2 czerwca 1882 zmarł Giuseppe Garibaldi. Bohater dwóch kontynentów, którego nazywano niekoronowanym królem ludów. Przez czterdzieści lat wspierał różne narodowościowo-wyzwoleńcze kampanie wojenne.
Tak wygląda nauczanie historii w
naszych podręcznikach. Uczymy się o niby bohaterach, którzy w rzeczywistości
byli zwykłymi bandytami wystruganymi przez Londyn w celu likwidacji konkurencji.
11 maja 1860 roku, pod ochroną angielskich
okrętów "Intrepid" i HMS "Argus", Garibaldi wylądował w
Marsali na Sycylii.
Francesco Crispi w propagandowych
podręcznikach występuje jako bohater i mąż stanu.
https://en.wikipedia.org/wiki/Francesco_Crispi
Serwowanych nam jako centralne
nauczanie i powtarzanych przez osłów w naszych szkołach zwanych historykami. I
potem głupia i naiwna młodzież jest podpuszczana pod różnymi hasłami do wywoływania
powstań i zamieszek.
Tymczasem nasz Francesco to była
zwykła menda oddelegowana do określonego zadania.
Po wylądowaniu werbuje każdego:
złodziei, morderców i przestępców wszelkiego rodzaju. Ten sam patent zrobili Anglicy
w Moskwie poprzez Kompanie Moskiewską werbując złodziei i zwykłych bandytów,
których nazwano później oprycznikami, którzy grabili cerkwie i mordowali
bojarów pod szczytnymi hasłami wrogów cara i obrony prawosławia.
Na tą imprezę przeznaczono finansowanie
w wysokości trzech milionów franków. Tak samo wyglądała wyprawa na Wilno w 1391
r budżet i werbunek bandy do wywrotki. To samo było później w Rosji.
Te fundusze służyły Garibaldiemu
na zakup precyzyjnych karabinów w Genui, bez których nie mogliby stawić czoła
armii Burbonów, która była dobrze
zorganizowaną armią.
Letter of credit issued to Giuseppe Garibaldi by the National Bank of Scotland in 1860u
Aby łatwiej to zrozumieć i
bardziej chodzi generalnie o długoletni plan likwidacji królestw poprzez
zastąpienie ich rządami, które są najczęściej tworzone przez ludzi nic
nierozumiejących obojętnie czy mają dobre czy złe intencje. I tak jak skutkami
po rewolucji francuskiej finalnymi efektami było utworzenie banków centralnych
tak w skrócie.
Garibaldi ze swoją bandą musiał
mieć broń precyzyjną, na owe czasy najlepszą, gdyż obawiano się, że może on skończyć
jak Carlo Pisacane, kolejny rewolucjonista z wypranym mózgiem, zainfekowany
ideami. W naszej Rzeczypospoliej to taki
odpowiednik Chmielnickiego.
Cel Garibaldiego był jeden
obalenia monarchii burbońskiej. I taki sam cel był w rewolucji francuskiej.
Zawsze w propagandzie edukacyjnej
używa się argumentów o wyzwolenia ludzi spod ucisku i ciemnoty itp. To proszę
zobaczyć jak to naprawdę wyglądało, ot choćby można wymienić:
1735: Pierwsza katedra astronomii
we Włoszech, powierzona w Neapolu Pietro De Martino
1737: Pierwszy teatr na świecie
(S.Carlo di Napoli) i pierwsze miasto we Włoszech dla liczby teatrów (Neapol),
Teatro San Carlo jest najstarszym teatrem działającym w Europie.
1754: Pierwsza katedra ekonomii
na świecie, powierzona w Neapolu Antonio Genovesi
1762: Akademia Architektury, jedna z pierwszych i
najbardziej prestiżowych w Europie
1763: Pierwszy włoski cmentarz dla ubogich ("Cmentarz
366 dołów", w pobliżu Poggioreale w Neapolu, zaprojektowany przez
Ferdinando Fugę)
1782: Pierwsza interwencja we Włoszech w profilaktyce
przeciwgruźliczej
1789: Pierwsze zlecenie "mieszkań socjalnych" we
Włoszech (San Leucio koło Caserty).
1792: Pierwszy atlas morski na świecie (Giovanni Antonio
Rizzi Zannoni, Atlas morski Obojga Sycylii. (t. I) opracowany przez prestiżową
Szkołę Kartografii Neapolitańskiej)
1801: Pierwsze na świecie Muzeum Mineralogiczne
1807: Pierwszy "ogród botaniczny" we Włoszech w
Neapolu nowoczesnej koncepcji
1812: Pierwsza szkoła baletowa we Włoszech, przyłączona do
San Carlo
1813: Pierwszy włoski szpital psychiatryczny (Royal
Morotrofio of Aversa)
1818: Pierwszy parowiec Morza Śródziemnego "Ferdynand
I"
1819: Pierwsze obserwatorium astronomiczne w Europie, w
Capodimonte
1832: Pierwszy most wiszący ("Real Ferdinando"
most nad Garigliano), w żelazie, w Europie kontynentalnej
1833: Pierwszy statek wycieczkowy w Europie "Francesco
I"
1835: Pierwszy włoski instytut dla głuchoniemych
1836: Pierwsza kompania żeglugi parowej na Morzu Śródziemnym
1837: Pierwsze miasto we Włoszech
z oświetleniem gazowym (pierwszy eksperyment w arkadach San Francesco di Paola)
1839: Pierwszy tunel kolejowy na
świecie. Pierwsze oświetlenie gazowe włoskiego miasta (trzecie w Europie po
Londynie i Paryżu) z 350 lampami
1840: Pierwsza fabryka obróbki
metali we Włoszech pod względem liczby pracowników (1050) w Pietrarsa koło
Neapolu
Itd. Resztę można sobie doczytać
na :
https://belsalento.altervista.org/regno-borbonico-annovera-molti-primati/
Najważniejsze by widzieć schemat działania,
którego dzisiejsze osły zwane historykami nic nie rozumieją świętując
konstytucję 3 maja.
Aby tworzyć mit zatrudnia się
pisarzy, których zadaniem jest tworzenie określonej narracji, którzy pomagając
w tworzeniu mitu Takim pisarzem był Alexandre Dumas, który wychwalali czyny.
Współcześnie w Polsce do takich należy
Pan Waldemar Łysiak i Jacek Komuda, wystarczy przeczytać ich narracje.
Oprócz wyzwalania Włoch (skąd my
to znamy zawsze są biznesy które komuś przeszkadzają). Tym biznesem, który
przeszkadzał był monopol siarkowy.
Na szczeblu międzynarodowym
tarcia były między Wielką Brytanią a Królestwem Obojga Sycylii dotyczące tak
zwanej kwestii siarki (1838-1840) nie ustąpiły, gdy Londyn, kierowany przez sekretarza stanu Temple'a, zagroził odwetem na
Neapolu i monarchii Ferdynanda II, który próbował uwolnić się od komercyjnej
wyłączności na dostawy produktów siarczanów sycylijskich do Imperium
Brytyjskie, zawierając
korzystniejsze porozumienie z Francją. Właśnie wtedy, gdy kolonialni
Brytyjczycy potrzebowali siarki do prochu strzelniczego, aby eksterminować
rdzennych Indian na dalekim zachodzie Ameryki Północnej...
Skutkiem wszystkich działań Garibaldi
zdołał opanować całą wyspę i zmusić Franciszka II do ucieczki. Rządy Burbonów
na Sycylii stały się historią, a Giuseppe Garibaldi ogłosił się dyktatorem.
Działalność propagandowa Londynu
odniosła też pożądany skutek w Ameryce. Zachęcając Amerykanów kampanią
Garibaldiego na rzecz wyzwolenia Obojga Sycylii. Nawet niektórzy Amerykanie
udali się do Włoch specjalnie po to, aby zaciągnąć się do jego armii, i że
niektóre amerykańskie statki handlowe zostały mu przydzielone do transportu
ochotników i prowiantu na Sycylię.
W niektórych amerykańskich
miastach odbywały się wiece nie tylko w celu wyrażenia sympatii ludzi dla
Garibaldiego, ale także w celu zebrania pieniędzy i materiałów wojennych.
Samo miasto Nowy Jork przekazało
około stu tysięcy dolarów na rzecz sprawy Garibaldiego.
Z Genui, 5 lutego 1860 roku,
generał Garibaldi wysłał następujący list do Włoskiego Komitetu Narodowego w
Nowym Jorku:
"Komitet Narodowy Nowego
Jorku. Kierując mi sto sztuk broni palnej, hojny prezent od pułkownika Colta,
uhonorował mnie uczuciem sympatii i szacunku, aby każdy człowiek honoru był
dumny!... Z wdzięcznością przyjmuję pochwałę – choć o wiele większą niż moje zasługi
– i uważam ją za hołd dla świętej sprawy naszego kraju, a nie dla osoby, która
z całej duszy pragnie móc jej ponownie służyć.
