit.  895. Balticas, profert fines Semouitus, ad vndas.  902. Non petitur quartus, nec quenquam Lesco petiuit.  921. Ultimus Ethinicus est Semouiftus in ordine requm.  962. Credit in Christum primus, deuce coniugem Moesco.  999. Chabri Boleslae geris diademata primus.  1025. Degener alter erat Mœfco probrumq parentis.  1041. Tu monachus quondam. Rexes Cafmire creatus  1068. Audax Boltilae fecunde feroxqsfuvfli

1082. Persequitur nothus Hermanum Sbigneuius armis.  1103. Quinquagenta ornatus ades Criuouste triumphis.  1140. Perdit Ladiausopes, aliena petendo.

1146. PruƯos Crispe doces Christum, sed clade tuorum.  1174. Moesco senex fiurex natis generisq superbus.

1194. Lusius es o Cafimire, perisq secondo Veneno,  1194. Albus eras: cur Lefce petis fatale lauacrum?  1243. Sal folditur, Scyta bacchatur, regnante Pudico.  1290. Henricus probus est, a ciue receptus in urbem  1295. Praemislae peris inter conuruia Racchi.  1300. Venceslae venic pecorina peconia cessat.  1306. Refactisq; Gigas pygmaeus corpore regnat.  1333. Leges fert Magnus, Casimirus & exicitat vrbes.  1370. Dum Ludouicus abest, Respublica nostra laborat.  1386. Tu nobis Litauos Agelo pacemque tulisti.  1434. Ladislaus obit varnensem quintus ad undam 1447. Quarte adimis Maria Burgum Casimire Pruento.  1492. Alberti nomen fecit memorabile Fagus.  1501. Regnat Alexander, bellis& legibus acer.  1507. Sceptra Sigimisundi Turcisque Getisque tremenda.  1548. Augusus paci natus strudijsque togatis.  1574. Henricus Gallo genitus de sanguine regnat.  1576. Hunc Stephani seguitur generosi principis aetas.

Illustre animae, post tanta negotia regni:

Moliter ad superum iuges accumbite mensas.