Zamach Gen. Butlera i Piłsudskiego by lepiej zrozumieć historię

Czytelniku by zrozumieć nasza historię musimy patrzeć na szczegóły. Aby poprawnie ocenić jakieś wydarzenie musimy w tym samym czasie wiedzieć coś działo się w innych krajach i jakie procesy tam zachodziły. Na dzisiejszych historyków nie ma co patrzeć, gdyż w większości to są zwykli durnie.

Aby zobaczyć, że praktycznie jesteśmy poddani propagandzie niemieckiej obecnie wystarczy zaobserwować jak promowany jest żmudzki warchoł zasraniec – Piłsudski.

Porównajmy dwie próby zamachów stanu jeden w USA drugi w Polsce II Rzeczypospolitej. Skutkiem zamach bandy Piłsudskiego za pieniądze z Londynu i Niemiec było utracenie kopalń na rzecz oligarchów niemieckich i utrata kontroli nad polskim pieniądzem.

Tutaj, aby to zrozumieć musimy napisać parę słów, by wytłumaczyć parę rzeczy ekonomicznych w sposób maksymalnie prosty. Aby lepiej zrozumieć system pieniądz w II RP musimy trochę poczytać przynajmniej dwóch ekonomistów Rybarskiego i Zdziechowskiego.

Z Rybarskiego warto zapamiętać jedną, ale bardzo ważną rzecz. Napisał on bardzo trafne stwierdzenie, że Rzeczypospolita pod wieloma rzeczami górowała nad innymi narodami, ale nigdy nie górowała nad innymi wielkością skarbu. Mówiąc wprost nie umiała liczyć swoich pieniędzy i nimi obracać. Skutkowało to tym, że budżet całej Rzeczypospolitej był niejednokrotnie mniejszy od bogatych miast niemieckich czy innych, więc mówienie, że I Rzeczypospolita była jakimś imperium jest pompowaniem, aby nas wciągnąć w kolejny wojenkę, by nas potem wyczyścić z kasy i przejąć rynki, na których moglibyśmy budować nasze bogactwo.

Od Zdziechowskiego warto promować system monetarny oparty na parytecie gospodarczym, polegający na tym, by kurs waluty w stosunku do waluty, zapewniający poziom cen zapewniający  poziom cen, na którym mogła być zbudowana rentowność warsztatów  i konkurencyjność produkcji przemysłowej na rynkach światowych.

 „Do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 października 1927r. ,, o planie stabilizacyjnym i zaciągnięciu pożyczki zagranicznej” dołączona została następująca deklaracja rządu: ”Rząd oświadcza , że zgodnie z rozporządzeniem z dnia 26 października 1926 r. zrzekł się prawa emisji biletów bankowych i że nie będzie ich więcej emitował. Bank Polski będzie jedyna instytucja emisyjna. Na mocy obecnego statusu Bank Polski jako spółka akcyjna jest całkowicie niezależny od rządu. Rząd nie jest upoważniony do uzyskiwania zaliczek od banku, do emisji biletów na pożyczki dla rządu z wyjątkiem tych, które się mieszczą wyraźnie w granicach obecnie dozwolonych przez Status Banku” str.26 Jerzy Zdziechowski – Skarb i pieniądz 1918- 1939”

Do wybuchu wojny w 1939 r. nie mieliśmy wpływu na kurs naszej waluty i kontroli pieniądza w obiegu.

STANDARD ZŁOTA NIE MA NIC WSPÓLNEGO Z WALUTĄ SUWERENNĄ TO WARTO ZAPAMIĘTAĆ.

Dziś, kiedy jedni wieszczą koniec świata i tylko bitcoin, czy inne wynalazki mogą nas uratować nie należy takich ludzi traktować poważnie. System suwerennego pieniądza jest bardzo prosty i jest najpierw do wytłumaczenia w ciągu kilku dni, utworzenie jednego urzędu i przyjęcie metodologii w ciągu dwóch tygodni można go wdrożyć.

To, że został pobity przez bydło Piłsudskiego nie trzeba pisać. Jerzy Zdziechowski zrobił jedną rzecz, która go pognębiła, a mianowicie przyjął zły system podatkowy.

Skutkiem Zamachu Piłsudskiego, była bieda, socjalizm i doprowadzenie nas do wojny skutek -  Zaleszczyki, utrata elity narodowej i żydokomuna do dziś nam panująca.

Podobny skutek próby zamachu był w USA, który starannie się też wymazuje. Tylko skutek był inny gen. Butler okazał się amerykańskim patriotą, który go ujawnił, co oczywiście nie jest nauczane. A jak to było proszę przeczytać poniżej.

 

 

Smedley Butler i spisek 1930 obalenia prezydenta

 

W 1934 roku amerykańskie media dotarły do ​​kolosalnych wieści: miał miejsce spisek mający na celu obalenie prezydenta Franklina D. Roosevelta na korzyść faszystowskiego rządu. Podobno w pracach od 1933 roku twierdzenia o spisku pochodziły z bardzo rzucającego się w oczy i wiarygodnego źródła: generała majora Smedleya Butlera, jednego z najbardziej utytułowanych bohaterów wojennych swoich czasów. Jeszcze bardziej niewiarygodne były jego twierdzenia o tym, kto był zaangażowany w fabułę - szanowane nazwiska, takie jak Robert Sterling Clark, poseł Grayson Murphy i Prescott Bush. Podczas gdy media w tamtym czasie kpiły z historii Butlera, niedawno odkryte archiwa ujawniły prawdę kryjącą się za twierdzeniami generała majora Butlera.

Kim był Smedley Butler?

 

Urodzony w 1881 r. Generał dywizji Smedley Butler był najstarszym synem rodziny kwakrów z West Chester w Pensylwanii. Butler pochodził z linii urzędnika państwowego: jego ojciec, Thomas Butler, był reprezentantem stanu Pensylwania w Kongresie, a jego dziadek ze strony matki, Smedley Darlington, był również republikańskim kongresmanem.

 

Butler służył w kilku głównych konfliktach światowych, w tym w wojnie hiszpańsko-amerykańskiej, wojnie filipińsko-amerykańskiej, powstaniu bokserów i I wojnie światowej. Podczas swojej służby Butler stał się znany ze swojej odwagi i nieustępliwego przywództwa w bitwie, i został nagrodzony kilkoma odznaczeniami, w tym wieloma medalami honoru, odznaczeniem Army Distinguished Service Medal, Marine Corps Brevet Medal i Navy Distinguished Service Medal .

[Generał dywizji Smedley Butler. Zdjęcie przedrukowane z Philadelphia's Organised Crime of the 1920 and 1930s by Anne Margaret Anderson i John J. Binder dzięki uprzejmości Library of Congress (str. 11, Arcadia Publishing, 2014)].

W sumie Butler służył przez 34 lata w piechocie morskiej i zdobył 16 medali za swój czas w służbie. Obecnie jest najbardziej utytułowanym weteranem piechoty morskiej wszechczasów. Zmarł w 1940 roku w wieku 58 lat

 

Działka biznesowa

 

Po odejściu ze służby Butler pełnił wiele ról, ale stał się najbardziej znany ze swojego aktywizmu. Różne wyróżnienia Butlera sprawiły, że stał się powszechnie znany po I wojnie światowej i był dobrze znany w kręgach weteranów jako obrońca praw weteranów. Obejmowało to wspieranie tak zwanej Armii Bonusowej, dużej grupy weteranów i zwolenników weteranów, którzy lobbowali Kongres za wypłatę obligacji wydanych weteranom przed wojną.

Ten pozytywny wizerunek publiczny i wykazana zdolność do gromadzenia ludzi pod jego przywództwem były być może powodem, dla którego w 1933 roku do Butlera zwrócili się Gerald C. MacGuire i Bob Doyle. MacGuire, sprzedawca obligacji i Doyle byli członkami Legionu Amerykańskiego, organizacja mająca na celu wspieranie praw i możliwości weteranów.

 

Podczas pierwszego spotkania z Butlerem MacGuire i Doyle poprosili generała dywizji o przemówienie na zjeździe Legionu w Chicago, twierdząc, że chcą zwrócić uwagę na różne problemy związane z przywództwem Legionu. Butler był początkowo otwarty na ten pomysł, wiedząc, że Legion ma kilka problemów administracyjnych, które ostatecznie zagroziły korzyściom weteranów.

[Prescott Bush, jeden z ludzi zamieszanych w spisk biznesowy . Obraz domeny publicznej za pośrednictwem Wikimedia Commons .]

Jednak podczas kolejnych spotkań z dwoma mężczyznami Butler szybko zaczął podejrzewać, że coś jest nie tak - podczas drugiego spotkania MacGuire pokazał wyciągi bankowe Butlera o wartości ponad 100 000 USD (dziś wycenianych na prawie 2 miliony dolarów), które, jak miał nadzieję, wykorzysta Butler sprowadzić na konwencję weteranów kibiców. Generał dywizji był oszołomiony: istniała bardzo mała szansa, że ​​grupa weteranów była w stanie zebrać tak ogromne fundusze. Jeszcze gorsza była mowa, o wygłoszenie której MacGuire poprosił Butlera - przemówienie, które miało niewiele wspólnego ze sprawami weteranów, a zamiast tego było bardziej krytyczne wobec niedawnego odejścia prezydenta Franklina Delano Roosevelta od standardu złota.

 

Porzucenie standardu złota było głównym punktem spornym dla wielu wysokich rangą urzędników i bankierów w kraju w 1933 roku. Chociaż było kilka uznanych problemów z pieniędzmi zabezpieczonymi złotem (takie jak zależność od produkcji złota i krótkoterminowe niestabilności cen ), wielu bankierów obawiało się, że ich pożyczki zabezpieczone złotem nie zostaną w pełni spłacone dzięki nowej polityce prezydenta.

 

Odejście od standardu złota tylko zwiększyło inne obawy dotyczące polityki FDR, w szczególności jego planów zapewnienia subsydiów i miejsc pracy dla biednych, które zarówno biznesmeni, jak i konserwatywni politycy uznali za przejaw socjalistycznych skłonności Roosevelta lub (co gorsza) komunisty. Butler wyczuł to niezadowolenie, kiedy poprosił o spotkanie z przełożonym MacGuire'a i znalazł się w rozmowie z Robertem Sterlingiem Clarkiem, spadkobiercą fortuny Singer Sewing. Clark był dużo bardziej szczery niż MacGuire, mówiąc Butlerowi, że jego prawdziwym interesem jest zachowanie standardu złota, twierdząc nawet, że „ma 30 milionów dolarów i jest gotów wydać połowę z 30 milionów dolarów, aby uratować drugą połowę”.

 

Butler, wierny swojej patriotycznej formie, stanowczo odmówił wygłoszenia przemówienia na zjeździe w Chicago. Po rozstaniu z MacGuire'em i Clarkiem niewiele słyszał od mężczyzn, dopóki MacGuire nie zaczął podróżować po Europie na wycieczkę ufundowaną przez Clarka. MacGuire zaczął wysyłać pocztówki do Butlera z różnych miejsc w Europie, w tym z Włoch, Niemiec i Francji.

[Portret Roberta Sterlinga Clarka. Obraz domeny publicznej za pośrednictwem Wikimedia Commons .]

Po powrocie do Stanów MacGuire zwołał kolejne spotkanie z Butlerem, na którym był znacznie bardziej przejrzysty na temat swoich planów: przyznając, że zebrane pieniądze pochodziły głównie od kapitanów przemysłu, MacGuire powiedział Butlerowi, że podróżował po Europie, aby zobaczyć, jak działają weterani w obcych rządach. Pomijając rządy Niemiec i Włoch, opisał aspekt francuskiego rządu, który był dość dobrze zarządzany przez weteranów.

Te różne obserwacje doprowadziły MacGuire'a do przekonania, że ​​jedynym sposobem na uratowanie kraju przed „niefortunną” polityką FDR było stworzenie państwa wojskowego kierowanego przez byłych żołnierzy, w którym Roosevelt byłby figurantem, a nie prawdziwym przywódcą. Butler zapytał, czego chce od niego MacGuire, i powiedziano mu, że byłby idealnym przywódcą tych weteranów, obiecując mu armię liczącą 500 000 ludzi i wsparcie finansowe ze strony asortymentu bogatych biznesmenów, o ile byłby skłonny poprowadzić pokojowy marsz. w Białym Domu, aby wyprzeć Roosevelta.

Dochodzenie Komitetu McCormacka-Dicksteina

 

Zdumiony planami MacGuire'a Butler wiedział, że będzie potrzebował kogoś, kto potwierdzi jego historię, jeśli miał powstrzymać zamierzony zamach stanu. Butler wcześniej pracował jako kapitan policji w Filadelfii. Pisarz Philadelphia Record Paul Comly French, który również zgodził się spotkać z MacGuire. Podczas tego spotkania MacGuire powiedział Frenchowi, że wierzy, że faszystowskie państwo jest jedyną odpowiedzią dla Ameryki i że Smedley był „idealnym przywódcą”, ponieważ „mógł z dnia na dzień zorganizować milion ludzi”.

 

Uzbrojony we wzajemne zeznania Francuza, Butler pojawił się przed komitetem kongresowym McCormack-Dickstein, znanym również jako Specjalny Komitet ds. Działalności Nieamerykańskiej, aby ujawnić, co wiedział o spisku mającym na celu przejęcie prezydentury w listopadzie 1934 roku. dużą część zeznań Butlera (nawet pisząc w swoim wstępnym raporcie, że nie widzieli powodu, aby wezwać ludzi takich jak John W. Davis, były kandydat na prezydenta, czy Thomas W. Lamont, wspólnik JP Morgan & Company).

 

Jednak dzięki zeznaniom Francuza i błędnym zeznaniom MacGuire'a komisja rozpoczęła dalsze badanie spisku. Końcowe raporty komitetu śpiewają inną melodię, stwierdzając, że wszystkie twierdzenia Butlera można potwierdzić jako faktyczne. Podkreślili jednak również, że spisek jest daleki od uchwalenia i nie jest jasne, czy plany kiedykolwiek rzeczywiście dojdą do skutku.

 

Szybko stał się znany jako „przewrót w Białym Domu” i „pucz na Wall Street”, a wiele głównych źródeł wiadomości wyszydzało twierdzenia Butlera, ponieważ końcowy raport komitetu nie został udostępniony publicznie. Osoby zamieszane, od rodziny DuPont po Prescotta Busha, dziadka przyszłego prezydenta George'a W. Busha, śmiały się z twierdzeń Butlera. Dowody ważności świadectwa Butlera nie została wydana do 21 st wiek, kiedy prace komitetu zostały opublikowane w domenie publicznej. Nikt nigdy nie był ścigany w związku z tym spiskiem.

 

Butler ze swojej strony kontynuował działania na rzecz weteranów. Stał się także zagorzałym przeciwnikiem kapitalizmu, który, jak czuł, podsycał wysiłki wojenne. Jego poglądy zostały opublikowane w jego znanej, krótkiej książce War is a Racket, która została opublikowana w 1935 roku. Nie wiadomo, jak daleko posunął się spisek mający na celu obalenie prezydenta bez interwencji Butlera, ale jedno jest pewne: jego niepowodzeniem dzieło jednego patriotycznego generała dywizji i jego wieloletnia miłość do demokracji.

Pobrane z https://www.arcadiapublishing.com/Navigation/Community/Arcadia-and-THP-Blog/September-2018/Smedley-Butler-and-the-1930s-Plot-to-Overthrow-the

 

Tutaj warto sobie zapamiętać rodzinę DuPont i Bush. DuPont wdrażał u nas System Edukacji Narodowej – KEN. Czyli ogłupianie, w celu wykorzystania potem jako taniej siły roboczej lub taniego mięsa armatniego w zależności od projektów wdrażanych geopolitycznie.

Rodzina Busch (więcej na https://educate-yourself.org/ strona często blokowana)

Skąd przybyli ……….jego przodkowie.

Podpułkownik Solomon Bush był najwyższym rangą żydowskim oficerem armii kontynentalnej i został odznaczony za odwagę w akcji. Syn kupca Mathiasa Busha, urodził się w Filadelfii w 1753 r. Jego pierwszym obowiązkiem w wojnie o niepodległość był zastępca adiutanta generalnego milicji stanu Pensylwania. Pod Brandywine milicja napotkała armię brytyjską. Kule i kule armatnie przeleciały w powietrzu, gdy obie armie zintensyfikowały swoją bitwę. Kapitan Lewis Bush, brat pułkownika, został śmiertelnie ranny.

Pułkownik Bush był głęboko zaangażowany w bitwę i odniósł niemal śmiertelną ranę, która dotknęła go do końca życia. Chociaż przeżył bitwę, został schwytany, gdy Brytyjczycy zajęli Filadelfię. Później został uwolniony w wyniku wymiany więźniów między Brytyjczykami a Amerykanami.

Po zwolnieniu złożył wniosek o racje żywnościowe i zaległe wynagrodzenie, a Najwyższy Komitet Wykonawczy Armii Kontynentalnej dokonał przeglądu jego wniosku i jego akt. Przegląd ujawnił wybitną i błyskotliwą służbę, jaką pułkownik Bush wyświadczył w bitwie i poza nią, zwłaszcza zimą 1776 r., „Kiedy służba była krytyczna i niebezpieczna”. Najwyższy Komitet Wykonawczy przedstawił mu specjalne wyróżnienie.

Po wojnie pułkownik Bush udał się do Anglii w celu uzyskania lepszej opieki medycznej w związku z raną wojenną. Kiedy tam był, ponownie znalazł się w stanie służyć swojemu krajowi.

Brytyjczycy, wciąż borykając się z przegraną w wojnie o niepodległość, prowadzili politykę, która ostatecznie doprowadziła do wojny 1812 roku. Brytyjczycy zajmowali i przeszukiwali amerykańskie statki oraz werbowali swoich marynarzy do Królewskiej Marynarki Wojennej.

 

http://seymourbrody.com/heroes_colonial/brody6.htm

https://www.jewishencyclopedia.com/articles/3852-bush-solomon,

https://en.wikipedia.org/wiki/Solomon_Bush

 

I teraz poniższe zdjęcie pomaga zrozumieć też Oświęcim – projekt  grup finansowych