piątek, 8 stycznia 2021

polskojęzyczny rząd i jego rpzporządzenia ws eksperymentu na Polakach

 

Memorandum Informacyjne w zakresie zmiany ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w zakresie mającym wpływ na realizację eksperymentów leczniczych i medycznych, w tym badań klinicznych

 

Od dnia 1 stycznia 2021 roku wchodzi w życie ustawa z dnia 16 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 1291), która wprowadza zmiany także w zakresie realizacji eksperymentów medycznych, w tym badań klinicznych.

Do podstawowych zmian należą:

1)     Obniżenie wieku małoletniego, którego zgoda jest niezbędna dla realizacji badania klinicznego z jego udziałem, z 16 do 13 lat.

 

Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 25 ust. 2 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty:

 

„Udział małoletniego w eksperymencie medycznym jest dopuszczalny tylko za pisemną zgodą jego przedstawiciela ustawowego. Jeżeli małoletni ukończył 16 lat lub nie ukończył 16 lat i jest w stanie z rozeznaniem wypowiedzieć opinię w sprawie swego uczestnictwa w eksperymencie, konieczna jest także jego pisemna zgoda.”

 

Od 1 stycznia 2021 r. art. 25 ust. 2, 3 i 4 precyzować będą tę materię w następujący sposób:

 

„2. W przypadku uczestnika będącego osobą małoletnią, która nie ukończyła 13. roku życia, zgody, o której mowa w ust. 1, udziela jej przedstawiciel ustawowy.

 

3. W przypadku uczestnika będącego osobą małoletnią, która ukończyła 13. rok życia, jest wymagana zgoda takiej osoby oraz jej przedstawiciela ustawowego. Jeżeli między tymi osobami nie ma porozumienia, sprawę rozstrzyga sąd opiekuńczy.

 

4. W sprawach, o których mowa w ust. 2 i 3, stosuje się art. 97 § 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086 i 2089).”

 

Zmianą jest więc obniżenie wieku, od którego obligatoryjne jest uzyskanie zgody małoletniego obok zgody przedstawiciela ustawowego na udział małoletniego w badaniu, z 16 do 13 lat. Dodatkowo, ust. 4 analizowanego przepisu ustawodawca przesądził sporną od lat w doktrynie kwestię ilości koniecznych podpisów przedstawicieli pod wyrażaną zgodą – od 1 stycznia 2021 r. konieczny będzie podpis każdego z przedstawicieli ustawowych małoletniego i ich wspólna zgoda (choć i teraz dominująca była taka właśnie interpretacja).

 

2)     Uregulowanie kwestii uzyskiwania zgody na udział w badaniu osoby częściowo ubezwłasnowolnionej.

 

Zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy w nowym brzmieniu:

 

„6. W przypadku uczestnika będącego osobą ubezwłasnowolnioną częściowo niepozostającą pod władzą rodzicielską zgody na udział w eksperymencie leczniczym udziela kurator i ta osoba. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.”

 

Innymi słowy, w przypadku braku porozumienia między tym osobami, o dopuszczalności udziału osoby częściowo ubezwłasnowolnionej w eksperymencie decyduje sąd opiekuńczy.

 

3)     Uregulowanie możliwości realizacji eksperymentu leczniczego bez uprzedniej zgody.

Dodano w tym celu nowy art. 25 a ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, o brzmieniu:

 

„Art. 25a.

Przeprowadzenie eksperymentu leczniczego bez wymaganej zgody jest dopuszczalne po łącznym spełnieniu następujących warunków:

1) uczestnik jest niezdolny do udzielenia zgody na udział w tym eksperymencie;

2) zachodzi przypadek niecierpiący zwłoki i ze względu na konieczność natychmiastowego działania uzyskanie zgody na udział w eksperymencie leczniczym od przedstawiciela ustawowego uczestnika albo zezwolenia sądowego nie jest możliwe w wystarczająco krótkim czasie;

3) eksperyment o porównywalnej skuteczności nie może być przeprowadzony na osobach nieznajdujących się w sytuacji niecierpiącej zwłoki;

4) uczestnik uprzednio nie wyraził sprzeciwu wobec udziału w takim eksperymencie;

5) uczestnik eksperymentu leczniczego prowadzonego w sytuacji niecierpiącej zwłoki i – jeżeli dotyczy – jego

przedstawiciel ustawowy otrzyma wszelkie istotne informacje dotyczące uczestnictwa w tym eksperymencie w najszybszym możliwym czasie;

6) wystąpiono o zgodę na udział w eksperymencie leczniczym albo o wydanie przez sąd, o którym mowa w art. 25 ust. 7, zezwolenia na przeprowadzenie eksperymentu leczniczego.”

 

Należy mieć przy tym na względzie, iż ponieważ warunki te przewidują wyjątek od reguły, jaką jest obowiązek uzyskania uprzedniej zgody na warunkach przewidzianych w ustawie, przepis ten musi być interpretowany ściśle, a w przypadku wątpliwości – w sposób zawężający.

 

4)     Rozszerzenie definicji eksperymentu medycznego, poprzez doprecyzowanie w art. 21. ust. 4 ustawy, iż:

 

„Eksperymentem medycznym jest również przeprowadzenie badań materiału biologicznego, w tym genetycznego, pobranego od osoby dla celów naukowych.”

 

5)     Wprowadzenie obowiązkowego ubezpieczenia OC dla eksperymentu medycznego, poprzez dodanie art. 23c o następującym brzmieniu:

 

„Art. 23c.

1.Eksperyment medyczny może być przeprowadzony po zawarciu przez podmiot przeprowadzający eksperyment medyczny umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na rzecz jego uczestnika oraz osoby, której skutki eksperymentu mogą bezpośrednio dotknąć.

 

 

2. W przypadkach niecierpiących zwłoki i ze względu na bezpośrednie zagrożenie życia uczestnika eksperymentu leczniczego można wyjątkowo odstąpić od obowiązku zawarcia umowy określonej w ust. 1.

 

3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc pod uwagę specyfikę eksperymentu medycznego.”

 

Szczegółowy dotyczące nowych minimalnych sum gwarancyjnych znane będą po publikacji w/w Rozporządzenia.

 

6)     Rozszerzenie obowiązków informacyjnych względem Uczestnika Eksperymentu.

 

W dotychczasowym stanie prawnym (niezależnie od odrębnych przepisów Dobrej Praktyki Klinicznej), obowiązek informacyjny opisany był w art. 24 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty w następujący sposób:

 

„Art.  24.  [Obowiązek poinformowania osoby poddającej się eksperymentowi]

1.Osoba, która ma być poddana eksperymentowi medycznemu, jest uprzednio informowana o celach, sposobach i warunkach przeprowadzenia eksperymentu, spodziewanych korzyściach leczniczych lub poznawczych, ryzyku oraz o możliwości odstąpienia od udziału w eksperymencie w każdym jego stadium.

 

2. W przypadku gdyby natychmiastowe przerwanie eksperymentu mogło spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia jego uczestnika, lekarz obowiązany jest go o tym poinformować.”

 

Należy zauważyć, iż brzmienie to było raczej lakoniczne, zostawiając pewną dowolność sformułowań dla podmiotu tworzącego Informację dla Uczestnika eksperymentu.

 

Przepis w nowym brzmieniu tworzy natomiast precyzyjny katalog informacji, które muszą być przekazane Uczestnikowi.

 

Od 1 stycznia 2021 roku ar. 24 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty otrzymuje następujące brzmienie:

 

„Art. 24.

1. Uczestnik lub jego przedstawiciel ustawowy przed wyrażeniem zgody, o której mowa w art. 25, otrzymuje informację ustną i pisemną, przedstawioną w sposób zrozumiały. Przekazanie informacji jest odnotowywane w dokumentacji eksperymentu.

 

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1) cel, pełny plan eksperymentu medycznego oraz ryzyko i korzyści związane z eksperymentem;

2) zakres i długość trwania procedur, które mają być stosowane, w szczególności wszelkie uciążliwości i zagrożenia dla zdrowia uczestnika związane z jego udziałem w eksperymencie;

3) ustalenia dotyczące sposobu reagowania na zdarzenia niepożądane oraz pytania i wątpliwości uczestnika;

 4) środki powzięte w celu zapewnienia poszanowania życia prywatnego uczestnika oraz poufności jego danych osobowych;

5) zasady dostępu do informacji istotnych dla uczestnika, uzyskanych podczas realizacji tego eksperymentu oraz do ogólnych jego wyników;

6) zasady wypłaty odszkodowania w sytuacji powstania szkody;

7) wszelkie przewidywane dalsze użycie wyników eksperymentu medycznego, danych oraz materiału biologicznego zgromadzonego w jego trakcie, w tym jego użycia dla celów komercyjnych;

8) źródła finansowania eksperymentu medycznego;

9) zasady dostępu do leczenia eksperymentalnego po zakończeniu udziału w eksperymencie leczniczym, jeżeli okaże się, że u danego uczestnika eksperyment ten przyniósł korzyści dla jego zdrowia;

10) możliwości i zasady dostępu do innego eksperymentu leczniczego, jeżeli może on przynieść uczestnikowi korzyści dla jego zdrowia.

 

3. Dodatkowo uczestnik przed rozpoczęciem eksperymentu medycznego jest informowany o swoich prawach oraz o ochronie gwarantowanej w przepisach prawa, w szczególności o przysługującym mu prawie do odmowy udzielenia zgody i do wycofania zgody w każdym momencie, bez podania przyczyny i bez negatywnych konsekwencji prawnych w postaci jakiejkolwiek dyskryminacji, w tym w zakresie prawa do opieki zdrowotnej.

 

4. W przypadku gdy natychmiastowe przerwanie eksperymentu medycznego mogłoby spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia jego uczestnika, osoba przeprowadzająca eksperyment medyczny ma obowiązek go o tym poinformować.”

 

Należy dodać, iż odrębny katalog informacyjny ustanowiony jest przez art. 7 rozporządzenia o Dobrej Praktyce Klinicznej.

 

Centrum Badań Klinicznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi rekomenduje stosowanie tych przepisów łącznie, a więc przekazywanie informacji, która wyczerpuje brzmienie obu tych przepisów.

 

 

7)     Wprowadzenie dodatkowych gwarancji dla Uczestnika, szczególnie w zakresie dostępności koniecznych procedur medycznych, ograniczenie stosowanie placebo oraz stosowania sprawdzonych metod medycznych w przypadku grupy kontrolnej.

 

Powyższe zabezpieczenia wprowadzono poprzez zmianę art. 26 ustawy (jego uprzednie brzmienie zostało de facto przeniesione do art. 21 i 23a), który od 1 stycznia 2021 r. zyskuje następujące brzmienie:

 

Art. 26.

1. Udział w eksperymencie medycznym nie może opóźnić ani pozbawiać jego uczestnika koniecznych medycznie procedur profilaktycznych, diagnostycznych lub terapeutycznych.

2. Podczas eksperymentu medycznego zapewnia się uczestnikowi przypisanemu do grupy kontrolnej stosowanie sprawdzonych metod profilaktycznych, diagnostycznych lub terapeutycznych.

3. Stosowanie placebo jest dopuszczalne jedynie, gdy nie ma żadnych metod o udowodnionej skuteczności albo jeżeli wycofanie lub wstrzymanie takich metod nie stanowi niedopuszczalnego ryzyka lub obciążenia dla uczestnika.”

 

 

Co warte odnotowania, w nowym brzmieniu ustawy tryb i zasady działania Komisji Bioetycznych zostały przeniesione do ustawy, wobec czego dotychczas obowiązujące  w tej materii Rozporządzenie od dnia 1 stycznia 2021 r. utraci moc.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz