niedziela, 28 maja 2023

AI, karty perforowane i potrzeby rynkowe

Historia niczego nas nie uczy.

W poniższym artykuje dyrektor generalny IBM, chce ulepszać świat jak jego poprzednicy:

https://asia.nikkei.com/Editor-s-Picks/Interview/AI-a-plus-for-jobs-but-needs-precision-regulation-IBM-chief?utm_campaign=IC_asia_daily_free&utm_medium=email&utm_source=NA_newsletter&utm_content=article_link&del_type=1&pub_date=20230529123000&seq_num=15&si=20106924

AI plusem dla miejsc pracy, ale wymaga "precyzyjnej regulacji": szef IBM

Sztuczna inteligencja stworzy nowe możliwości biznesowe i doprowadzi do wzrostu gospodarczego, który stworzy nowe miejsca pracy i ich więcej, twierdzi dyrektor generalny IBM Arvind Krishna.

Krishna powiedział, że wierzy, że efektem netto sztucznej inteligencji w zatrudnieniu będzie "tworzenie miejsc pracy", a nie niszczenie miejsc pracy, chociaż zastąpi ludzi w niektórych rodzajach pracy.

Na początku tego miesiąca Krishna zaskoczył świat, mówiąc serwisowi informacyjnemu Bloomberg w wywiadzie, że około 30% z około 26 000 "miejsc pracy niezwiązanych z klientem" w gigancie technologii informatycznych zostanie zastąpionych przez sztuczną inteligencję w ciągu najbliższych pięciu lat. W ekskluzywnym wywiadzie dla Nikkei we wtorek powtórzył, że niektóre rutynowe prace staną się "niepotrzebne" dla ludzi, ale także podkreślił: "Nie mówię, że miejsca pracy [ogólnie] znikną".

Był w Japonii, aby uczestniczyć w wydarzeniach i spotkaniach na marginesie szczytu Grupy Siedmiu w Hiroszimie, który zakończył się w niedzielę.

Krishna wyjaśnił, że IBM odnotował wzrost liczby pracowników o 2 w pierwszym kwartale roku, pomimo około 5 000 redukcji miejsc pracy, które miały miejsce w tym samym okresie. "Dodacie jeszcze więcej miejsc pracy w kategoriach, w których tworzy się większą wartość. " Tak więc, zasadniczo, będzie tworzenie miejsc pracy netto "dzięki sztucznej inteligencji", powiedział.

Mówiąc bardziej ogólnie, powiedział, że miejsca pracy, które ludzie zawsze zmieniają się z czasem wraz z wprowadzeniem nowych technologii, przypominając, że maszyny wyeliminowały wiele miejsc pracy w rolnictwie i pralni, ale stworzyły nowe, takie jak jazda ciężarówką w 20 wieku. A ponieważ populacja w wieku produkcyjnym spada w wielu społeczeństwach, zmuszanie ludzi do wykonywania takich rutynowych zadań "nie jest opcją. Będziemy potrzebować technologii, aby wykonać część przyziemnej pracy, aby ludzie mogli wykonywać pracę o wyższej wartości "- powiedział Krishna.

 

Jeśli chodzi o ryzyko związane z niedawnym szybkim rozprzestrzenianiem się generatywnych aplikacji sztucznej inteligencji opartych na dużych modelach językowych, takich jak ChatGPT, Krishna nie zgodził się z tymi, którzy twierdzą, że staną się egzystencjalnym zagrożeniem dla ludzkości, wskazując, że pisanie i mowa są "stosunkowo prostymi przypadkami użycia".

 

Taki ma pogląd  dyrektor generalny IBM Arvind Krishna. Ale dziwnym trafem  podobnie mówili wszyscy Ci, którzy zaczęli używać kart perforowanych, by było szybciej i taniej, a skończyło się na obozach koncentracyjnych, w których ginęli Polacy, Rosjanie, inne narody  Europy.

 

A zaczęło się tak niewinnie…..

 

Herman Hollerith, Amerykanin, Niemiec z pochodzenia (1860-1929), w 1884 r. opracował prototyp maszyny liczącej, nazwanej od jego nazwiska maszyną Holl Holleritha składała się z zespołu maszyn systemu kart dziurkowanych: dziurkarki kar (tzw. perforatorów), ręcznie obsługiwanego licznika elektromagnetycznego (spełniającego funkcję sumatora), urządzenia sortującego (sortera) i tabulatora połączonego z drukarką. Format karty dziurkowanej miał rozmiary banknotu dolarowego. System kart dziurkowanych rozwinął się z czasem w kompleksowy instrument analizy danych obejmujących od 60 do 80 kategorii informacji. W 1890 r. użyto jej przy spisie ludności Stanów Zjednoczonych. Pozwoliło to zaoszczędzić

Urzędowi Powszechnego Spisu Ludności około 5 mln dol. Pod koniec XIX i na początku XX w. wykorzystywały ją rządy większości państw europejskich przy ewidencji ludności. Dzięki jej pomocy m.in. przetwarzano rachunki przewozowe dla kolei nowojorskich, ubezpieczeniowe i finansowe dane firmy Prudential Insurance. W kwietniu 1933 r. władze hitlerowskie użyły tej maszyny przy pierwszym, powszechnym spisie ludności Niemiec. Zwracano uwagę zwłaszcza na dane osobowe odnoszące się do kwestii genetycznych, rasowych, medycznych, religijnych związanych z hitlerowską polityką demograficzną. W ten sam sposób rejestrowano, pod silnym naciskiem propagandowym oficjalnej prasy hitlerowskiej, wszystkie dane personalne dotyczące zatrudnienia, spraw podatkowych, stanu majątkowego obywateli, ewidencji policji itp. Przed 1936 r. w samym tylko Berlinie skomputeryzowano ponad milion metryk chrztu, zwłaszcza osób pochodzenia żydowskiego i cygańskiego. Podczas spisu ludności w 1939 r. wprowadzono doń więcej szczegółowych danych dotyczących kwestii rasowych i genetycznych, zmierzając do statystycznego ujęcia obywateli Niemiec o żydowskiej i cygańskiej narodowości.

Z danych uzyskanych podczas spisu w 1939 r. skorzystał Adolf Eichmann, szef referatu żydowskiego w RSHA, tworząc tzw. Judenkartei, tj. główny rejestr Żydów niemieckich zamieszkałych w Trzeciej Rzeszy i przeznaczonych do biologicznego wyniszczenia. historia kariery IBM związana była ściśle z polityką Trzeciej Rzeszy, dzięki której spółka rozwinęła swoją technologię, dostosowując ją do potrzeb rynkowych, zgodnie z oczekiwaniami swoich klientów, a więc politycznego kierownictwa Trzeciej Rzeszy (w tym osobiście samego Hitlera, który w 1937 r. w uznaniu zasług jej prezesa Thomasa J. Watsona przyznał mu wysokie odznaczenie), przemysłu i finansjery niemieckiej. Interesy IBM w Polsce niezależna agencja Block-Brun, od 1937 r. funkcjonujące pod szyldem Watson Buisness Machines Sp. z o. o., świadczyły oficjalnie usługi na rzecz Polskiego Ministerstwa Kolei, Poczty Polskiej, Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych i dużych przedsiębiorstw przemysłowych, jak np. Zakład Elektro-Łaziska czy huta Baildon. Od 1936 r. przedstawicielstwo firmy mieściło się także w Katowicach, a w Warszawie otwarto zakłady produkcji kart do maszyn tabulacyjnych.

W okresie hitlerowskiej okupacji Polski, po zmianie nazwy filii na Watson Buromaschinen GmbH, w stolicy Generalnego Gubernatorstwa w Krakowie przy ulicy Pawiej 22 mieściło się przedstawicielstwo firmy zajmujące się obsługą wszystkich kolei na terenie Generalnego Gubernatorstwa, w Warszawie powstała nowa filia IBM, a przy ulicy Rymarskiej 6, vis-a-vis getta, znajdowała się fabryka, w której wyprodukowano ponad 15 mln kart perforowanych.

I stąd właściwie wziął się pomysł oznaczania więźniów o obozach koncentracyjnych, które też miały odpowiadać potrzebom rynkowym.

AI są taką potrzebą rynkową wykreowaną, a te miasta inteligentne Smart City, lub jakkolwiek je nazwiemy to nic innego jak próba szaleńców, którzy chcą zakładać jakieś gułagi.

środa, 17 maja 2023

Kaffa, czyli kolejna zmarnowana okazja w naszej historii

Genueńczycy, zdolni kupcy odegrali w naszej historii sporą rolę i jakoś mam do nich słabość, chyba za to, że z Łokietkiem się dogadali i pomogło nam to się dźwignąć w trudnych czasach. Oni wtedy byli w bardzo silnej pozycji jeśli chodzi o pozycję bankowo – kupiecką. Ale ponieważ nic nie jest stałe i wszystko z czasem się zmienia. Warto przytoczyć pewną historię, która powinna być studiowana na naszych szkołach wojskowych, ale ponieważ mamy tam samych baranów, więc nie dziw się na  to co dziś mamy.

Przypomnijmy, więc tą historię związaną z kolonią genueńską w Kaffie, która była pierwszym etapem odcięcia nas od dostępu do morza Czarnego. W roku 1475 Turcy zdobywają Krym wraz bogatą osadą genueńską. Co było wcześniej i jaki to miało związek z Rzecząpospolitą.

Kaffa, dziś zwaną Teodozją  miasto na Ukrainie, aktualnie przyłączona do Rosji na południowo-wschodnim wybrzeżu Krymu nad Morzem Czarnym u podnóża masywu Tepe-Oba. Port handlowy i kurort. W roku 1206 Genueńczycy odzyskują Kaffę na Tatarach, gdzie zaczęli prowadzić handel w Europie, ale największe zyski czerpali z handlu w Lewancie tj. krajów Azji i Europy podległe władzom greckim, tatarskim, bułgarskim i tureckim. Polska razem z Litwą, choć z różnym szczęściem prowadziła liczne wojny z Tatarami, aż do ich południowych siedzib. Skutkiem tego w 1409 roku we Lwowie, po Gdańsku największym handlowym mieście kupcy z Kaffy instalują swojego agenta Franciszka Kantelta, którego zadaniem było rozwijać handel i rozbudowywać stosunki kupiecke kolonii genueńskiej Kaffy z Rzeczypospoltą. Przez Kaffę przechodził handel do Włoch i innych ośrodków regionu. Jednakże okolica jak i sam region nie był stabilny i cały czas z jednej strony istniało zagrożenie tatarskich zagonów i z drugiej rosnącej potęgi tureckiej.

 

Oto jeden z listów zarządców miasta Kaffy, którzy skierowali list do Polskiego króla:

 

              Najjaśniejszemu i najmiłościwszemu Xsięciu i Panu, Panu Kazimierzowi Królowi Polskiemu i t. d. Panu przesławnemu.

              Najjaśniejszy, najmiłościwszy i najpotężniejszy Xsiążę a Panie, Panie i Królu!

Posłowie, których Wasza Królewska Mość corocznie do Najjaśniejszego Cesarza Tatarskiego wyprawia, często przybywają do tego naszego miasta Kaffy, aby odwiedzić nas chrześcijan, żyjących, co dziwną jest rzeczą, w pośrodku niewiernych; którym to posłom Waszym, przyjmując ich radośnie, oddajemy należne względy stosownie do szacunku, jaki mamy do Waszego imienia. Będąc z niemi przez życzliwość i niejako domowe związki, zbliżeni i połączeni, uznaliśmy za rzecz właściwą, za pośrednictwem pisma, złożyć podziękowanie Waszej Królewskiej Mości i błagać go o rzeczy, mogące nam łatwo zapewnić bezpieczeństwo i względy odpowiednie łaskawości królewskiej.

Wiemy już od dawna, że Wasza królewska Mość z pomienionym Tatarem pokój i przymierze zawarłeś i przyjaźni tej dotrzymujesz. Prócz tego słyszeliśmy, że Wasza królewska Mość traktuje o pokój z królem Tureckim, co właśnie skłoniło nas głównie do pisania, ponieważ potęga Turków jest bardzo wielka, a król ich przez chciwość sławy i rozszerzenia swojego państwa, szczególną zwrócił odwagę na zagrożenie zagranicznych pozycji, miast, zamków i nie traci na to czasu, lecz owszem i Greków, ich miasta i ludność napadł i pod swe panowanie zagarnął.

              My przeto, to jest Kaffa, jedyne chrześcijańskie miasto z dwoma naszemi miasteczkami nad morzem Czarnym, na które godzi i gdyby JW. Pan Wlad wojewoda, nie był z nim zaczął wojny, która zepsuła i pomniejszała jego plany, postanowił już wyprawić przeciw nam flotę 300stu statków z wielką potegą i uzbrojeniem, jakiemi silniejszych od nas pokonał lub przestraszył wielkich królów.

Przeto my, śród takiej obawy i niebezpieczeństwa, strwożeni o naszą całość pokornie prosiemy Waszej Kr. Mości, iż gdybyś z królem Tureckim przymierze, czy też pakta, albo jakie inne stosunki przyjażni zawierał, i Kaffę jako sprzymierzoną, czy poddaną, wreszcie jak się Waszej Królewskiej Mości podoba, w takowe zamieścić raczył, to bowiem wiele może nam dopomódz i zamiary króla Tureckiego względem nas odwrócić, nie tyle być może przez wzgląd na zawartą z nimi przyjażń , ile przez szacunek i potęgę państwa i Królestwa twego. Podobnież co do spraw między Waszą Król. Mością a cesarzem Tatarów, i w każdej okoliczności czy z pieniędzmi, czy z pomocą, które nam, to jest Kaffie posiłki wojenne i względy zyskać mogą, udajemy się do łaski Waszej Król. Mości, abyś nas raczył wspierać, jak i pomocą na której nam właśnie najwięcej zbywa.

              Prócz tego słyszeliśmy, że Pan Stefan wojewoda, hospodar Mołdawii i Wołoszczyzny mniejszej prowadzi wojnę z panem Wladem wojewodą; która to wojna nie tylko, że jest korzystną dla Turka, ale co większa zgubna dla nich, gdyż Turcy przez ta niezgodę zyskują sposobność wkroczenia do Wołoszczyzny, co byłoby nadzwyczaj niebezpiecznem tak dla nas, jako i sąsiednich krajów.

Błagamy przeto Waszej Królewskiej Mości, abyś raczył wpłynąć na pokój między niemi, który, jak mówią, za pośrednictwem Waszej Królew. Mości łatwo stanąć może, zwłaszcza z tego powodu, że wojewoda Stefan, siedząc na pograniczu Waszej Król. Mości jest jego poddanym; które to żądania nasze, zjednają Ci miłosierdzie u Boga naszego, u Xsiążąt tego świata dostąpisz chwały. My zaś, jako możemy gotowi jesteśmy Waszej Król. Mości jak najwierniej służyć.

Dan w Kaffie  w pałacu naszej rezydencyi dnia 2 kwietnia 1462 roku

Waszej Królewskiej Mości pokorni słudzy

Rafał de Monterubro konsul Kaffy Ginrard Lomelin, I Baltazar Auria prowizorowie zarządcy i rajcy tegoz miasta Kaffy

 

Było uzgodnine 500 ludzi za zezwoleniem króla im wysłać, ale oczywiście nigdy ta pomoc tam nie dotarła i cała operacja spaliła na panewce. Na dworze króla polskiego ogromnę rolę odgrywał Kalimach agent wenecki, który dysponują dużym budżetem tak ukierunkowywał działania głównie na północ odciągają uwagę od południa. Tak to się odbywało.

 

Można jeszcze wspomnieć o ciągłych prowokacjach na tamtejszym terenie, które nam przynosiły same kłopoty.

Można przytoczyć jeden z wielu przykładów jak ten, gdzie hetman Jan Amor Tarnowski w porozumieniu z Ferdynandem Habsburgiem próbował sztucznie doprowadzić do wojny z Turcją, w związku z czym 13 października 1545 roku zorganizował napad na Oczaków starosty włodzimierskiego Fedora Sanguszkę, który wraz ze swoimi ludźmi złupił zamek i miasto i uprowadził kilkudziesięciu Tatarów. Jednak królowa Bona doprowadziła do załagodzenia konfliktu, ponieważ było to sprzeczne z aktualną pokojową polityką Rzeczypospolitej. I zauważ czytelniku jaką opinię ma Bona w naszej historii.

sobota, 13 maja 2023

Krzysztof Baliński - o krasnalu ogrodowym Kaczyńskim i innych pomysłach hołoty pisowskiej

 

Wódz Ku-Klux-Klanu Prokuratorem Generalnym Izraela – Krzysztof Baliński

Tak, to prawda. W przedwojennej Polsce byli faszyści, ale nie byli nimi Polacy lecz… Żydzi. Faszystami nie byli członkowie ONR (bo oni jeśli bili, to nie Żydów, a żydokomunę), ale zaczadzeni Mussolinim syjoniści rewizjoniści, którzy o swym wodzu Włodzimierzu Żabotyńskim mówili z podziwem „żydowski faszysta”, a którego pierwszy prezydent Izraela Ben Gurion nazywał „Włodzimierz Hitler”. Członkowie 50-tysięcznego narodowo-radykalnego Bejtaru pozdrawiali się salutem rzymskim. Także tradycje terrorystyczne są wśród Żydów bardzo żywe. Co więcej – Izrael, z uwagi na bogatą kartotekę terroryzmu, jest uznawany za twórcę nowoczesnego terroryzmu. Przykładów aktów terroru wymierzonych w przeciwników Izraela i nie tylko jest mnóstwo. Przytoczmy jeden: 4 listopada 1995 roku żydowski prawicowy ekstremista zabił w Tel Awiwie Icchaka Rabina, premiera Izraela i laureata Pokojowej Nagrody Nobla (za porozumienie z Palestyńczykami).

Generał Anders w swych pamiętnikach zapisał: „W Palestynie zaczęły się tłumne dezercje żołnierzy żydowskiego pochodzenia, co spowodowało znaczne luki w oddziałach. Dowódcy armii brytyjskiej domagali się poszukiwania dezerterów. Ani jeden dezerter nie został przez nas aresztowany, ponieważ nie chciałem mieć pod dowództwem żołnierzy, którzy bić się nie chcą”. Tym niemniej uprzedził Brytyjczyków, że mogą mieć z nimi kłopoty. I rzeczywiście – dezerterzy zasilili oddziały miejscowych żydowskich sabotażystów i terrorystów walczących nie tyle z Arabami, co z żołnierzami brytyjskimi, posługując się przy tym zdobytymi w tajemniczy sposób autentycznymi polskimi dokumentami wojskowymi. Jeden z dezerterów, Mieczysław Biegun, który według prawa wojennego powinien był stanąć przed plutonem egzekucyjnym, został Menachemem Beginem i autentycznym terrorystą – stanął na czele organizacji Irgun, która wysadziła hotel „King David” w Jerozolimie, zabijając 91 osób, w tym 28 Brytyjczyków. Innymi słowy zamordował oficerów brytyjskiej armii, której częścią był korpus Andersa. Był mordercą bezwzględnym. To głównie kierowane przez niego bojówki dokonały makabrycznej rzezi ludności arabskiej, głównie kobiet i dzieci w wiosce Deir el-Jasin. Nawiasem mówiąc pochodzący z Polski pierwszy premier Izraela Ben Gurion publicznie obarczył Begina odpowiedzialnością za masakrę i nazwał „Menachemem Hitlerem”.

Żydowskie organizacje terrorystyczne wzmocnione, a nawet kierowane przez dezerterów z Armii Andersa w brutalny i bestialski sposób dokonywały szeroko zakrojonych czystek etnicznych na terenie Palestyny. Ich strategia polegała na terrorze, mordowaniu miejscowej ludności, sianiu paniki i wymuszeniu na tubylcach ucieczki. Dla oczyszczenia terenu z miejscowej ludności arabskiej, terroryści z Irgun stosowali ślepy i dziki terror, bez ostrzeżenia rzucali bomby na targowiska arabskie i na ludzi czekających na przystankach autobusowych, dokonywali zbrojnych wypadów na osiedla arabskie, mordując miejscową ludność. Podczas jednego z wypadów wyłapali kobiety w zaawansowanej ciąży, przywiązali je łańcuchami do jeepów i włóczyli przez ulice innej arabskiej wioski przy akompaniamencie dzikich wrzasków, serii z karabinów maszynowych i wybuchów granatów. Nic dziwnego, że po takich barbarzyńskich ekscesach bezbronna ludność arabska wpadała w panikę i uciekała.

Za inny przykład żydowskiego barbarzyństwa i okrucieństwa „ludzi od Andersa” może posłużyć masowy mord dokonany w październiku 1948 r. na ludności Al-Dawajma. Jeden z żydowskich świadków masakry zdał relacje: Mordowano wszystkich, którzy ukazali się na celowniku: mężczyzn, kobiety, dzieci i starców. Nikogo nie oszczędzano. Dzieci mordowano, roztrzaskując ich główki kijami. Złapane stare kobiety umieszczono w jednym z domów, który wysadzono w powietrze. Jeden z członków organizacji, które dokonały mordu, chwalił się, że zgwałcił młodą dziewczynę a potem ją zastrzelił. Złapaną młodą kobietę z niemowlęciem na ręku zaciągnęli do sprzątania placu, gdzie „bohaterowie” żydowscy mieli spożyć posiłek. Po dwóch dniach zastrzelili ją i niemowlę. Przypomnijmy, że Żydów, którzy w Palestynie zdezerterowali z Armii Andersa razem z tak potrzebną Polakom bronią i amunicją, wcześniej powyciągano z sowieckich gułagów, zamiast ginących tam z głodu polskich dzieci.

Begin, na swój sposób, odwdzięczył się Andersowi za podejście do dezerterów – w maju 1979 r., w wywiadzie dla telewizji holenderskiej powiedział: „Spośród 30 milionów Polaków, może stu pomagało Żydom. To 10 tysięcy katolickich księży w Polsce nie uratowało żadnego żydowskiego życia […] nigdy nie pojadę do Polski”. Mimo to Lech Kaczyński, podczas swej wizyty w Izraelu spotkał się z „byłymi żołnierzami Armii Andersa”, a Jarosław Kaczyński kraj o takich tradycjach nazwał „przyczółkiem naszej cywilizacji na Bliskim Wschodzie”. Gdy w kontekście udziału prezydenta Włoch w Marszu Żywych w Auschwitz prasa włoska pisała campo di sterminio polacco” (polski obóz zagłady), nie protestowała ambasador RP w Rzymie Anna Maria Anders, córka generała. Nie przypomniała też, że wśród faszystów Mussoliniego i w jego najbliższym otoczeniu było bardzo wielu Żydów.

 „W Izraelu złodzieje torują bandytom drogę do władzy”; „Porażające zwycięstwo ekstremistów”; „Rasiści ministrami”; „Faszyści tryumfują”; „W Izraelu utworzyli rząd składający się z rasistów i byłych skazańców” – tyle prasa żydowska dla Żydów i prasa żydowska dla gojów. Przywódca amerykańskiego judaizmu reformowanego, rabin Rick Jacobs o ministrze resortu bezpieczeństwa w nowym rządzie mówi „Wódz Ku Klux Klanu prokuratorem generalnym”. Chodzi o Itmara Ben-Gwir, który zasłynął z żądań: zaprowadzenia w kraju etnicznej segregacji, aneksji okupowanych terytoriów palestyńskich, deportacji wszystkich Arabów oraz nawoływań do aktów terroru. Mówił też o ministrze sprawiedliwości, kiedyś aresztowanym za szykowanie zamachu terrorystycznego, który żąda, aby Izrael stał się państwem teokratycznym rządzonym przez Torę.

W ostatnich wyborach ekstremistyczna prawica odniosła porażające zwycięstwo – sojusznikiem Netanjahu jest faszyzująca koalicja trzech marginalnych dotąd partyjek – homofobiczna, fundamentalistyczna i ultranacjonalistyczna. Po ogłoszeniu przez koalicję projektu ustaw zmierzających do zwiększenia kontroli rządu nad Sądem Najwyższym, w Izraela doszło do największych demonstracji w historii tego państwa – na ulice wyszło ponad 600 tys. ludzi; izraelska federacja związków zawodowych Histadrut ogłosiła strajk generalny; na kilkanaście godzin stanął cały kraj, nikt nie pracował, w szkołach nie było lekcji, z lotnisk nie startowały samoloty. Powiewali izraelskimi i tęczowymi flagami. Tańczyli w rytm muzyki techno, krzycząc: „Lo, lo, lo, hafaszizm lo javo!” (Nie, nie, nie, faszyzm nie przejdzie!). Nad tłumem górował plakat „Demokracja albo rebelia”. Demonstrujący oskarżają rząd, że dąży do władzy absolutnej, do religijnej autokracji, że chce likwidować podstawowe prawa, w tym mniejszości seksualnych, decydować o tym, kto jest, a kto nie jest Żydem i wykluczać z żydowskiej wspólnoty każdego, kto nie jest wystarczająco ortodoksyjny. 

„Konstytucja” – pod takim hasłem odbywały się marsze Marty Lempart. Napis taki widniał na przepoconym podkoszulku Lecha Wałęsy. Tymczasem Izrael w ogóle nie ma konstytucji, bo jego obywatele nie mogą porozumieć się, co do podstawowych zasad funkcjonowania państwa. Religijna mniejszość nie godzi się na zasadę świeckości państwa, która pozbawiłaby ją kontroli nad stanem cywilnym, a więc ślubami, rozwodami, pochówkami. Świecka i ateistyczna syjonistyczna większość nie chce zgodzić się na określenie Izraela, jako państwa wszystkich obywateli, bo zniosłoby to uprzywilejowanie Żydów, a nawet groziło utratą prawa do niekoszernego jedzenia czy korzystania z samochodu w szabat.

Jakaś dziewczyna wymachiwała transparentem: „Kryminaliści nie będą wybierać sędziów”. Była to aluzja do tego, że przywódcy dwóch koalicyjnych partii byli w przeszłości zatrzymywani przez policję za akty terroryzmu, a przywódca partii Strażnicy Tory, odsiedział wyrok za łapówkarstwo i był skazany za oszustwo podatkowe. Była to też aluzja do Netanjahu przeciwko, któremu toczą się trzy procesy o korupcję i nadużycia władzy. Na bakier z prawem jest minister bezpieczeństwa publicznego, skazany za propagowanie rasizmu i podżeganie do terroryzmu oraz minister sprawiedliwości za szykowanie zamachu terrorystycznego. Z tym że kryminaliści w izraelskich władzach to nic nowego: do więzienia trafili były prezydent Mosze Kacaw i były premier Ehud Olmert. W przypadku pierwszego chodziło o gwałty na współpracowniczkach. W przypadku drugiego o branie łapówek.

Według byłego szefa wywiadu wojskowego gen. Tamira Haymana: reforma sądownictwa osłabiła w skrajnym stopniu narodowe bezpieczeństwo, wewnętrzną spoistość kraju oraz naraziła zdolności operacyjne armii na szwank. Według gen. Amosa Giladi: „Wrogowie Izraela przecierają oczy ze zdumienia i pytają: Czy ten kraj postanowił popełnić samobójstwo. Giladi użył takich słów jak „przewrót” i „zmiana reżimu” dotychczas zastrzeżonych dla Libii, gdzie, „z troski o demokrację na Bliskim Wschodzie”, zdewastowano kraj i obalono Kaddafiego. Wg publicysty „Jediot Acharonot”: Izrael znalazł się w punkcie zwrotnym – albo prawicowy rząd wycofa się z reformy albo kraj pogrąży się w chaosie. To Netanjahu jest największym zagrożeniem dla Izraela. Jesteśmy blisko wojny domowej. Społeczeństwo jest głęboko podzielone, a policja, armia, służby specjalne rozdarte pomiędzy lojalnością wobec rządu i Sądu Najwyższego.

W kwietniu żydowska Liga Antydefamacyjna opublikowała raport, w którym przyrównano ministra bezpieczeństwa narodowego Izraela i lidera ultranacjonalistycznej partii Żydowska Siła do europejskich faszystów. „Do rządu weszli uczniowie rasistowskiego rabina Meira Kahane, autora nazistowskiej legislacji Knesetu” – czytamy w raporcie. „Izraelskie rządy były zawsze powściągliwe i ostrożne w kontaktach z europejskimi partiami o faszystowskich korzeniach, a zatem izraelskie partie o podobnych korzeniach nie mogą oczekiwać innego traktowania przez obce rządy. Skazili publiczny dyskurs rasistowskimi wypowiedziami, co w każdej demokracji oznacza natychmiastowy koniec kariery politycznej. Należy stwierdzić rzecz oczywistą – rasizm jest rasizmem, a żydowski rasizm jest tak samo godny ubolewania jak jego inne formy i nigdy nie powinien być wybaczony” – napisano w raporcie. Co się stało? Amerykańscy żydzi są przerażeni, że na jaw wyszedł skrzętnie ukrywany sekret: większość Żydów w Izraelu to rasiści i faszyści czystej wody, którzy ex definitione powinni być obiektem zainteresowania ADL, „żyjącego” ze zwalczania rasizmu i antysemityzmu.

O Polsce słyszy się niemal na każdym kroku. Demonstranci skandują: „Jariw Lewin, kan ze lo Polin” (Panie Lewin, to nie Polska). Lewin to minister sprawiedliwości, który firmuje reformę sądownictwa. O demokracji gardłują: „Widzieliśmy, co się stało w Polsce i na Węgrzech. Rządy tych krajów korzystają z jednego podręcznika autorytaryzmu”. Tego samego słownictwa wobec Polski używa Parlament Europejski i Anne Applebaum i wszyscy Żydzi w Polsce uwijają się jak w ukropie, by wraz z ambasadą USA i Muzeum Polin dokonać „zmiany reżimu” w Polsce, i osadzić u władzy ludzi, którzy w pełni i szybko zaspokoją żydowskie roszczenia majątkowe. Wg szefa roszczeniowców Gideona Taylora, Polska odmawiając uregulowania kwestii zwrotu mienia pożydowskiego de facto „łamie prawa człowieka” i „bez nacisków i sankcji na Polskę rozwiązanie problemu zwrotu mienia żydowskiego nie jest możliwe”.

Nie tylko w mediach żydowskiej dla Żydów, ale i mediach żydowskich dla Polaków, pada słowo „zagrożenie demokracji w Izraelu”, wcześniej zarezerwowane dla krajów takich, jak Polska. Czy w takiej sytuacji nie powinniśmy wykorzystać osłabionej pozycji przetargowej Izraela? Czy nie powinniśmy użyć argumentu, że reforma sądownictwa Izraela jest faszystowska i zafundować Żydom „arabską wiosnę”, która w założeniu miała szerzyć demokrację na całym Bliskim Wschodzie? Czy nie powinniśmy postulować w ONZ lub w Parlamencie Europejskim wysłania do Izraela błękitnych hełmów dla zaprowadzenia demokratycznych porządków?

Skóra cierpnie na myśl, co będzie z nami, gdy zrealizują pomysł z Judeopolonią...

Jak to zwykle w stosunkach z Żydami, robimy dokładnie odwrotnie – śpieszymy Izraelowi z pomocą. Przykład pierwszy z brzegu – przedstawiciele UE w Tel Awiwie niemal jednomyślnie postanowili odwołać obchody tzw. Dnia Europy, aby nie dać platformy „komuś, kogo poglądy są sprzeczne z wartościami europejskimi”. Chodziło o Ben Gvira, który w imieniu rządu Izraela miał wygłosić na imprezie przemówienie. Przeciw była tylko Polska. Partia Kaczyńskiego nie tylko nie dąży do jakiejkolwiek zmiany asymetrycznych i patologicznych relacji polsko-żydowskich, ale swoją polityką zachęca Żydów do poniżania Polski. Niedawno, na żądanie Tel Awiwu, przyjęliśmy ambasadora Izraela w osobie urodzonego w Moskwie „litwaka”, który po zakończeniu ewakuacji ukraińskich Żydów (nie do Izraela, ale do… Polski) wkrótce wystąpi z kolejnym postulatem – udział polskiego żołnierza w wojnie perskiej i bezpłatne udostępnienie Izraelowi na ten cel wszystkich zasobów naszego państwa. Szantażując przy tym (wraz z ambasadorem USA i Muzeum Polin): „Bo jak nie to przegracie wybory”.

Przed wojną spekulowano, jak współżyliby Żydzi z innym narodem, gdyby mieli własne państwo. Dzisiaj nie musimy spekulować. W Izraelu już trzecie pokolenie Palestyńczyków doświadcza koszmaru tego współżycia, i skóra cierpnie na myśl, co będzie z nami, gdy zrealizują pomysł z Judeopolonią. Przykład z ostatnich dni – osadnicy izraelscy dokonali pogromu palestyńskiego miasteczka Huwara, paląc dwieście domów. Pamiętajmy też, że podczas batalii medialnej z Izraelem, w kontekście nowelizacji ustawy o IPN, Izraelczycy zrobili z nami to samo, tylko bez rakiet.     

A na sam koniec – nie cieszmy się z perspektywy, że Arabowie i Persowie zepchną ten faszystowski ludek do morza, bo wszystko skończy się jak zawsze: Dudzie strzeli do łba pomysł przyjęcia w Polsce żydowskich uchodźców, głównie sowieckich Żydów. Weźmiemy na utrzymanie (oprócz kilku milionów Ukraińców) kolejny naród. Zostaniemy sługami kolejnego narodu i „mocarstwem humanitarnym” nie tylko w Europie, ale i na Bliskim Wschodzie. A przy okazji kolejnych kilka milionów uchodźców z Polski ucieknie do Londynu.

Krzysztof Baliński

Krzysztof Baliński – dyplomata i politolog. W latach 1991-1995 ambasador RP w Syrii i Jordanii. Publicysta poruszający zagadnienia polityki międzynarodowej i polskiej dyplomacji. Publikował m.in. w „Nasza Polska”, „Tygodnik Solidarność”, „Głos”, „Warszawska Gazeta”, www.polishclub.org, wicipolskie.org, „BIBUŁA – pismo niezależne”. Autor książek: MSZ polski czy antypolski?Ministerstwo Spraw ObcychPolska czy Polin? – sekrety relacji polsko-żydowskich; Ministerstwo Spraw Przegranych; Judejczykowie nas podchodzą.

pobrano z : Wódz Ku-Klux-Klanu Prokuratorem Generalnym Izraela – Krzysztof Baliński – Bibula – pismo niezalezne