Poinstruowałem Centralne
Kierownictwo o milion karabinów polisy i odbiór wspomnianej broni, kiedy dotrą
do Genui, i pozostaje mi tylko wyrazić najserdeczniejszą wdzięczność za
życzliwość i patriotyczne oddanie panów członków Komitetu"
Więcej na : https://www.altaterradilavoro.com/documenti-italiani-e-americani/
I dzisiaj mamy to samo z Ukrainą i pajacem z Kijowa i jego bandą
i ameryńskim ministrem finansów w rządzie kijowskim.
W praktyce działania Garibaldiego bezpośrednio przyczyniły
się do likwidacji Państwa Kościelnego i do zmiany politycznej mapy Europy.
Dokładnie wcześniej z Anglii wcześniej Stuartów, potem
rewolucja francuska i Sycylia. Rzeczą, o która jest mało znana u nas to PRAWO
PICA.
Ustawodawstwo zostało zaproponowane w latem 1863 r. i stało
się prawem obowiązującym w południowych Włoszech i na Sycylii, dopiero w
sierpniu 1863 r. Nazwa pochodzi od wspieranego przez Piemont polityka południa
o imieniu Giuseppe Pica.
Od wszystkich południowych
Włochów Zgodnie z prawem byli potencjalni przestępcy, wszyscy złapani z jakąkolwiek
bronią byli Z góry osądzeni przestępcy zaangażowani w działalność przestępczą,
bandyci. Dlatego były podlega egzekucji doraźnej. Nie miało znaczenia, że
biedni południowi Włosi Rolnicy potrzebowali broni i noży do prowadzenia
działalności rolniczej. To również Nie miało znaczenia, że rolnicy wiejscy na
południu tradycyjnie uzupełniali Ich normalne diety z dziczyzną z lasów
regionu. A więc prawo stworzył wybór dla wiejskich rolników z południa
egzekucji za nieprzestrzeganie prawa lub powolny głód dla rolnika i jego
podopiecznych. Ponieważ nie było procesu Nie było obrony przed etykietowaniem
jednostek jako bandytów.
Prawo podlegające aresztowaniu,
uwięzienie lub egzekucja każdego, kto został uznany za wspólnika bandytów.
Pośród Te zachowania, które uznano za wspierające rozbójnictwo, to; Osób którzy
posiadali broń bez licencji rządowej, osoby złapane "pracujący" na
polach bez przepustki, innymi słowy złowiony poza miastem lub granice wioski
bez pozwolenia, także każda osoba, która niosła więcej jedzenia poza granicami
wsi niż wystarczało na jeden posiłek, utrzymywany zbyt duży przechowywanie
żywności w domu, obucie koni bez zezwolenia lub trzymanie lub noszenie podkowy.
Kolejny interesujący aspekt
Właściwym protokołem egzekucji bandytów było to, że należało ich rozstrzelać w
jako znak ich zdrady wobec państwa. Kiedy egzekucje nie poszły jak Planowane
mogą być konsekwencje dla oficerów dowodzących.
Piemont z pomocą swoich
sojuszników przedstawia papieża i króla
Franciszka jako diabła,
Więcej na:
Gdzie tu jest haczyk, by lepiej
to ogarnąć?
Cavour zadłużył Piemont u Jamesa
de Rothschilda (James de Rothschild był najmłodszym z pięciu synów Mayera
Amschela Rotszylda.
Camillo Benso di Cavour – wolnomularz,
współtwórca ograniczeń wpływów duchowieństwa. Camillo Cavour został powołany na
urząd premiera królestwa Piemontu. To taki dzisiejszy pajac z Polin Morawiecki.
Dążył do pełnej laicyzacji życia
publicznego i prawodawstwa, w tym także prawa rodzinnego i małżeńskiego,
usunięcia religii z edukacji i kultury. W chwili śmierci Cavoura 70 biskupów i
kilkuset księży włoskich było uwięzionych lub wyrugowanych ze swoich diecezji,
a 12 000 zakonników i zakonnic usuniętych z domów klasztornych.
Piemont, aby spłacić długi,
którym pomógł mu Charles de Rothschild z dalszymi pożyczkami w wysokości 180
tysięcy scudi rocznie. W ten sposób Piemont i Cavour wkrótce znalazły się w
rękach Rotszyldów. Był to pierwszy fundamentalny krok do osiągnięcia jedności
Włoch siłą, jedności narzuconej przez samych Rotszyldów poprzez ich bankiera
odniesienia z demokratycznymi politykami Augustem Belmontem i
"statystami" Wiktorem Emanuelem II, Garibaldim, Cavourem, Mazzinim.
I to jest rok 1831
W roku 1844 upada duży bank Banca
di Genova. W roku 1847 upada następny duży bank Banca di Torino. W 1849 roku w
Piemoncie założono prywatny Banca Nazionale degli Stati Sardi. Cavour wymusza powierzenia
bankowi zadania skarbu państwa.
Banca Nazionale degli Stati Sardi
był zobowiązany zarówno do założenia dwóch oddziałów w Nicei i Vercelli, jak i
do przejęcia funkcji kasjera państwowego. Prywatny bank emitował i zarządzał
pieniędzmi państwowymi przed i po zjednoczeniu, przyjmując w 1861 r. nazwę
Banca Nazionale w Królestwie Włoch, a w 1867 r. włączył zarówno Bank Parmy, jak
i Bank Czterech Poselstwa.
W 1857 r weszli nowi
akcjonariusze wraz z emisją obligacji pożyczki anglo – sardyńskiej Rothschilda . W 1897 r. nadal posiadał w swoim portfelu
obligayjnąi pożyczkę anglo-sardyńską Rothschilda z 1857 r. A konsorcjum Rothschilda
trzeba czytać jako konsorcjum książąt niemieckich, które przejęło Citi of
London.
Po przedsięwzięciu Garibaldiego
prawie całe "neapolitańskie" bogactwo trafiło do Piemontu, a Camillo
Benso, hrabia Cavour, był w stanie uregulować swoje ogromne długi wobec
Rotszyldów.
Ustawy i rozporządzenia. Jeśli okres
od 1861 do 1865 roku był ważny dla Administracji Długu Publicznego, ponieważ to
w nim miało miejsce utworzenie Wielkiej Księgi Królestwa Włoch oraz
ujednolicenie i włączenie do niej Wielkiej Księgi Długów starożytnych stanów
Lombardii, Księstw Modeny i Parmy, Toskanii oraz prowincji neapolitańskiej i
sycylijskiej, i położono, że tak powiem, podwaliny pod ustawodawstwo włoskiego
długu publicznego; nie mniej bogaty w niezwykłe fakty i mający wielkie
znaczenie dla tej administracji był okres od 1866 do 1870 r., podczas którego
długi różnych przedsiębiorstw kolejowych i prowincji weneckich zostały włączone
do długu publicznego Królestwa, a następnie przeprowadzono brzemienne w skutki
negocjacje w sprawie podziału papieskiego długu publicznego między Włochami a
rządem Stolicy Apostolskiej. rozpoczęto operacje unifikacji tego samego
papieskiego długu publicznego dla całości zmniejszonej przez Włochy po
przyłączeniu do Królestwa Prowincji Rzymskiej, a ostatecznie wprowadzono
wstępne przepisy w celu wprowadzenia w 1871 r. dziesięcioletniej zmiany
folderów na okaziciela skonsolidowanych 5 i 3 procent, wyczerpując półroczne
kupony pierwszego z tym, który miał być należny 1 lipca, oraz w drugim z
kuponem należnym w dniu 1 października tego roku.
Wraz z włoską jednością przeprowadzono
szereg operacji na kilku frontach w szerszym międzynarodowym projekcie,
starannie i długo przygotowanym. Władza finansowa poprzez politykę i moce
okultystyczne wprowadziła formę pierwszego "resetu" we współczesnej
historii. Z jednej strony dłużnik przeniósł się z domów rządzących do
poddanych, którzy stali się poddanymi podatkowymi, z drugiej strony wraz z
centralizacją siedmiu państw przed zjednoczeniem pod rządami Domu Sabaudzkiego,
domu bankowego Rotszyldów, spłata długów była gwarantowana przez jednego
dłużnika, liberalne rządy finansowane przez siebie. Wszystkie długi sprzed 1860
r., cały dług publiczny przedzjednoczeniowych "starożytnych państw",
zostały rozłożone na ujarzmionych lub skolonizowanych. Nowi włoscy poddani
pozostawali na łasce tych samych poprzednich wierzycieli, którzy kontrolując
nowe rządy, działali odtąd w celu zapewnienia spłaty stale rosnących długów,
nawet przy duszącej polityce fiskalnej, która po raz pierwszy upadła w 1865 r.,
Po czym nastąpił poważny kryzys gospodarczy w 1882 r. W ciągu 22 lat praktyka
kradzieży, korupcji, nękania podatkowego, kradzieży, wszelkiego rodzaju
przestępstw gospodarczych została skonsolidowana do fałszywego bilansu znanego
"scandolo della Banca Romana".
Pisząc bardziej wprost
zjednoczenie Włoch zostało zaplanowane by zlikwidować konkurencję i utworzyć półprywatny,
bank centralny pod kontrolą prywatnych bankierów.
Dzisiejsza awantura na Ukrainie jest
zwykła i zaplanowaną operacją finansową zbliżoną jak to miało miejsce we
Włoszech.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz